Badboy's can't have a badgirl

Hoofdstuk 15

P.O.V. Cale
Ik zat op het strand, ik keek naar de zee. De zee hier was zo mooi, mooi van de buitenkant maar zat vol met gevaren van de binnenkant. Haaien die je zo verslinden, kwallen die je zo gemeen kunnen prikken dat het je dood kon worden. En dan noemde ik alleen die twee zeedieren op. De zee leek wel een beetje op mij, mooi van buiten. Maar als je er in ging zwemmen kon het je dood worden, als je met mij omgaat kan het ook je dood worden. Net zoals Merdtih zij dacht zeker dat ze op tijd weg was gegaan. Maar ze hadden haar al net toen ze aankwam in New York zeggen ze. Maar ik weet wel beter. Daarom is nu ook Nicole zeker weg. De twee vrouwen waar ik ooit van heb gehouden.

"Cale, doe niet zo gek" hoor ik een lachende stem zeggen ik kijk terug naar de zee. Daar staat ze in haar mooie bruine krullend haar dat altijd zo lekker ruikt, en een mooie blauwe jurk die weer bij haar blauwe ogen staat.

"Cale ik zei toch dat ik terug zou komen om met je LEGO auto's te spelen." Ze lacht lief

"Je bent te laad, ik speel allang niet meer met LEGO auto's" ze kijkt gekwetst ze laat zich vallen in de zee. Ik duik direct achter haar aan. Een lantarenpaal verlicht ons, zwemmend in de zee. Als we weer boven water komen zitten we in New York. Ze staat tien meter van mij vandaan. Een man staat naast Merdtih hij houd een pistool tegen haar slaap aan. Ik wil naar haar toe rennen. Ze schreeuwt ze schreeuwt om mijn hulp, maar ik kan niet bewegen. Een knal laat weten dat de pistool heeft geschoten. Ik wil naar haar toe rennen maar Nicole rent op me af en houd me tegen. Haar gezicht zit onder bloed net zoals haar armen, ze heeft een wit topje waar allemaal spetters bloed op zitten. Ze heet ook een pistool in haar handen.

"Cale vlucht, ren nu je nog kan!" Ik reageer niet, alles loopt door me heen Merdith is dood, Nicole is hier onder bloed. Ik zit in een soort shock. Alleen krijg in nu alles mee.

"Cale kom! We kunnen samen vluchten! Samen weggaan! Alsjeblieft Cale reageer hij komt!" Huilt ze nu, maar ik blijf stil zitten op de grond. Weer een knal nu was het Nicole die op de grond viel. Een plasje bloed verliet haar hoofd waar een gat in zat.

Ik schrok wakker. Ik pakte mijn mobiel om te kijken hoe laad het was 21:08. Op de grond zag ik twee legen flessen drank liggen. Ik voelde aan mijn hand hij klopte nog een beetje maar daar keek ik verder niet naar. Dylan en Joël waren natuurlijk allang naar Black Rabbit gegaan. Chagrijnig stond ik op, ik had nu al een beetje een kater, dus hoe erg gaat die morgen wel niet worden? Ik ga snel naar boven trek een schoon shirt en broek aan, smeer wat gel in mijn haren, poets nog even snel mijn tanden en ga weer terug naar beneden.  Ruim nog snel even de twee lege flessen op en stap dan naar de garage om vervolgens het voertuig uit te gaan kiezen die mij naar de club brengt. Ik ga gewoon voor een auto, en laad mijn motor nu even staan. Met een snelheid rijd ik naar de club, waar ik vervolgens  bij de parkeerplaats de auto's van Dylan en Joël zie staan. Ik zet mijn auto stil en stap naar binnen, elke keer doet het mij zeer als ik hier naar binnen stap. Ik was hier heel vaak met Nicole geweest. Ik weet het ze is niet echt dood. Maar voor mij lijkt het gewoon zo, omdat ik haar nooit meer ga zien. Ik ga naar de bar waar alleen Joël zit. Direct bestel ik een biertje en kijk dan naar Joël.

¨Ey kon je me niet even wakker maken.¨ hij kijkt me een beetje boos aan, zijn ogen worden nog grijzer als hij boos kijkt.

¨Waarom ben je boos?¨ Zijn ogen worden weer een beetje normaal en hij neemt een nipje van z'n bier.

¨Ik ben helemaal niet boos.¨ zegt hij kortaf. Ik besluit maar om er niet over door te gaan. En besluit maar om het onderwerp te gaan veranderen, iets wat ik te vaak doe als ik met iemand een gesprek heb. 

¨Waar is Dylan?¨ Joël kijkt naar achteren en ik volg zijn blik hij wijst naar Dylan die in een heftige tongzoen zit met een meisje die wel 3 koppen kleiner dan hem is, met bruin haar wat steeds lichter word als je naar onder kijkt.  Ik knik. Naar paar biertjes word de zweer al veel gezelliger. Joël lijkt helemaal niet meer boos te zijn. Elke keer hebben we een ander meisje waarmee we mee zoenen en dansen. Dan drinken we weer wat en zo gaat de hele avond door. Toen ik weer terug ging zitten aan de bar, en mijn tiende drankje (denk ik) bestelde kwam er een meisje naast mij zitten. Ze keek me eens niet aan, ze bestelde een martini. Ze had lange stijl haar dat tot het midden van haar rug lag wat ze vast had gemaakt met een knipje. Ze had wel veel make-up op haar gezicht, je kon zien dat dit make-up door een specialist was opgedaan. Ze had een grijze jurk aan die tot haar knieën kwam en strak om haar lichaam zat. Verder had ze nog torenhoge hakken aan. Ik herkende haar ergens van

¨Hoi¨ Ze keek me even aan ¨Hoi¨ zei ze ongeïnteresseerd terug. 

¨Dit klinkt misschien raar, maar jij komt me heel erg bekent voor.¨ zei ik terug

¨Misschien herken je mij van het nieuws, ik interview mensen.¨ 

¨En waarom heb jij mij nooit geïnterviewd? Ik bedoel ik ben best wel hot en ja ik denk wel dat mensen het leuk vinden om meer over mij te weten.¨"zeg ik flirterig terug.  

¨Ben ik niet een beetje te oud voor jouw.¨ lacht ze. 

¨Leeftijd maakt niets uit!¨ lach ik terug. Ze komt dichter bij mij staan en legt haar hand op mijn borst en komt met haar gezicht heel dicht bij de mijne. ¨Ik heb vandaag al paar regels verbroken dus waarom vanavond dan niet?¨ zegt ze en kust me. Ik kus haar terug. Niet lief maar ruig. 

¨Cale?!¨ Ik kijk achter me en staar recht in de ogen van...

¨Nicole?¨

***

Nicole is terug! 

Volgende hoofdstuk zie je het verhaal weer in p.o.v. Nicole.

Ik ga nu ook direct weer verder met het volgende hoofdstuk, want echt druk op school heb ik het nog niet. En vandaag heb ik helemaal geen school want ik heb waarschijnlijk ijsvrij! 

Doei!

Xx Katharina09