THE HACKER

- 1 -

YAZAR: GALAXYEXO

YAZILMA TARİHİ: 24.01.2016

Karanlık ve soğuk bir gecede tekrardan metroya gitmek için, kurulduğum banktan kalktım. Tekrardan bir iş bulamamış ve çaresizdim. Yurttan gelen para sadece evimin kirasına yetiyordu. Yurttan ayrıldığımdan beri okulu bırakmıştım. Her gün iş arayıp ve eli boş dönmek beni yormuştu. Kısa bir yürüyüşten sonra metroya geldim. Şansıma trende hemen gelmişti. Herhangi bir yere oturdum. Trende sadece ben ve bir çocuk vardı. Siyah saçları,siyah kıyafetleri,siyah bir maskesi vardı. Beni fark etmemesi için onu dikizlemeyi bıraktım. Çocuk şimdiki durakta indi. Koca trende yalnız kaldım,yine. Uzun bir süre sonra evimin olduğu semte gelmiştim. Trenden indim ve yürümeye başladım. Eski ve yıkılmaya hazır olan apartmana girdim. Apartman rutubet kokuyor,havasızdı. Bu dünyadaki tek arkadaşım Sehun'du , tek ve en iyi arkadaşım. Okuldayken yurtta kaldığım için dışlanmış,yalnız bırakılmış ve hor görülmüştüm. Fakat Sehun yanımda olan ve daima yanımda kalacağına söz veren tek arkadaşımdı.  Sehun'un işleri karanlıktı. Bana daha ne işler yaptığını söylemiyordu. Hatta bana kendi işini önermişti fakat kabul etmemiştim. Başımın belaya gireceğini biliyordum ancak bu gidişle iş bulamazsam son çare olarak denemek zorundaydım. Eve girdim ve hemen yatağıma yöneldim. Ev yine çok soğuktu sadece kirayı ödeyebildiğime göre soğuktan donarak ölmem an meselesi. Yatağa girdim ve uyumaya çalıştım.

-----------------------------

Sabah olmuştu, saat 6:45 idi .Tekrardan iş bulmak için sokaklarda gezinmem gerekti. Evden çıkmak için hazırlandım. Kapıyı açar açmaz karşımda Sehun'u gördüm.

"Hey,yine iş aramak için mi çıkıyorsun?"dedi.

"Evet,hala bir iş bulamadım." yüzüm asılmıştı.

"İnat etme de sana benim işi göstereyim." Cidden! Bu kalın kafalı sayesinde başım belaya girecek bir gün.

"..."

"Merak etme ben buna izin vermem." 

" Huh , ne ? "

" İçinden başının belaya gireceğini söylemedin mi ? " bu çocuğun zihin okuduğunu söylemiş miydim ? 

 Ben gözlerimi devirerek evden çıkarken Sehun arkamdan geliyordu. Durak hemen evin önündeydi zaten. Bazen düşünmüyor değilim acaba Sehun'un teklifini kabul etsem mi diye...

"Baksana Sehun, galiba seninle geleceğim." Sehun'un yüzünde kocaman bir sırıtma oluştu.

"Harika! Hadi gidelim."

Yol boyunca saçma saçma espiriler yapıp kendisi güldü. Evet,sevgili arkadaşımın berbat bir mizah yeteneği vardı. Sonunda dayanamayıp kafasına bir tane geçirdim.

"Sayende yaşama sevincim kalmadı Oh Sehun!"

"Aman be,senin espiri anlayışın yoksa banane." Gözlerimi devirdim. Sehun ayaklandı,gelmiştik.

"Mükemmel işin nerede bakalım?"

"Biraz daha var,sana bir şeyler anlatmam gerek. İşle ilgili.İlk olarak merak ettiğin şeyleri bana sor fakat onuda ikimiz yanlız kaldığımızda. Oradaki herkesin benim ki gibi sarı saçları olacak buna şaşırma. Biri hariç herkesin . Adı Park Chanyeol , bu grubu o kurdu. Onun saçları siyahtır kendince ben farklıyım havası katıyor. O farklıdır, sinirlidir.Onu benden başka kimse iyi tanıyamaz. Onunla gerek olmadıkça konuşma. Çok soru soranlardan nefret eder."

" Aman ne güzel. Yani Chanyeol ne diyecekse ona uymak mı zorundayız ? "

" Aynen öyle. "

Gelmiştik. Sehun,  eski bir binaya girdi. Hey, Bina eski olabilir ama içi son derece modern döşenmişti , ayrıca birsürü kablolar ve teknolojik aletler vardı.

"Hey , çocuklar bu yeni arkadaşımız Baekhyun." herkes yanımıza gelmişt . Biri hariç ki bu kişiyi fark etmemek olanaksızdı . Sarıların içindeki siyah.

Herkezle tanıştıktan sonra adının Kyungsoo olduğunu öğrendiğim çocukla iyi anlaştık bana etrafı gezdirdi ve bu işlerin nasıl yürüdüğünden bahsetti. Şimdiki hedeflerinin büyük bir firma olduğunu söyledi. Ayrıca ekiplerinin ismide EXO . Kulağa hoş geliyor.

Jongin hack programlarını,şifreleri ve daha birçok şeyi başlangıç olarak gösterdi. Zorlanacağım gibi gözüküyor çünkü gerçekten çok zor. Hackleyecekleri şirketleri , hacklediklerini anlattı.

Öğle yemeği vaktiydi . Sehun'un yanına oturmuş yemeğimle meşguldüm. Chanyeol buraya yaklaşıyordu. Bekle.. bu o geçen metroda gördüğüm çocuktu. Yüzünü yakından görme fırsatı yakalamıştım işte. Yakışıklıydı...

"Baekhyun , benimle gel."dedi. Benimle işi ne olabilirdiki?

"Buradaki herkesin saç rengi sarı. Sende saçını boyatacaksın."

"Bu imkansız." 

Sinirlenmişe benziyordu zaten geldiğim saatten beri pis pis bakıyordu , ego kralı. Gözlerimi devirdim. Bedenimi duvarla bedeni arasına sıkıştırdı. Bu pislik ne yapıyordu!?

"Senin kaprislerini çekemem! Ya boya yada siktir git buradan."

Sesleri duyan herkes gelmişti. Sehun beni Chanyeol'dan kurtarıp arkasına aldı.

"Derdin ne senin?"

"Küçük ucubeye kuralları açıkladım ama karşı çıktı!"

"Ona bunları ben anlatırım,git şimdi." Chanyeol bana ateş fışkıran gözlerle bakıp gitti. Sehun kolumdan çekerek beni dışarı çıkardı.

"Ona karşı çıkmaman gerektiğini söylemiştim...Saçlarını boyamanı mı istedi?" başımı salladım.

"Saçını boyamalısın. Burada kalman için gerekli."

"Ama neden? Çok saçma."

"Bu bizim simgemiz.O lider olduğu için farklı olduğunu vurgulamak istiyor buradaki herkezin paraya ihtiyacı var ona karşı gelemeyiz.Onunla çok küçük yaşta arkadaş olduk.Ailesiyle ailem yakınlardı.İçine kapanık biridir nedeni ise ailesini kaybetmesi." Benimde ailem yok,onun gibi miyim? Hayır, psikopat bu!

"Boyaya alerjim var." Sehun anlıyorum dercesine başını salladı.

"Chan ile konuşacağım , şimdilik eve git sen."

"Peki..."

CHANYEOL'UN AĞZINDAN

Akşam olmuştu. Şu Baekhyun denen çocuğu takip etmek için hala durakta bekliyorum. Emirlerime uyup dediğimi yapacak mıydı yoksa karşı mı çıkacaktı öğrenmek istiyorum.

Sonunda teşvik etti...

Tahmin ettiğim gibi saçını boyatmadı ve evine yöneldi. Arkasından hızlıca yürüyüp kolunu tuttum.

" Neden hala o lanet saçların boyalı değil?! "

" Bırak kolumu! Boyatamam , boyaya alerjim var!"

" Umrumda mı sanıyorsun?"  dedim ve onu çekiştirdim . Evime götürüp bu işi orada halledecektim.(Y/N: Salak Chanyeol)

" Ya bıraksana! Nereye götürüyorsun beni?! "

"Kes sesini! " Evin kapısını açtım ve evin içine itekledim. Kapıyı kilitleyip anahtarı cebime koydum. Küçük ucubeyi banyoya sürükleyip dolaptan sarı boyayı çıkarıp boyayı hazırladım.

"Ya sen kıt beyinli misin? Kalın kafalı!" 

"Bu dediğini ödeteceğim sana.." 

****

Onunla işim bitince hızla ayağa kalktı, gözleri sulanmıştı ve saçlarını tutuyordu"Ah, kafam, kafam acıyor!" İlk başta yaptıklarını komik bulmuştum ama sonradan sulu gözlerinden yaşlar dökülmeye başlamış, saçını tutan elleri sadece tutmakla kalmamış onları yolmaya başlamıştı. Yere çöktü ve daha fazla bağırmaya başladı."Başım! Başımı kemiriyorlar!" (Y/N:Abartı olmuş olabilir ama olsun jnhcnj) Neler olduğunu anlayamıyordum. Hızlıca onun yanına çöktüm. Korkmuştum,ya ona birşey olduysa?

 Bayılmıştı ve bu benim suçumdu...