ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ

Διάσωση;

- καθίκι! Είπες ότι δεν θα την μπλέξεις σε αυτό! Ακούστηκε η φωνή του Μάνου πολύ οργισμένη  από την ανοιχτή ακρόαση
- έχεις 2 ώρες να μου δώσεις αυτό που θέλω.. αλλιώς ξεχνά το κοριτσάκι σου για πάντα! Είπε και έκλεισε το τηλέφωνο αμέσως..

  -Γαμωτο! Είπα και χτύπησα τα χέρια μου γροθιές πάνω στα γόνατα μου, θέλω τόσο πολύ να τα σκοτώσω αυτά τα καθίκια! Που δεν υπολογίζω τίποτα! Το σώμα μου έχει φουντώσει αλλά αυτήν την φορά από θυμό! Μέσα μου έχω μίσος... πολύ μίσος για αυτούς που τόλμησαν να αγγίξουν το κοριτσάκι μου! Θα τους σκοτώσω!
 
-Μάνο αγόρι μου ηρέμησε σε  παρακαλώ! Δεν πρέπει να θυμώνεις τώρα δεν έχουμε χρόνο! Πρέπει να βιαστούμε και να την σώσουμε πριν της κάνουν κακό γιατί πίστεψε με... θα της κάνουν.. όπως έκαναν και στην μητέρα σου...
Είπε ο πατέρας μου.. αν μπορώ να τον λέω και εστί.. και τα πόδια μου κόπηκαν, ανατρίχιασα σε κάθε σημείο του σώματος μου και η καρδιά μου χτύπαγε υπερβολικά γρήγορα και δυνατά ο θυμός με έχει κυριεύσει!
-τι εννοείς είπα γυρνώντας προς το μέρος του με ένα δολοφονικό βλέμμα
- Μάνο.. είναι πολλά που δεν ξέρεις αλλά ήρθε η ώρα να τα μάθεις! Και άκουσε με προσεκτικά.. είπε και σταμάτησε για λίγο να πάρει μια ανάσα, και εγώ Μάνο μου δεν είμαι αθώος.. εγώ φταίω που πέθανε η μητέρα σου! Ήμουν και εγώ μπλεγμένος με τέτοιους ανθρώπους... πριν από χρόνια έμπλεξα χωρίς καν να το καταλάβω.. οι καιροί ήταν δύσκολοι και έτσι όταν η μητέρα σου έμεινε έγκυος σε εσένα χρειαζόμασταν πιο πολλά χρήματα από όσα έβγαζα με την δουλειά μου τότε ως πωλητής.. έτσι έπιασα δουλειά σε ένα μαγαζί ως Μπράβος, αυτό το μαγαζί ήταν πολύ γνωστό αλλά ο απλός κόσμος δεν παταγε εκεί.. ήταν μόνο γνωστά πρόσωπα εκεί.. όμως εμένα με ένοιαζε να βρω καλύτερη δουλειά με καλύτερα χρήματα για να ζήσουμε πιο άνετα με την μητέρα σου.. και πράγματι ο μισθός εκεί ήταν πενταπλάσιος από ότι έβγαζα στην προηγούμενη δουλειά μου.. αλλά ήταν μαφιόζοι, άνθρωποι της νύχτας επικίνδυνοι! Σκότωναν για πλάκα και εμένα δυστυχώς με είχαν κάνει μέλος τους.. μια μέρα έγινε ένας καυγάς στο μαγαζί και εγώ έπρεπε να τους χωρίσω, αυτή ήταν η δουλειά μου εξάλλου.. πήγα να τους χωρίσω και τότε ο ένας από αυτούς με σημάδεψε με το όπλο του.. νόμιζα πως όλα τελείωσαν και ότι ήταν η τελευταία στιγμή της ζωής μου αλλά έκανα λάθος!.. το αφεντικό μου με έσωσε.. και ο άνδρας που με σημαδευε έπεσε νεκρός στα πόδια μου.. τότε κατάλαβα πόσο πολύ είχα μπλέξει χωρίς να το καταλάβω.. την ίδια στιγμή κιόλας ήθελα να πάρω παραίτηση.. αλλά ήταν μάταιο.. οποίος ήξερε απλός τον καθάριζαν! Είχα δύο επιλογές... η θα εμένα εκεί και θα δούλευα μαζί τους η θα με σκότωναν και εμένα και εσάς.. έτσι προτίμησα να μείνω.. και σιγά σιγά μέρα με την μέρα έμπλεκα πιο πολύ.. μέχρι την μέρα που πέθανε η μητέρα σου εξαιτίας μου.. γιατί το ατύχημα προοριζόταν για εμένα.. και μόνο!  Όχι για εκείνη.. και τελικά.. πέθανε! Δεν το πίστευα στα μάτια μου.. οι εχθροί μου είχαν κάνει ότι χειρότερο.. σκότωσαν την ζωή μου αλλά εγώ μπορούσα ακόμη να ζω.. χωρίς την μητέρα σου ήμουν ένα τίποτα, χωρίς την οικογένια μου.. έτσι αποφάσισα μετά από αυτό να εξαφανιστω και να φύγω μακριά από όλα όσα είχα μπλέξει.. και έφυγα για να μην πάθεις και εσύ κακό.. να μην σκοτώσουν καθ εσένα όπως έκαναν με την μητέρα σου... για αυτό θα πρέπει κάτι να κάνουμε άμεσα όσο πιο γρήγορα μπορούμε για να μην πάθει τίποτα η Μελίνα! Ας την πάρουμε πρώτα από εκείνους και ύστερα θα πάρουμε την εκδίκηση μας! Θα τους σκοτώσουμε όπως έκαναν αυτοί στην μητέρα σου! Είπε ενώ τα μάτια του είχαν βουρκωσει και το μίσος του μεγάλωνε σε κάθε δάκρυ που έπεφτε
- και τώρα τι θα κάνουμε δηλαδή, θα τους δώσουμε αυτό που ζητάνε;
-δεν έχουμε επιλογή! Πρέπει Αλλιός..
-μην το πεις! Τον έκοψα αμέσως δεν ήθελα να ακούσω αυτό που θα έλεγε
Ξεκινήσαμε και πάλι με το αμάξι και πήγαμε στο σπιτι του Στρατού για να ψάξουμε για τα διαμάντια.. έψαχνα στο υπνοδωμάτιο του και ο πατέρας μου στο σαλόνι.. το σπίτι ήταν μεγάλο και είχε πολλά επιπλα ήθελε πολύ ψάξιμο...
Άνοιξα τις ντουλάπες και τα πέταξα όλα κάτω.. τίποτα! Σήκωσα το στρώμα!.. δεν βρήκα τίποτα άλλο πέρα από κοκαϊνη.. έκανε και χρήση! Γαμωτο Στρατό που είχες μπλέξει;
-Έλα τα Βρήκα άκουσα μια φωνή από πίσω μου να λέει..
-που τα βρήκες;
-στην βιβλιοθήκη μέσα σε βιβλία που ήταν σίγουρο ότι κανείς δεν θα τα άνοιγε! Έλα σήκω τώρα να φύγουμε..
  Μπήκαμε στο αμάξι και περιμέναμε για λίγο μέχρι να χτυπήσει το τηλέφωνο.. και πράγματι χτύπησε..
- τα έχεις;
-ναι
-σε μισή ώρα να είσαι στο παλιό ψυχιατρείο είπε και έκλεισε απότομα