Gökyüzüne bir fatih edasıyla bakarken.
.
Gelmiş ve gelecekte ne varsa hasretçiyiz.
.
Sadece özlemekle kalmıyoruz.
Göğsümüz daralıyor oturduğumuz yerde.
Dedikodusu var kulaklarımda gidişlerin.
Hasret sadece altı harf.
Sadece kelime.
Ama hissiyatı nasılda yakıyor ve yakalıyor bizi.
En kötüsünü yaşarken,
Kötüsünü düşünmemiştik.
Böyle a acayip bir ruh bizde ki.
Dizginleri kopmaya müsait.
Çizgi çizgi renklere bürünecek şeffaflıkta.
Yağız bir çocuk kadar deneyimsiz.
Fakat meraklıyız sokağa.
Ve başımızı taşlara vurmaya.
Çiçeği dalında bıraktık.
Yalnızlığı kumsallarda.
Eskiyen ve suyla yıkanan isimleri sevdik.
Özledik hem de çok.
Çok ne kadar tutar bilmem ama?
Zihnimin belli bir kısmını dolduran düşüncelerin sayısı kadar.
Oysa demeden önce bir kez daha düşünseydik.
Sevmeseydik haketmeyeni.
Özlemezdik ki.
Yalnız gökteki salıncak çekerdi ilgimizi.
Masada unutulmazdı anlatılanlar o zaman.
Kum tanesi hafifliğinde bir kum saati hayali bizi köşeye kıstırdı.
Son önümüzü kesti.
Sonsuz onsuz başladı
Onunla bitti.
Bizde figürandık o ara biri için.
O unutmuştu herkes kendi hayatının baş rolündeydi....
