Higanti Ng Isang Api

The Game Is Begin (2)

Riza POV

"Umm" ungol ko. Ang sakit ng katawan ko sa pag ka bagsak ko, ang taas nun eh. Dumilat ako at "asan ako?" Pag tataka ko, di ko na matanaw yung mansion at wala na din ako sa hukay kung saan ako nahulog. Pag tapos, nakagapos pa ang mga kamay ko. "Tulong may nakakarinig ba sakin?!" Sigaw ko habang pilit kong tinatanggal yung tali sa kamay ko.

"Hindi kana makakawala dyan" tumingin ako sa likuran ko.

"Uy kanina ka pa dyan? Tulungan mo na kaya ako dito para makawala na ko dito" sabi ko sa kanya

"At bakit ko naman gagawin yun?" Napakunot yung noo ko sa sinabi nya

"Ano bang pinag sasabi mo?" Tanong ko, lumapit sya sakin

"Ako yung nag tali sayo dyan eh. Kaya bakit kita pakakawalan?" Ngumisi sya

"Ba-bakit mo naman gagawin yun? Wag ka ngang mag biro ng ganyan!" Kinabahan na ko, bakit ganun sya? Bakit parang ng lilisik yung mata nya?

Tumayo sya at kinuha yung pala.

"Riza alam mo naiinis ako sayo, masyado kang maarte, masyado kang mareklamo. Lahat na nasayo eh! Kaya para naman manahimik na yung barkada, isusunod na kita kay Eric" pag ka sabi nya nun, lumakas yung tibok ng puso ko.

"Wag mong sabihin... Ikaw si Sebastian?" Paano? Hindi maaari 'to

"Tama, ako nga. Galing kong mag panggap nuh? At ngayon na kilala mo na ako oras na para mamatay ka"

"WALA KANG KWENTANG BARKADA!" sigaw ko, grabe nag tiwala kami sa kanya tapos ganto ang gagawi nya.

"Hindi nyo ko barkada! Ni minsan di ko naramdaman na barkada nyo ko!"

"Nag kakamali ka, tinuring ka naming kaibigan diba mag kakapatid pa nga ang turingan natin?! Tapos gan---"