Λυδία, Μελίνα, Γιώργος. Μια φιλία κι ένας έρωτας δοκιμάζονται. Περίληψη στο 1ο κεφάλαιο.
Text copyright Ευαγγελία Κελαϊδή.Όλα τα δικαιώματα ειναι νομικα κατοχυρωμενα. Κανένα μέρος του κειμένου δεν μπορεί να αναπαραχθεί σε οποιαδήποτε μορφή ή οποιοδή...
Όπως ήταν φυσικό πάγωσα και δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Εκείνη με ρώτησε με αγγλική προφορά τι θα ήθελα. Κι όπως σηκώθηκε, είδα ότι το μόνο που φορούσε ήταν τα εσώρουχα της. Από μέσα άκουσα την φωνή του Γιώργου κι αμέσως πάτησα διακοπή της κλήσης. Εκνευρισμένη έκλεισα την οθόνη του υπολογιστή, με περισσότερη δύναμη απ' όσο χρειαζόταν. Δεν πέρασε πολύ ώρα και το τηλέφωνο μου άρχισε να χτυπάει. Σταματούσε για λίγο και άρχιζε πάλι.
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Τρεις ώρες χτυπούσε τελικά, μέχρι που σώπασε. Ούτε μια φορά δεν απάντησα. Ποιος ο λόγος; Η απόσταση είχε κάνει τη ζημιά της. Μπορούσα να τον κατηγορήσω άραγε που θέλησε να πάει με μια άλλη γυναίκα; Είχαμε να ειδωθούμε μήνες. Εκείνος με τη δουλειά του, εγώ με τα δικά μου. Το ήξερα ότι κάποτε θα συνέβαινε αυτό, απλά ήλπιζα να ήταν αρκετά ειλικρινής ώστε να με χωρίσει πρώτα. Όχι να μάθω ότι με απατάει με αυτόν τον τρόπο.
Αναστέναξα απογοητευμένη. Άραγε ήταν πάντα τόσο εύθραυστη η σχέση μας κι εμείς αρνούμασταν να το δούμε ή λόγω της απόστασης άρχισε να φθείρεται; Δεν είχα κουράγιο να το αναλύσω. Έκλεισα τα μάτια και αποκοιμήθηκα αμέσως. Ξύπνησα λίγη ώρα μετά από τον ήχο του κινητού μου. Πίστευα ότι θα ήταν ο Γιώργος οπότε ετοιμάστηκα να το κλείσω μέχρι που είδα πως καλούσε η Μελίνα. Για λίγο μου πέρασε η σκέψη να μην απαντήσω μα γρήγορα το μετάνιωσα. Της είχα ήδη φορτώσει μια φορά τις βλακείες μας δεν θα το έκανα πάλι.
«Έλα.»
«Που είσαι παιδί μου; Με πήρε ο Γιώργος τρελαμένος και με παρακάλεσε να σε πάρω να σου πω να τον πάρεις πίσω.»
«Μελίνα σε παρακαλώ να μείνεις έξω από αυτό που συμβαίνει, με μένα και τον Γιώργο. Σε εκλιπαρώ.»
«Λυδία δεν μπορώ να βοηθήσω;» ρώτησε εκείνη.
«Δεν θέλω φιλενάδα. Μείνει έξω από αυτό. Εντάξει;» εκείνη κατάλαβε τι της ζητούσα και τι κρυβόταν πίσω από τις λέξεις μου. Κατάλαβε την ανησυχία μου και δέχτηκε. Δεν ήθελα να σνακατευτεί, δεν ήθελα να κάνω πάλι τα ίδια λάθη μαζί της. Είχα ανάγκη να διασφαλίσω την ουδετερότητα της.
