Κεφάλαιο 16

6.4K 527 17
  • Αφιερωμένο στον/ην AnthiZab
                                    

Άγγελος

Το επόμενο πρωί ανοίγω τα μάτια μου και την χαζεύω να κοιμάται δίπλα μου, είναι τόσο όμορφη, τόσο ήρεμη και γαλήνια..
Στο μυαλό μου έρχονται αυτά που μου είπε στην Ιταλία για τον πρώην της, για το παιδί που έχασε και ακόμα την πονάει...Έχει περάσει δύσκολα και τώρα καταλαβαίνω τις αμφιβολίες που είχε για την σχέση μας, όμως δεν θα την αφήσω ποτέ...

Της δίνω ένα φιλί στα χείλη και την βλέπω να ανοίγει λίγο τα μάτια της, της χαμογελάω και την κοιτάζω...

"Καλημέρα μωρό μου" της λέω χαμογελαστός..

"Καλημέρα και σε εσένα" μου λέει και βλέπω μια θλίψη στα μάτια της..

"Τι έχεις;;" Την ρωτάω

"Είσαι σίγουρος για αυτό που κάνουμε;;" Την ακούω να ρωτάει, την τραβάω στην αγκαλιά μου και την κοιτάω στα μάτια...

"Μωρό μου, άκουσε με για να τελειώνει το θέμα, δεν είμαι σίγουρος αν θα πετύχει ή όχι αλλά όσο περνάει από το χέρι μου δεν θα σε πληγώσω ποτέ...είμαι σίγουρος ότι θέλω να είμαι μαζί σου, να ξυπνάω και να σε βλέπω πλάι μου...δεν θα σε προδώσω ποτέ...όσο και να αμφιβάλεις εγώ θα είμαι εδώ και θα προσπαθώ να σε πείσω καθημερινά ότι αξίζει να είμαστε μαζί...Είμαι τρελός για εσένα...από την πρώτη στιγμή που σε είδα ήμουν τρελός για εσένα.."

Την κοιτάζω και βλέπω τα μάτια της βουρκωμένα, σκουπίζω με τα δάχτυλα μου τα δάκρυα της...

"Άγγελε εγώ..." Ξεκινάει να λέει και την σταματάω βάζοντας το δάχτυλο μου πάνω στα χείλη της "Ξέρω μωρό μου, ξέρω.."λέω και την φιλάω γλυκά στα χείλη, βαθαίνω το φιλί και την θέλω περισσότερο την γυρίζω και είναι από κάτω μου, τα χέρια μου είναι παντού στο σώμα της και δεν μπορώ να κρατηθώ άλλο, το καταλαβαίνει και με σταματάει..

"Άγγελε...μη... θα αργήσουμε" λέει και έχω είδη μπει μέσα της αφήνει ένα αναστεναγμό και γέρνει το κεφάλι της πίσω.." Ο Φίλιππος θα μας ψάχνει.." Συνεχίζει να μιλάει και εγώ κινούμε αργά μέσα της "Θα γίνει έξαλλος" λέει και συμφωνώ απόλυτα όμως δεν με νοιάζει.."Μωρό μου σταμάτα να μιλάς και απόλαυσε το" λέω και γίνομαι γρηγορότερος...Οι ανάσες τις είναι λαχανιασμένες και τα ουρλιαχτά της ακούγονται παντού...Τα νύχια της με καρφώνουν στην πλάτη και και με σπρώχνει με τα πόδια της να μπω πιο βαθιά.. "Έλα μωρό μου, αφέσου" λέω καθώς τελειώνω και εγώ μέσα της...Η εικόνα της είναι μαγική, τα νύχια της γδέρνουν τα μπράτσα μου, οι φωνές της με τρελαίνουν και την θέλω ξανά..

Οίνος Ευφραίνει ΚαρδίανΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα