The Guy With an Irish Accent {N.H}

{Chapter One}

                                  A L L I E

De zonnestralen komen door het gordijn van mijn studente appartement. Ja, je noemt het geen flat, daar is het te groot voor. Ik kijk op mijn wekker, 8:00 geven de groene cijfers aan. Mooi, vandaag zijn we allemaal vrij omdat IK een nieuwe kamergenoot(te) krijg. Precies: ik woon hier alleen namens mijn school omdat er nog niemand anders was die nieuw was.

Voor dat ik veder ga,
Mijn naam is Allie Smith.
Ik ben 18 en studeer in de universiteit van hartje Londen.
Zoals ik al zei, ik woon alleen, tot vandaag. Mijn appartement is nogal groot en eenzaam.

(...)

Ik ga rechtop in mijn bed zitten en rek me uit, daarna stap ik uit bed en hups vrolijk naar mijn kast. Ik pak een zwarte skinny met een crazy moffo shirt en loop naar de douch. Ik was snel mijn haren, mijn lichaam was ik met Super Playboy en spoel het daarna weer af. Ik doe de kraan uit en droog me af en kleed me daarna aan. Mijn haren doe ik in een watervalvlecht en laat het in zijn natuurlijke krul. Als ik uit de badkamer kom doe ik nog snel mijn Witte Supra's aan.

Ik wandel naar de huiskamer en maak een ontbijtje voor mezelf en eet het op. Om 10:00 zou de persoon die hier komt wonen er zijn dus ik heb nog tijd genoeg. Dat is niet helemaal waar want het is al 9:00 uur dus ik heb toch een beetje haast. Ik spring van de keuken af en doe alles in de vaatwasser. Ik ren naar de voorraadkast en haal er nieuwe kaarsen uit die ik in de kaarsenhouders zet zodat het er weer een beetje fatsoenlijk uit ziet. Daarna haal ik een poetsdoek door het appartement en stofzuig de boel. Tijd om boodschappen te doen heb ik niet meer dus dat doe ik dan later wel.

Snel loop ik nog naar de andere kamer en verschoon het bed. Je vraagt je nu vast af waarom ik dat doe, heel simpel. Mijn vrienden komen hier wel eens slapen en die slapen dan op deze kamer. Ik prop alles in de wasmachine en zet die ook aan. Ik gooi de buitendeuren open zodat de warmte een beetje weggaat, en klaar. Ik plof op de bank en ga gelijk weer staan. De kussens draai ik allemaal om zodat ze er beter uitzien, steek de kaarsjes aan voor sfeer. Dat ziet er een stuk gezelliger uit vind ik zelf.

Ik wil net gaan zitten als de bel gaat. Ik kijk op de klok. Precies tien uur. Ik loop op mijn dooie gemakje naar de voordeur en haal nog een hand door mijn haar voor ik de deur open maak. Ik glimlach naar een meisje. "Hi," zeg ik om de stilte te verbreken. "Hi, ben jij Amber?" vraagt ze. "Nee, laat eens zien," zeg ik ze geeft me het papiertje. "Oh ik zie het al, je moet bij het appartement hier naast zijn," zeg ik en wijs naar de deur. "Ik ben Allie trouwens," zeg ik en steek mijn hand uit die ze aanneemt. "Angel," zegt ze en glimlacht. "Maar ik ga gouw. Bedankt," zegt ze en draait om.
"Geen dank," zeg ik nog en doe de deur dicht. Ik wil naar de huiskamer lopen als de bel weer gaat. Nogmaals doe ik een hand door mijn haar en open de deur.

Een jongen dit keer. Een hele knappe blonden jongen...
"Hi," zegt hij. "Hi," antwoord ik terug en leun een beetje tegen de deur omdat ik anders door mijn knieën zak zometeen. "Ben jij Allie?" vraagt hij. "That's me," zeg ik, geen idee wat ik anders had moeten antwoorden. "Dan ben ik jou nieuwe huisgenoot," zegt hij en mijn mond valt nog net niet open. "Niall," zegt hij en steekt zijn hand uit. 'Allie," zeg ik op mijn beurt en open de deur wat verder zodat hij naar binnen kan.

Hij zet zijn koffers neer in de gang en ik doe de deur dicht die nog open was. '"Follow me," zeg ik en hij knikt. Ik loop naar de huiskamer en laat hem voor zodat hij het hier kan leren kennen. "Heb jij dit allemaal gekocht?" vraagt hij als hij omdraait en kijkt me scheef aan. "Ja, en nu mag jij er gebruik van maken," zeg ik en kijk hem aan. Het valt me op dat hij een accent heeft. Ik kan het alleen nog niet plaatsen.

"Dat is aardig van je. Dan betaal ik de huur de we hier aan de school moeten betalen," zegt hij en glimlacht. Ik wil protesteren maar krijg daar de kans niet voor want hij houd zijn hand op als stilte teken. En zoals ik dan ben, hou ik gewoon mijn mond. "Waar kan ik mijn koffers laten?" vraagt Niall. "In je kamer, die ik je nu laat zien," zeg ik en loop naar de kamer naast die van mij en gooi de deur open. "Heb jij dit ook gekocht?" vraagt hij en ik knik alweer. "Okay ik betaal ook de boodschappen," zegt hij en kijkt zijn kamer vol bewondering aan. "Omdat?"vraag ik. "Omdat Allie, jij alles hier al betaald hebt inclusief de boodschappen en de rekeningen iedere maand. En nu ben ik er dus kan ik het doen," zegt hij en ik merk dat zijn accent erger is geworden. Hij was serieus, dus daar zal het misschien wel mee te maken hebben. Er word voor mijn ogen gezwaaid en ik kijk hem vreemd aan.