* KUMA ÇOCUĞU *

NEDEN BEN ???

Nefesten...

Unutmak dediğin oyle hemen olmaz önce birkaç defa öleceksin.

Takside nereye gideceğimi bilmeden ağlıyordum. Neden hep insanlar benden faydalanmak istiyorlar ki bırakın lan tek başıma ne halim varsa göreyim ışte ama yok! Olur mu öyle nefese zaten ailesi en büyük darbeyi vurmuş bir de siz vurmuşsunuz çok mu demi kodumun karaktersizleri. Karaktersiz demişken,savaştan herşeyi beklerdim ama böyle bi adilik beklemezdim. Onun böyle saçma salak şeylere tenezzül edeceğini düşmezdim ama yine büyük darbeler beklenmedik kişilerden beklenmedik yerde geldi. Beni o salak kızın yanında rezil ettiler ama yemin olsun ki bunun intikamını her zerresine kadar alıcam onlardan!

Salaklığıma doymayayım ya sinirden çanta mı klüp de unuttum yanımda ne beş kuruş ne de telefonum vardı siktir ahh!!! "Abla artık nereye gideceğini de hele "diye bi kez daha uyardı taksici. Ecemin yanına gideyim en iyisi "ilerdeki kavşaktan sola dönücez "dedim ağlamaktan kısılan sesimle. Çok geçmeden ecemin dairesinin önündeydik taksiciye biraz beklemesini söyledim ve apartman kapısını itip koşarak ecemin evinin bulunduğu kata çıktım. Kapıyı defalarca çalmama rağmen açan olmadı tam evde olmadığına ikna olmuştum ki kapı deliğin de ki beyazlığın karardigini fark ettim, evdeydi ve kapıyı açmıyordu. En yakın arkadaşım bildiğim insan en zor günümde bana kapısını açmıyor du. Resmen sokakta kalmıştım. Bu günün kötü bi kabus olması için herşeyimi verebilirdim ama değildi işte gerçekler tokak gibi birkez daha suratıma çarparken ben çoktan ağlayarak koşarak çıktığım merdivenden iniyordum.

Şimdi ne yapacaktım ben ? Nereye gidecektim ? Taksiye geri bindiğim de adam "hay nerden aldım seni taksime "diye söylendi ne diyebilirsin ki adam haklıydı. Beni bu duruma düşürdüğün için Allah bin belanı versin savaş. Yok ya asıl senden birşey ısteyen benim belami versin. Nereye gideceğimi bilmeden öylece gidiyorduk radyoda çıkan bi parçada geçen yar kelimesine takıldı kulağım. Tabi ya yaren! Evet evet yaren,ona gidebilirdim Allahım insaallah ailesi evde değildir Allahım ne olur. Göz yaşlarımi elimin tersiyle silip taksiciye"İki sokak öteden sağa sapıcaz soldan ikinci apartman "diye tarif ettim.

Ailesi için dua ettik ama hadi bu kız da evde yoksa o zaman sıçtığımın resmidir ışte. Apartmanın önüne geldiğimiz de taksiciye biraz beklemesini soyledim onların dairesinin bulunduğu kata bastım. Biraz bekledikten sonra diyafondan yarenin sesi duyuldu "kim o !" ohh evde. "Benim nefes. 50 lirayla aşağı in."dedim. "Ne? Ne..Nerden biliyim senin nefes olduğunu"diye ikiletti. Ne diyim kızda haklı saat gecenin kaçı. "Berkay desem " dedim. Çok geçmeden otomatik kapı açıldı. Yaren pijamalarıyla karşımdaydı "Nefes kuzum bu ne hal ne oldu sana "deyip sarıldı. Taksinin parasını ödeyip eve çıktık.

Taksiden kurtulmanın stresini atınca biraz da olsa rahatlamıştım. Odasına çıkıp yarene herşeyi baştan sonra anlattim,tabi hem ağlayıp hem anlatınca zavallim anlattiklarimin kaçını anlıyor orası şüpheli de neyse. "Oha! Tek kelimeyle O H A !! Yalan söyleyeceğini bilmesem içip içip izlediğin bi diziden etkileyip kendini o kızın yerinde zannettiğini falan düşünebilirdim. Ama haline bakılırsa hepsi tamamen gerçek." Diye şaşkınlığını dile getirdi. Cevap vermek yerine ona sarılıp ağlamayı tercih ettim.

Uyandığımda yaren yanımda yoktu. Ahh!! Başım... Dün gece kötü bi kabus gibi geliyordu ama gerçek olduğunu maalesef ki biliyordum. Yataktan kalkıp ağır adımlarla evin içinde "yarennn" diye bağırıp ilerlemeye başladım. Mutfağa gittiğim de masanın üzerinde not kağıdı vardı."sen bu yazıyı okumuş olduğunda ben çok uzaklarda şaka lan şaka evde  kahvaltılık malzeme bitmiş markete gidiyorum ha bu arada evde ki oduna dikkat et"yazılıydı kağıdı gülerek buruşturup çöpe attım salak ya kaloriferli evde ne odunu :D.  O gelene kadar bende bi duş alsam iyi olacak.