Living With The Bad Boy PL ✔️ [ tłumaczenie PL]

Question Without Answers

   - Ja - odpowiada Blake.

   - Blake. - Reece posyła mu spojrzenie, które wydają się rozumieć tylko chłopaki

   - Co? To nie jest już problem. Pamiętasz? - Kiwa głową w moim kierunku.

   - Ludzie, możecie powiedzieć nam o czym wy do cholery gadacie? - pyta rozdrażniona Elle. Widać, że ma to jakiś związek ze mną, a ja nie lubię, gdy coś się przede mną ukrywa.

   - To nie znaczy, że możesz to robić - odpowiada Chase, ignorując Elle.

   - To tylko jedna impreza.

   - Mówisz tak za każdym razem, a kończysz pijany. Zawsze robisz coś głupiego i zachowujesz się jak dupek, bo nie potrafisz pozbyć się swoich złych nawyków.

   - Odwal się. - Blake śmieje się gorzko. - To nie twój pieprzony interes.

   - Tak, ale to poskutkuje na nas wszystkich - ripostuje Reece.

   - Nie byłem taki od lat i o tym wiesz. Przestań zachowywać się jak moja matka i nawet nie próbuj mnie kontrolować. Wiem co robię.

   - Możemy zakończyć ten temat? - pyta Chase. To głupia dyskusja, a wy obydwoje za bardzo się zamartwiacie.

   - Łatwo ci mówić. Jestem sam przeciwko waszej trójce.

   - Nie powiedziałem, że nie możesz.. - Chłopak przerywa zanim zdąża wypowiedzieć słowa, które ujawniłyby coś mi i Elle.

   - Ale zasugerowałeś! A to wystarczająco źle. - Blake wstaje. - Jak możecie oczekiwać, tego że będę dobry skoro wy, moi najlepsi kumple, we mnie nie wierzycie? Nikt nigdy we mnie nie wierzył, a to zaczyna działać mi na nerwy.

   - Blake, to nie tak. Reece po prostu.. -Alec próbuje zabrać głos.

   - Nie, walcie się wszyscy. - Patrzy na nas gniewnie i odchodzi.

Między nami zapada cisza, gdy patrzymy jak Blake opuszcza stołówkę. Wzdycham i spoglądam na każdego chłopaka z osobna.

   - Możecie powiedzieć nam o co chodzi?

   - Nie bardzo. - Śmieje się Chase niezręcznie.

   - To niedobrze - odzywa się Elle. - Sekrety w przyjaźni są złe, więc lepiej powiedzcie co jest grane do jasnej cholery, albo źle się to dla wad skończy.

   - Zadziorna. - Uśmiecha się Alec. - To lubię.

   - Jestem na ciebie zła. - Spogląda na niego.

   - Myślę, że wiecie o co mniej więcej chodzi - mówi Reece. - Blake zachowywał się w porządku przez ostatnie kilka tygodni, ale kiedyś był lekkomyślny i nierozważny, więc mamy na niego oko.

   - My mamy na niego oko. - Chase wskazuje na siebie i Alec'a. - Ty jesteś po prostu dupkiem, który miesza się w coś co nie jest jego interesem.

Reece spogląda na niego.

   - Racja. Oni są moimi przyjaciółmi.

   - Tak. Moimi i Alec'a również - odpowiada. - Ale zauważyłeś żebyśmy próbowali kontrolować każdy jego ruch?

Reece spogląda w dół i wzdycha, zastanawiając się nad słowami kolegi.

   - W porządku. Porozmawiam z nim - mówi, wstając i wychodzi tymi samymi drzwiami co Blake.

Marszczę brwi, rozmyślając na temat kłótni o zachowanie Blake'a. przecież jest w porządku. Nie rozumiem dlaczego tak się o niego niepokoją. To oczywiste, że upija się na imprezach i potrafi być czasem lekkomyślny, ale nie jako jedyny. I nie rozumiem powodu, dla którego Reece się tak o niego martwi, a wygląda na to, że chłopaki w najbliższym czasie niestety nie zamierzają nam niczego powiedzieć.

* * *

   - Hej, wbijasz do mnie? - pytam Blake'a. - Zrobiłam zadanie domowe i nie mam co robić.

   - Nie mogę, jestem zajęty - odpowiada lakonicznie.

   - Wszytko w porządku? - pytam zmartwiona jego dziwnym zachowaniem. Był dla mnie oschły przez cały dzień. - Coś się stało?

Słyszę jak wzdycha.

   - Nie. Nic się nie stało. Przepraszam. Nie musisz się o mnie martwić. Ja o protu nie mogę..

   - Chodzi o tę kłótnię na stołówce? - zgaduję.

   - Tak jakby - odpowiada niejasno. - Ale muszę już iść. Mama mnie woła.

I nie czekając na moją odpowiedź, rozłącza się. Marszczę brwi i kładę telefon na biurku. Nie chcę się za bardzo martwić jego zachowaniem, bo wiem że za bardzo przejmuję się niektórymi sprawami.

Ale to po protu nie daje mi spokoju i chciałabym z nim o tym porozmawiać. A co jeśli to coś poważnego? A co jeśli jest w prawdziwym niebezpieczeństwie? A co jeśli Blake okaże się kolejną Sophie?

O Boże. Nie sądzę, że mogłabym znieść to, że..

Z rozmyśleń wyrywa mnie odgłos wibrującego telefonu, a moje serce podskakuje w nadziei, że to może być Blake. Spoglądam na komórkę, a smutek powraca, gdy zdaję sobie sprawę, że to nie on.

   - Hej Elle -mamroczę po odebraniu.

   - Woah, nie wydajesz się uradowana - odpowiada koleżanka sarkastycznie.

   - Przepraszam. - Silę się na śmiech. - Myślałam, że to Blake. - I zdając sobie sprawę z tego jak źle to zabrzmiało, spieszę z wyjaśnieniami. - To znaczy.. Ponieważ.. Ja.. To.. - Wzdycham. - Był dla mnie oschły przez cały dzień i miałam nadzieję, że wyjaśni mi tę sprawę z lunchu.

   - Próbowałam wyciągnąć informację od Alec'a, ale zamknął buzię na kłódkę i powiedział, że nie chce o tym rozmawiać. - Mogę sobie wyobrazić jak właśnie wywraca oczami.

   - Wiem o co się kłócili, ale nie rozumiem dlaczego zrobili z tego takie zamieszanie. Blake nie jest taki zły.

   - Właśnie wiem. To musi byś coś więcej niż głupie imprezy i jego lekkomyślne zachowanie. Mam przeczucie, że ty jesteś częścią tego problemu.

Kiwam głową.

   -Wiem.

   - Jak myślisz, co się stanie jutro w szkole? - Zastanawia się Elle. - Usiądą daleko od siebie?

   - To zależy od tego czy Reece uporządkował sprawy z Blake'iem. - Wzruszam ramionami. - Ale dość o tym. Samo myślenie na ten temat przyprawia mnie o ból głowy. Spotykasz się z Alec'em! Jak to się stało?

I Elle zaczyna opowiadać mi o tym jak to Alec dał jej pudełko z czekoladkami (które było puste, ponieważ chłopak nie mógł powstrzymać się od zjedzenia ich wszystkich) i spytał czy zostanie jego dziewczyną.

Na moją twarz wkrada się uśmiech, gdy mi o tym mówi. Są dla siebie idealni, mimo że tak się od siebie różnią.

   - To takie słodkie - piszczę. - Nawet nie wiesz jak się cieszę! Oh, Elle!

Koleżanka się śmieje.

   - Wydajesz się szczęśliwsza ode mnie, a to a tego wszystkiego doświadczam.

   - Ja tylko.. - zaczynam, niezdolna do znalezienia słowa, które by to wyjaśniało. Elle nie wierzyła w miłość od jej ostatniego żałosnego przypadku miłosnego. Teraz ma chłopaka, który jest dla niej idealny! - Jesteś z nim taka szczęśliwa, a to sprawia, że ja jestem jeszcze szczęśliwsza!

   - Nie waż mi się tu rozckliwiać - ostrzega Elle.

   - Przepraszam, to po prostu takie cudowne!

   - Poważnie, to nic takiego.

   - Dla ciebie to nic - odpowiadam. - Ale dla twojej najlepsze przyjaciółki to coś wspaniałego! Jestem taka.. - Słyszę pojedyncze piknięcie, oznaczające zakończenie połączenia i śmieję się, pisząc do niej:

Jestem taka szczęśliwa! Zasługujesz na kogoś takiego jak Alec!

Elle odpisuje sekundę później.

Zamknij się.