Ruhlar Barınağı: Diamond (Askıya Alındı)

RB-D 14

MUTLU PAZARLAR =) Bu aralar gecikme yaşıyoruz lütfen kusurumuza bakmayın.İyi okumalar öpüldünüz :*

Olduğum yerde huzursuzca kıpırdandım.Gözlerimi açmaya çalışırken aynı zamanda ayaklandım.Ne zamandır yerde yatıyordum ? Saat kaçtı ? Cebimden çıkardığım telefonumun ekranına baktım.Saat gece 3.40 dı.Tanrım inanamıyorum.Bu rahatsız yerde neden uyudum ki.Hemde saatlerce.Ahh tabii babamın kitabını arıyordum.Lanet olsun masamın üstündeki kitap nasıl yok olurdu birden bire.Odama biri girmiş olabilir miydi diye düşündüm ama saçma olduğu için ihtimal veremiyordum.İçimi bir korku kaplamıştı alttarafı bir kitap babam ne kadar kızabilirdi ki öyle değilmi ? Ama bu korkumun sebebi babam değildi sanki.

-O kitaba ulaşmam lazım derken gözüm raflara takıldı acaba oraya koymuş olabilir miydim.Diyerek rafları teker teker aradım.Tüm siyah ciltli kitaplara el attım fakat lanet kitabı bulamadım.Evet Parry normal olan tüm yolları denedin sıra beyninin. Kitabı aklıma getirmeye çalışsamda zorlanıyordum.Henüz temizlemesini bitirmediğim için üzerindeki şekli çözememiştim.Ama o anı hatırlamak belki işe yarardı.Denemekte fayda var deyip gözlerimi kapadım.''Kitapla beraber koşarak yukarı çıkıyorum.Masaya oturup elimdeki bezle tozlarından arındırmaya başlıyorum.Annemin çağırması üzerine kitabı masanın üzerine bırakıp odadan çıkıyorum....'' Gözlerimi açtığımda odamdaki sarımsı yanan ışığı bölen karanlığa takıldım.Sanki tüm odayı hapsediyordu duvardaki karanlık ışık.Masadaki kitaba uzanan bir gölge.

-Olamaz o da ne ! Anlaşılması güç nasıl olurda bir gölge kitabı içine alabilirdi ve neden onca kitap varken o seçilmişti.Gitgide artan merakımı bastırmaya çalışsamda engel olamıyordum.Babama bu durumu açıklayamayacağım için aklıma büyükannem geldi.Sabah ilk işim ona uğrayıp aynı kitaptan onda olup olmadığını sormak olucaktı.Tabii ki bu olanları anlatsam benimle alay ederdi çocuk olmadığımı söylerdi.Kayboldu demem yeterli olucaktır.Kafamda tasarladığım kurtuluş planından sonra penceremden yukarı doğru çıkmaya başlayan güneş bana uyumam gerektiğini hatırlatıyordu.Yatağıma atlayıp başımı yastıkların arasına sokup gözlerimi serbest bıraktım...

Telefonumdan gelen seslerle uyanmam bir oldu.

-Ahh ne kadarda güzel bir uyandırılma diyerek sitem ederken bir taraftanda yatağımın içinde kaybolan telefonumu arıyodum.Bayan Ally mi ?

-Merhaba bayan Ally dedim telefonu açar açmaz şaşkınlığım sesimede yansımış olucakki

-Merhaba tatlım numaranı Barrynin telefonundan aldım sana ulaşmam gerekiyordu evinize geldim fakat kapıyı açan olmadı.

-Önemi yok bir sorun mu var konu neydi? dedim hızlıca endişelenmeye başlamıştım.

-Barry iyi değil derken ağlamaya başlamıştı

-Bekleyin deyip telefonu kapadım.Hızla odamdan çıkıp gözlüklerimi unuttuğum için sağa sola çarparak indim merdivenlerden.Salondan ilerleyip kimsenin olmamasına sevinerek kapıdan çıkıp yavaşça kapadım.Açıklama yapıcak zaman yoktu.Hızlı adımlarla alt kata inip kapının ziline basmaya başladım.Kapıyı Barrynin babası açmıştı.

-Ally dedim lafımı keserek

-Sola dön karşındaki kapı dedi.Odaya doğru gidip kapıyı çalmadan içeri girdim.Normalde bu kadar kaba değilimdir ama konu Barry !

-Bayan Ally sorun nedir? Barry nerede ? Siz iyimisiniz ? Cevap vermesi için susmam gerekiyordu.

-O Tom ile beraber hastanede yatıyor dedi ağlamaktan kısılmış sesiyle.

-Neyi var ne oldu durumu nasıl ?

-Doğum sırasında bir rahatsızlık geçirmişti ve ölü doğduğu sanılmıştı oysa kalbi delik olduğu sonradan yapılan araştırmalarda ortaya çıkmıştı.Bizim ısrarımız üzerine bir gün ölü sanmalarına rağmen küveze aldılar.Bir günün sonunda nefes almaya başladığı anlaşıldı o sıra ben narkozun etkisinden çıkamamış olmalıyımki o zamanları hatırlamıyorum banada eşim anlattı.Ve şimdi yıllar sonra kalbi tekrar zorlanmaya başladı Parry.Dün gece 3.40 sıralarında hastaneye kaldırdık.Tomun ısrarıyla biz eve geldik.Parry sana ihtiyacı var. Anlatması bittiğinde yanaklarımı elimin tersiyle kurulayıp elimi yatağın üzerindeki elinin üzerine koydum.