His Soon To Be Hubby (BoyxBoy) #1 +COMPLETED+

Special Chapter. (pt.4)

"F'ck Quinn! Isinusuko na ba 'ko?! Ayaw mo na ba sa'kin?! Mas gusto mo na ba ang Brix na 'yon?! Sabihin mo! Mas gusto mo na bang pakasalan ang Brix na 'yon kesa sakin ha?!"

Eto? Naalala mo pa? Ako oo. Kase dito ako nagkaroon ng lakas ng loob para lalong sumugal sa pagmamahal ko sayo. Kinikilig ako tuwing maalala ko kung papaano ka magalit dahil sa maling pag intindi mo. Napagod lang ako sa practice at masakit ang paa ko nun. Pero inisip mo na agad na sinusukuan na kita. Na pagod at sobrang sakit na. Hahaha ang cute mo nun.

"Give me your attention Quinn... Focus on me..."

Naka-focus naman ako sayo palagi e. Nasa sayo naman talaga anv atensyon ko. Ang atensyon mo lang naman anh hinahangad ko e. Pero nakuha ko din naman diba? Naalala mo pa? Nung time na kinantahan mo ako sa harapan ng maraming tao. Na gumawa kapa ng eksena slhabang nagsasayaw kami. Kainis ka. Kahit na alam mong maraming maiinis sayo dahil ang oinapangarap nilang lalaki ay ma relasyon sa isang bakla. Pero--

Pero parang wala lang sa'yo. Kasi sabi mo--- 'you're so beautiful.' Maganda ako e. Paulit-ulit kapa. Nakakakilig. Nakakamiss.

"Silly, of course, uuwi pa ako sayo."

Tuwang-tuwa ako nun. Nung sinabi mong uuwi kapa sa akin nung pumunta tayo sa clip. Bago kayo umalis para pumuntang america? Kilig to the bones. Kinikilig padin kase talaga ako tuwing maalala kong saakin ka umuuwi.

Pero ngayon.

Uuwian mo pa din ba ako Fall. Uuwi ka pa din ba sa akin?

"As I kneeling in front of you. . . in front of our family and friends. . . in front of God. I promised--- I promised to love and cherish you forever. . . that our soul will stay--- together until forever Quinn Gabrielle Ag---"

Napa tigil ako sa pagsusulat ng hindi ko na mapigilan pa ang paghagulgol ko. Napatigil sa muling pagalala sa katagang iyon ni Fall. Stay together--- until forever.

Ang mga katagang iyon. Ang mga kataga niyang iyon sa simbahan.

"Momma!"

Ipinikit ko na ang mga mata ko at lalong lumakas ang pag iyak ko ng maramdaman ko ang pag yakap sa akin ni Leaf. Madiin.

"M-momma--- m-momma bakit? Momma--"

Lalo kong naramdaman ang sakit ng marinig ko ang pagaalala at ang oagka sira ng boses ng anak ko. . . ng anak namin.

"Leaf---"

"Momma-- tama na po. H'wag na kayong umiyak--- teka po--- tatawagan ko lang si Dad---"

Agad siyang napa hinto sa pag kuha ng cellphone niya ng hawakan ko ang kamay niya at tumingin sa mga mata niya.

"Wala na siya Leaf." Mahina at utal-utal kong sambot at hinawakan ng madiin ang kamay niya

Kitang-kita ko ang pag kunot ng noo ni Leaf.

"Ano pong ibig mong sabihin momma?" Nagtataka niyang tanong habang salubong ang kilay.

"Iniwan na--- na niya ako. Hindi na--- hindi na niya ako mahal."

Pinunasan ko ang mga luhang kumakawala sa mga mata ko. Pero lalo akong napa iyak ng makita kong unti-unting pumatak ang mga luha sa mga mata ni Leaf.

"Hindi totoo 'yan--- H-hindi ka iiwan n-ni Dad--- m-mahal ka--- mahal ka niya." Umiling-iling pa si Leaf habang pilit na pinapaniwala ang sarili niya sa isang malabong katotohanan.

"Hin--- hindi na. H-hindi na niya ako mahal." Mahinang sambit ko at lalong naoahagulgol ng yakapin ako ng sobrang higpit ni Leaf.

"So-sorry. . . s-sorry momma."