My Brother is Ashton Irwin?!

Cause we were meant to be somebody

Pov Amy

Als ik naar beneden loop is er niemand. Great. Het meisje had dus toch gelijk. Ze zouden me toch wel achterlaten. Al is het nu of later. Zeker na die aanval op Calum. Gelijk voel ik me schuldig. Ik zucht en loop naar de muziek ruimte. Ja ze hebben alles hier, van slaapkamers tot een spiegelruimte tot een muziekruimte. Ik pak de akoestische gitaar plof neer op de bank. Ik zoek op mijn telefoon naar een leuk liedje. Opeens vind ik Somebody van Lemonade mouth. Het is een best oud liedje al, maar het blijft leuk. Net zoals Invisible van 5sos gaat dit over hoe iemand zich alleen kan voelen, maar dit lied is meer dat ze niet de hoop op wil geven en door wilt blijven gaan, terwijl Invisible al zegt dat ie de strijd heeft opgegeven. Als ik de juiste akkoorden heb begin ik te spelen. 

 (Start Nummer in media)

Can you see me, cause i'm right here, can you listen

cause I've been trying to make you notice
what it would mean to me, to feel like somebody
we've been on our way to nowhere
trying so hard to get there, I say

Oh , we're gonna let it show
we're gonna just let go of everything
holding back our dreams
and try, make it come alive
come on let it shine so they can see
we were meant to be
somebody, somebody yeah
somehow, someday, someway
somebody

I'm so tired, of being invisible but I feel it
like a fire below the surface
trying to set me free , burning inside of me
cause we're standing on edge now
it's a long way down but I say

oh , we're gonna let it show
we're gonna just let go of everything
holding back our dreams
and try, make it come alive
come on let it shine so they can see
we were meant to be
somebody, somebody yeah
somehow, someday someway
Somebody

We will walk out of this darkness
Feel the spark light glowing like the yellow sun
Oh oh oh
And then we fought we fought together
till we get back up and we will rise as one
Oh

oh , we're gonna let it show
we're gonna just let go of everything
holding back our dreams
and try, make it come alive
come on let it shine so they can see
we were meant to be
somebody, somebody yeah
somehow, someday someway

Somebody 

Het doet me denken aan mij, al heb ik de jongens en Sara. Alsnog voel ik me klein en onzichtbaar. Invisible. Zo voel ik me nu. Of, zo heb ik me altijd gevoeld. Het is lastig te verwoorden als je er zelf niet in zit. Ik hoor iemand de trap af lopen. Shit, ik mag hier niet komen! Ze gaan me slaan! Ze zouden boos worden! Giert een stem. Ik leg de gitaar weer op zijn plek en zoek naar een verstopplek. Even bedenk ik me, ze zouden me toch nooit slaan? ik bedoel het is mijn broer en zijn vrienden. Op dat oongeblik stapt Michael de ruimte binnen. Ik schiet in één. 'i'm sorry, i will never come here again' Piep ik. Hij kijkt me aan met een frons. 'I only wanted to ask if you want to watch our concert today?' vraagt hij, nog een beetje overdonderd. Ik knik voorzichtjes. 'Sure' Antwoord ik. Hij steekt zijn hand uit en ik grijp hem. Zie je nou wel, ze doen je niets aan. Ze zijn je vrienden, natuurlijk doen ze me niets aan. 'Why did you got scared of me out there?' Vraagt Michael na een tijdje. 'I don't know, maybe it was a private room or something like that' Zeg ik schouder ophalend. Hij kijkt me aan maar ik weiger terug te kijken. 'Look at me please' Smeekt hij. Ik kijk hem aan, en zie een blik die ik niet kan thuisbrengen. Maar hij zegt niets. Ik loop verder de blik negerend. een half uur later zitten we in de auto. Op weg naar het concert.

~Okey ik ben weer begonnen met uploaden Yeah!! Comment wat je denkt en of je  nog tips hebt of ideeën hebben voor mij of dit boek. Meer of minder drama? Meer Machy momenten? ( Michael en Amy) Of juist meer met Luke omdat hij er niet veel in voor komt? Moet Sara verliefd worden? Gaat Michael vertellen dat hij iets voor haar voelt? Comments Please. Tot de volgende keer everyone xxx