Κεφάλαιο 10

7.5K 578 14
                                    

Άγγελος

Όταν την γνώρισα στους εργάτες, παρατήρησα μια αλλαγή στην στάση της και δεν κατάλαβα τον λόγο είναι όλοι καλά παιδιά και τους εμπιστεύομαι απόλυτα, τους έχω χρόνια στην δουλειά και δεν μου έχουν δημιουργήσει κανένα πρόβλημα..εκτός από ένα, τον Βαγγέλη, τον έχω εδώ τρεις μήνες και δεν τον εμπιστεύομαι και πολύ, είναι ύπουλος.


Είπα στον Βαγγέλη να την πάει μια βόλτα να δει τα αμπέλια αλλά η Ερατώ με πλησίασε και με τράβηξε πιο πέρα για να μου μιλήσει, μου λέει ότι τον φοβάται και δεν θέλει να πάει μαζί του, της λέω ότι δεν θα αφήσω κανένα να της κάνει κακό και περπατάμε μαζί στο αμπέλι.. Αφού της μιλάω αρκετά για την γη, το αμπέλι και τα κρασιά της ανακοινώνω ότι για μια βδομάδα θα έρχεται εδώ να πάρει μερικά δείγματα από τα αμπέλια για να τα στείλουμε στο εργαστήριο για ανάλυση..

Μια βδομάδα είχε περάσει και την Δευτέρα άρχιζε κανονικά στο οινοποιείο, είχα πολλές δουλειές αυτές τις μέρες αλλά τα κανόνιζα όλα και πήγαινα μαζί της στο αμπέλι, δεν ήθελα να την αφήνω μόνη της, ήθελα να είμαι μαζί της και να την προσέχω..

Την Παρασκευή έπρεπε να τρέχω στο εργοστάσιο πολύ νωρίς και δεν θα μπορούσα να πάω στο αμπέλι..έφτασα πολύ νωρίς στο εργοστάσιο και μέχρι το μεσημέρι ήμουν κάτω στα μηχανήματα για ελέγχους, πνιγόμουνα στην δουλειά...Το μεσημέρι θα έρχονταν οι εργάτες μαζί εμ τον Φίλιππο να φέρουν τα σταφύλια.. Τους βοήθησα να τα κατεβάσουμε, ήταν όλοι εκτός από τον Βαγγέλη

"Νικόλα που είναι ο Βαγγέλης;;" Ρώτησα ένα από τους εργάτες

"Στο αμπέλι αφεντικό μαζί με την κυρία Στεργίου" όχι ρε γαμώτο, πως την πάτησα έτσι, πρέπει να πάω...

Βγήκα έξω τρέχοντας και από πίσω μου ο Φίλιππος, σε δέκα λεπτά ήμουν εκεί, πετάχτηκα κάτω και έτρεξα στο βάθος του αμπελιού και άκουσα φωνές... Αυτή από κάτω του και αυτός από πάνω της, και αυτή να ουρλιάζει...μόλις είδα αυτή την εικόνα σκοτείνιασα όλα...θόλωσα..

Πλησίασα και τον άρπαξα από πάνω της, του έχωσα μια μπουνιά στο στομάχι και έπεσε κάτω, άρχισα να τον κλοτσάω όπου έβρισκα, δεν έβλεπα μπροστά μου, είχαν σκοτεινιάσει όλα, δεν έβλεπα κι δεν άκουγα τίποτα...

"Άγγελε θα τον σκοτώσεις, άστον" έλεγε ο Φίλιππος και με τραβούσε από πάνω του

"Να τον σκοτώσω τον πούστη" τον σήκωσα πάνω και τον χτυπούσα χωρίς έλεος.. "Είσαι άντρας ρε;;" Είπα και τον χτυπούσα στο πρόσωπο "Πες μου, έτσι γουστάρεις με τη βία;;; Θα σε σκοτώσω ρε" δεν έλεγε τίποτα, συνέχιζα να τον χτυπάω μέχρι που έμεινε λιπόθυμος στο χώμα
"Πάρτε τον από μπροστά μου" είπα και τον σήκωσαν από κάτω, τον έβαλαν μέσα σε ένα αμάξι και έφυγαν..

Οίνος Ευφραίνει ΚαρδίανΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα