Capitulo 12

14.2K 994 23
                                    

Sentí como disminuyó la velocidad el gigantesco lobo que me llevaba en su lomo
Ya estamos llegando- pensé
No me digas- dijo Marta con ironía
Calladita te ves menos feita- dije con enojo
Idiota- volvió a decir Marta
Decidí ignorar ese comentario y prestar más atención a mi alrededor, obviamente aún tenía los ojos cerrados y la respiración calmada porque supuestamente yo me encontraba "inconsciente" pero eso no me impediría tratar de averiguar hacia dónde nos dirigíamos y memorizar el camino si me era posible ya que mi sentido de la orientación era muy bueno según mi parecer, por los sonidos que oía podía deducir que nos estábamos acercando a un pueblo, el lobo se detuvo abruptamente lo cual hizo que me pusiera nerviosa
Me habrán descubierto- pensé con nerviosismo
Pero luego de unos segundos escuche como se abría una especie de puerta, pero los chirridos que emitían me hacía pensar que era algo aún más grande y pesado
Un muro- pensé
La manada se debe encontrar rodeada por una especie de muralla para protegerlos - dijo Marta sería
Luego de que el ruido terminara el lobo volvió a caminar y los sonidos se fueron haciendo más fuerte, al parecer ya habíamos llegado al pueblo o más bien ciudad ya que por el ruido que había no creía que fuera un lugar pequeño, de repente se empezaron a escuchar varios murmullos por donde pasábamos así que para averiguar de qué tanto hablaban agudice mejor mi audición
-Quien es esa?- decía una voz un tanto aguda y femenina
-No lo sé pero no me agrada - dijo otra voz aguda
-Mami ella será nuestra luna- dijo un niño
-Tal vez cariño- respondió su madre
NI TE LO CREAS- pensé
La verdad es que no me creo capaz de ser luna, si apenas puedo controlarme yo, no quiero saber cómo quedaría la manada
Matarías a todos- dijo Marta con burla
Eso no es gracioso- pensé
Por lo que oí, los demás murmullos consistía en personas intentando averiguar quién era yo entre otras cosas
Que chismosos- pensé
Que acaso nunca vieron a su alpha traer en su lomo a otra chica- volví a pensar
Al parecer no- dijo Marta con una enorme sonrisa
Trate de no sentirme feliz por eso, pero me fue imposible, el hecho de yo ser la única a quien tratará de esta manera hizo que me alegrara un poco, de repente sentí como si estuviéramos subiendo una colina o algo por el estilo para luego seguir con unas escaleras y una puerta se habría para luego cerrarse
Estamos en su casa- pensé
Su olor estaba por todas partes lo que me hizo soltar un suspiro, sentí como los demás que nos acompañaban se retiraban (al parecer a sus hogares) y quedaba completamente a solas con el lobo (cabe destacar que aún me encontraba en su lomo fingiendo estar inconsciente), el lobo fue a depositarme sobre una superficie blanda para luego alejarse hacia algún lugar en donde escuche como unos huesos se rompían para luego volverse a acomodar
Oh mierda, está en su forma humana lo que significa que está desnudo - pensé mientras me iba poniendo nerviosa
ABRE LOS OJOS DE UNA PUTA VEZ- gritó Marta -Nuestro mate esta desnudo y no aprovecharemos eso, vamos solo veremos un poquito - intento persuadirme Marta
La ignore y preferí seguir con mi actuación de chica que se cae a lo idiota y se desmaya
- Se que no estás inconsciente - dijo una voz gruesa
Mierda, ya morí- pensé
Fui abriendo los ojos de a poco para ver dónde se encontraba pero solo pude apreciar que me encontraba en un sofá de color blanco y lo que parecía ser una sala de estar

Sentí como disminuyó la velocidad el gigantesco lobo que me llevaba en su lomo Ya estamos llegando- pensé No me digas- dijo Marta con ironía Calladita te ves menos feita- dije con enojo Idiota- volvió a decir Marta Decidí ignorar ese comentario y ...

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
HanaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon