ΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ

λάθος απόφαση..

-Εε όχι δεν έχω ιδέα για αυτό που μου λες ίσως να έπεσε η γραμμή, να μπερδεύτηκαν οι γραμμές ποτέ δεν ξέρεις! Είπα πολύ πιστηκα με σοβαρό ύφος
-Και που ήσουν τόσες ώρες;: είπε λιγάκι θυμωμένα
-με κράτησαν στην δουλειά, είχαμε πολύ δουλειά στην αποθήκη σήμερα.. ήρθαν νέες παραλαβές πριν σχολασουμε και έπρεπε να τις φορτωσουμε είπα καθώς έβγαζα το μπουφάν μου
-και το κηνιτο σου γιατί δεν το σηκωνες ; είπε με θυμό η Μελίνα
-Δε.. εε δεν το άκουγα ήταν στο αθόρυβο.. είπα ψέματα! Φυσικά και το άκουσα αλλά δεν μπορούσα να το σηκώσω εκείνη την ώρα..
-δεν μας τα λες καθόλου καλά Μάνο! Είπε νευριασμένα η Μελίνα και έφυγε γρήγορα από το σαλόνι βγάζοντας ένα επιφώνημα
Δεν με πίστεψε.. και λογικό ήταν... και εγώ στην θέση της δεν θα το πίστευα! Όμως δεν πρέπει να ξέρει τέτοια πράγματα! Θα φοβηθεί και δεν θέλω να φοβάται μην πάθω εγώ κάτι η μην γίνει κάτι, θέλω να είναι χαρούμενη, ήσυχη, ήρεμη όπως είναι συνήθως...
Την άφησα να κάτσει μόνη της στο δωμάτιο για να ηρεμήσει.. ήμουν σίγουρος πως τώρα δεν θα ήθελε να με δει μπροστά της.. έτσι κάθισα στην κουζίνα και έβαλα φαγητό.. καθώς έτρωγα σκεφτόμουν... μήπως έκανα λάθος και δεν της είπα τίποτα..μήπως πρέπει να ξέρει γιατί αν δεν ξέρει πως θα προστατευθεί αν γίνει κάτι; αυτοί είναι επικίνδυνοι! Σκοτώνουν ανθρώπους για πλάκα! Τις σκέψεις μου διέκοψε το κινητό μου που χτύπαγε.. κοίταξα την αναγνώριση κλίσης αλλά ... ήταν με απόκρυψη.. φαντάζομαι ποιος μπορεί να είναι και έτσι σήκωσα το τηλέφωνο...
- τι θες Αλέξη ; είπα άγρια...
- φοβήθηκε η δικιά σου λίγο εε ; είπε ειρωνικά...
-μην τολμήσεις να ξανα πάρεις τηλέφωνο! Αυτή δεν έχει καμία δουλειά! Από εμένα δεν ήθελες κάτι; τότε να μην την ξανά ενοχλήσεις γιατί δεν πρόκειται να κάνω τίποτα από όσα μου λες.. είπα απότομα χτυπώντας το χέρι μου στο τραπέζι και σηκώθηκα απότομα από το τραπέζι κάνοντας την καρέκλα που καθόμουν να πέσει στο πάτωμα κάνοντας ένα δυνατό κρότο!
-άν δεν κανείς αυτό που σου λέω.. σταμάτησε για λίγο με ένα μικρό γελακι.. δεν θες θες να ξέρεις τι! Θα πάθεις και εσύ και η γυναίκα σου όπως λες! Είπε με ειρωνεία και απαξίωση και έκλεισε την γραμμή χωρίς να προλάβω να πω τίποτα! !
Γαμωτο!  Με έχει του χεριού του αυτό το καθίκι!  Είπα χτυπώντας άλλη μια φορά το τραπέζι και έριξα μια γροθιά στην δεξιά μου παλάμη! Δεν πρόκειται να κάνω τίποτα από όσα μου λέει αυτός.. απλός θα τον κάνω να νομίζει ότι τα κάνω για να μην την πειράξει και νέα χω την ευκαιρία να κάνω αυτό που ήθελα.. την βεντέτα! Πρέπει όμως να σκεφτώ πολύ καλά τι θα κάνω και οι κινήσεις μου πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές...
  Πήγα μέσα στο δωμάτιο μας και η Μελίνα ήταν ξαπλωμένη, την είχε πάρει ο ύπνος ήταν τόσο όμορφη.. τόσο γλυκιά και ήρεμη που και μόνο που την κοιτούσα με ηρεμουσε και εμένα, ξέχναγα όλα μου τα προβλήματα καθώς την κοιτούσα και η μόνη μου σκέψη ήταν αυτή... πήγα να κάνω ένα ζεστό μπάνιο για να ηρεμήσω και εγώ και ύστερα θα ξάπλωσαν δίπλα της..
Μπήκα στο μπάνιο και άφησα τα ρούχα μου στο πάτωμα άνοιξα το νερό και μπήκα για ντουζ καθώς έτρεχε το ζεστό νερό πάνω στο σώμα μου μια εικόνα φρικτή μου ήρθε στο μυαλό όταν έκλεισα λιγάκι τα μάτια μου για να απολαύσω το νερό που έτρεχε πάνω μου... μου ήρθε η εικόνα της Μελίνας... με μια σφαίρα καρφωμένη πάνω στο σώμα της και το άψυχο σώμα της να είναι στα χέρια μου.. άνοιξα απότομα τα μάτια μου και συνειδητοποίησα ότι ήταν απλός μια φρικτή σκέψη.. και τότε θυμήθηκα πως ένιωθα την πρώτη φορά που την είδα και ασυναίσθητα χαμογέλασα στον εαυτό μου.. ξανά θυμήθηκα την πρώτη φορά που της έκανα έρωτα.. πως ενώνονταν τα σώματα μας, πως παραδινόταν στα χέρια μου και πως την έκανα να νιώθει εκείνη την στιγμή, νοστάλγισα λιγάκι εκείνες της μέρες.. μακάρι να γύριζαν πίσω! Τώρα την έχω μπλέξει χωρίς να φταίει... και δεν ξέρω τι να κάνω... δεν θέλω να πάθει κακό! Δεν θα το αντέξω αυτό!!
  Τελείωσα το μπάνιο, ντύθηκα γρήγορα και ξάπλωσα δίπλα στην Μελίνα και την αγκάλιασα σφικτά τόσο όσο ποτέ... δεν ξέρω γιατί αλλά έτσι μου βγήκε... και αποκοιμήθηκα