SİYAH

5.BÖLÜM

Aptal alarmı kapatmayı yine unutmuşum. İki gündür aynı şeyler oluyordu. Artık uyandığım için en iyisinin kalkmak olduğunu düşündüm. Saat daha 07:05 di yani en iyisi test çözmekti.

Bir ay okula gitmemiştim şimdi de ara vermiştim o yüzden çok konu eksiğim vardı. Test kitabını açar açmaz aklıma Aras'ın o gün dedikleri geldi. Bana seni önemsiyorum demişti. Bütün bunlar kafamı karıştırıyordu. Bana nazikçe de söyleyebilirdi. Gelip dibime girmesine gerek yoktu! Ruh hastası işte başka ne olabilir ki! Kendime gelmek için kalkıp elimi yüzümü yıkadım.

Aşağı indiğimde annemler çoktan kalkıyordu. "Günaydın" annem ve babam aynı anda günaydın demişti. Annem "harçlığın" diyerek masanın üzerine bir miktar para koyup çıktı. Daha sonra babam da aynı şey yapıp o da çıktı. Annem ve babam harçlık konusunda hep tartışırdı. Bu yüzden onlara karışmazdım.

Tabağıma bir kaç tane kızarmış ekmek alıp zeytinle falan yemeye başladım. Kısa bir kahvaltıdan sonra odama çıkıp test kitaplarının hepsini masaya koydum.

Sırasıyla bütün konu anlatım kitaplarımı bitirdikten sonra testlerle başladım. Saat çoktan 15:07 olmuştu. Ara verip telefonu açtım ve ekran kağıdına baktım. Bunu Açelya çekmişti ben ve Kağan vardık. Kağan beni yanağımdan öpüyordu bende gözlerimi kapatıp gülüyordum. Ne çok anımız vardı. Telefon galerim hep ikimizin fotoğraflarıyla doluydu.

Açelya demişken uzun zaman olmuştu. Taşınacağımızı ilk ona söylemiştim. Taşındığımız hafta onlarda kalmıştım. İkimizde böyle olacağını biliyorduk. Açelya ayrılmamam gerektiğini söylüyordu ama bunu Kağana yapamazdım. Eğer ayrılmasaydık, bir süre sonra sadece telefon ve bilgisayardan konuştuğumuz için benden sıkılacaktı. Bu sefer daha kötü olacaktı.

Hemen rehberden Açelya yı bulup aradım. Telefon bir kaç kere çaldıktan sonra açtı. "Buyrun benim?"sanırım onu aramadığım için kızgındı. "Açelya nasılsın?" Açelya kızgın bir sesle "en yakın arkadaşım telefonlarıma cevap vermedi unutuldum gider gitmez başka kankalar buldu. Sence nasılım aptal!" Gülmemek için kendimi zor tutsam da sonunda konuşabilmiştim. "Açelya, en yakın kankam sensin." Açelya'nın güldüğünü anlamıştım. Ona sırasıyla yolda olanları sonraki bir ayı ve okuldaki olayları anlattım. Hepsini şaşkınlıkla ve hayret ederek dinlemişti. Okul zamanı olduğu için kapatmak zorundaydık ama uzun zaman olduğu için ikimizde istemiyorduk. Bu nedenle Açelya 5.derse girmemişti.

"Ee orada durumlar nasıl? Şey ne yapıyor? Yanii..." bunu çekinerek sormuştum. Açelya da eski heyecanını kaybederek üzgün bir sesle "Kağan eskisi gibi değil Aslı sen gittikten sonra hiç öyle olamadı. Seni özlüyor. Onu toparlamaya çalıştık. Ne kadar gülse de içinde fırtınalar kopuyor. Aslı, o seni çok özlüyor." Söyledikleri karşısında birşey diyememiştim. Bunun tek suçlusu bendim. O yüzden acısını da benim çekmem gerekiyordu. Her ne kadar onu üzmemek için ayrılsam da daha çok üzmüştüm. Ve düzeltemeyeceğim bir hata yapmıştım. "Açelya... kapatmam lazım."bunu istemeyerek söylemiştim. Açelya anlamış olacak ki sadece "tamam. O aptalları takma ve doğru olanı yap" dedi.

Kaptır kapatamaz telefonu odanın bir köşesine fırlatıp bağırmaya başladım. "Ben ne kadar aptal birisiyim! Kendimden nefret ediyorum herkesden nefret ediyorum lanet olsun!!!" Sinirimi boşaltmak için yatağıma çıkıp yastıklara vurmaya başladım. Onu üzmüştüm hem de çok! Buna kakkım yoktu. Bunu ona yapmamalıydım. Beni seviyordu bende. İlk defa aşık olmuştuk be ki da...

Tekrar ağlamaya başlamıştım. Tam yastığa kafamı koyduğumda kapının hızla açılmasıyla kapıya kafamı çevirdim. Bu sırada içeri giren Urası gördüm. Uras mı? Beni görmüşmüydü? Yok canım olamaz öyle birşey kapı yeni açılmıştı. "Seni görmedim." Tam aklımdan geçenleri söylemişti. Böylelikle içim rahatlamıştı. Yine de ona kızgındım çünkü resmen kapı çalmak denilen şeyden haberi yoktu! "Ama duydum." Rahatlamış olan içim tekrar karalar bağlamış gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Kızarak "kapıyı çalabilirdin!" Hafif sırıtarak "lak lak etmeye gelmedim. Hazırlan gidiyoruz." Ne kaba birisi tıpkı kardeşi gibi! "Nereye?" Kafasını bana çevirerek "baban holding te gezmeni istiyor."