Sen sayfaları doldurduğum boşluksun.
Aslında yoksun.
Yazmazsam seni.
Dillendirmezsem içimi.
Dolmaz senin boş yerin.
Yüzünün tarifi :
Tarihin penceresi.
Gönlün sükutu ve temennisi.
Puslu kıtalarım var.
Sen misin efendisi.?
Dumanlar çıkıyor bacalardan.
Evlerden, taş evlerden.
Yükselen bir duman.
O eve benzerim.
Hasretim yaram.
Durmaz hep kanar.
Şimdi de yoksun.
Sesin yok.
Nefesin yok.
Kalbin yok.
Dokunmadığım ellerin.
Öremediğim saçların.
Göremediğim gözlerin.
Yüreğin yok mesela.
Kulaklarım sağır.
Gözlerim kör.
Yüreğim taş.
Gözlerim de yaş.
Dokunacak ellerim yok saçlarına.
Bir çocuk heyecanıyla koşamam sana.
Sen yoksun şimdi.
Ve ben aslında sen yoksunuyum.
