AKILLANMAZ

11.1.

Herkese iyi geceler. Uzun bir aradan sonra merhabalar. Ve sözü uzatmadan iyi okumalar. Yazım hatalarım varsa Affola! :)  Medyada bölümü yazarken dinlediğim ve hoşuma giden Karadeniz şarkısı var. Dinlemenizi öneririm ;) Ayrıca bu bölümdeki bir kısım için Neşe ile Akın'ın resmi mevcut :)

Her geçen gecem uykusuz sabahları doğuruyordu. Neden sevgilime sadık olamıyordum. Ben onu aldatmıyordum ve bunu beraberken de asla yapmam ama neden... neden Meryem'i düşünüyorum. Bu da sadık olamama değil miydi? O gideli ne kadar süre geçmişti... ve ben bu süreçte bir kere bile sesini duymamıştım. Neden kafede işi bırakmama rağmen hala belki geri gelir umuduyla orayı tekrar ziyaret ediyorum. Onu hiç aramamıştım bile. Onu reddetmemiştim bile. Neden o akşam bu kadar suskundum? Bu kadar pişman olacağımı bilemedim mi?

Pişman olmak?

Hayır.

Hayır.

Ben Neşe'ye söz vermiştim. Onu bırakmayacaktım. Ona ömür boyu beraber olacağımıza dair söz vermiştim. O bana annesinin emanetiydi. O benim ilk aşkımdı.

Ne ara Neşe'ye karşı duygularım tükenmişti?

Neden eskisi gibi ona bakamıyorum? Neşe iyi bir kızdı. Neşe güzel bir kızdı. Neşe ismi gibi yaşadığı her zorluğa rağmen etrafına neşe saçan bir kızdı.

"Akın?"

Burada neden duruyordum? Kafamı kaldırıp Neşe'nin odasına bağlı balkonuna baktım.

"Sürpriz mi yaptın?" dedi heyecanla.

Gülümsedim. Neden buraya geldim?

Boğuluyordum.

"Müsait misin?" Eskiden onunla konuşurken ne kadar heyecanlandığımı hatırladım. Bana ilgi duyması için neler yapardım. Şimdi sesim ise en basitinden tek ton çıkıyordu.

"Evet." Uzun süredir ona böyle bir sürpriz yapmıyordum. Uzun süredir? O gittiğinden beri...

"İstersen dışarıda vakit geçirebiliriz?"

"Olabilir. Hazırlanıp inerim aşağıya ama istersen sen de içeriye gelip beni bekleyebilirsin?"Sesi tereddütlüydü ama gözlerindeki mutluluğu görebiliyordum. Eskiden de böyle miydik? Aramıza ne zaman mesafeler girmişti? O bana her zaman güvenmiş ve evinin kapılarını açmıştı. Ben de onun güvenini hiçbir zaman boşa çıkarmamıştım. Şimdi ne değişmişti? Sen değişmiştin Akın. Sadece sen... Acaba Neşe'de bu halimi fark etmiş miydi?

"Tamam." Diyerek apartmanın içine girdim ve dairesinin önüne geldi. Zile basmadan Neşe kapıyı açtı ve içeri geçtim.

"İçecek bir şey ister misin?" dedi yanıma otururken.

"Dışarda yerken birşeyler de içeriz istersen?"

"Tamam o zaman ben hazırlanayım." Diyerek salondan çıktı.

Koltuğa arkamı yasladığımda derin bir nefes verdim. Yaklaşık on dakika geçti ama evde bir kıpırtı yoktu. Canım sıkılmıştı. Telefonumu elime aldığımda aklıma Tunç gelmişti.

Numarasını tuşladığımda uzun bir süre sonra cevap vermişti.

"Selam." Dedim gülümseyerek.

"Selam." Sesi açıkçası kötü geliyordu.

"Neyin var?" dedim anlamayarak.

"Ben seni sonra arasam olur mu?"

"Masall!"