STRMH2:The Truth's Must Be Revealed [[Complete But Still Editing]]

STRMH2-9

Nandito na kaming lahat ngayon sa batangas meron lang sampung kwarto dito.

"Sa bahay na ito ay meron 8 rooms sa 8 rooms ay 7 lang ang pwedeng magamit." Pag papaliwanag ko sa mga ito.

"Teka bakit 8 lang? Bakit hindi pwedeng gamitin ung isa?" takang tanong ni adella.

"Dahil sa kwarto na gagamitin ko naka konekta un" pag papaliwanag ko sa kanila.

Agad naman silang napa tango.

Hinati ko nalang sila sa mga rooms.

"Sa room 1 ay sina Gilbert at Cloud Sa room 2 ay sina Mark at cloid. Sa room 3 ay sina Ethan at spade. Sa room 4 ay sina Charlie at skyller. Sa room 5 ay sina Adella at Christine. Sa room 6 ay sina grandel at carl. Ako naman ay sa master's bed room." nakita ko ang irita sa mukha ni christine.

"Teka bakit hindi saakin na punta ang master's bed room? Dapat samin ni charlie yun dahil mag asawa na kami." Naiiritang sabi niya.

"Hindi niyo maaaring pasukin ang master's bed room bukod saakin. Kabilin bilinan yun ng may ari. Kung may reklamo kayo ay sa kaniya kayo mag sabi wag saakin . Sa ngayon ienjoy niyo muna ung one week natin dito." Tumalikod agad ako at nag punta sa sarili kong kwarto.

Pag kapasok ko palang ng kwarto ay agad na akong napangiti. Isang larawan namin ni mafi ang nandun. Parang gusto ko na siyang pauwin. Pero iniisip ko lang naman ang mararamdaman niya. Dahil alam kong masasaktan ito ng labis.

Inilapag ko ang mga gamit ko at pag tapos ay pumunta sa kwarto nila gilbert at cloud.

Walang katok katok ay binuksan ko ito.

"Oh charlene anong kailangan mo?" Naka kunot noong tanong ni cloud.

Lumapit ako at niyakap ito.

"Wala lang namiss ko lang kayo." Sabay tawa ko.

Ngumiti naman ito bago mag salita.

"Kami ba talaga ang namimiss mo o si mafi?" Natatawang tanong nito.

Namula naman ako.

"Che" mataray na pag kakasabi ko dito.

"Kung hindi ko lang kayo kilala ni mafi sasabihin ko na kayo. Masyado kayong malapit sa isat isa" agad naman tumaas ang kilay ko sa sinabi niya.

"Mag ka babata kami duh. Malamang close kami" sabay irap ko dito.

"Alan mo charlene simula ng umalis ka ng japan bihira nalang yun mag pakita saamin. Pag pupunta kami sa bahay niyo palaging ayaw lumabas. Siguro miss na miss ka na nun. Hindi ko man alam kung bakit kami ang pinili niyang pumunta dito kesa siya. Pero alam kong miss ka na niya. At gusto ka na niyang makita." Nalungkot ako sa sinabi niya pero hindi ko ito pinahalata.

Ngumiti lang ako ng tipid bago mag salita.

"Someday, malalaman niya rin" agad akong tumalikod at lumabas ng kwarto.

Saktong pag labas ko ay nakita ko si charlie agad itong ngumiti nung makita ako. Nag dadalawang isip ako kung ngingiti ba ako hindi. Dahil si mafi agad ang naiisip ko si mafi na masasaktan at malulungkot. Ngmiti nalang ako ng tipid at umiwas sa kaniya.

Lalakad na sana ako palayo ng mag salita ito.

"Iniiwasan mo ba ako charlene? may nagawa ba akong mali?" Nalulungkot na sabi nito.

Bumuntong hininga muna ako bago mag salita.

"Wala charlie. Ayoko ng gulo kaya iiwas na ako habang maaga pa." Mahinhin kong sabi sa kaniya.

Agad naman ako nitong hinatak palabas ng bahay.

"Ano ba charlie saan mo ba ako dadalhin?" Naiinis kong sabi dito. Dahil hila hila ako nito.