Wrong || H.S. [DISCONTINUED]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο

''Ποιον;'' Ρωτάω ψιθυριστά.

Δε γίνεται. Κάτι δεν πάει καλά εδώ.

''Toν Harry γλύκα. Αυτόν που βγήκατε σήμερα.'' Μου απαντά. '' Βλέπεις, μετά από τα τελευταία γεγονότα, o Jimmy δε δουλεύει πια για εμάς.'' Λέει με ένα ηλίθια ειρωνικό ύφος.

Στιγμές από εκείνη τη φριχτή νύχτα περνάν από το μυαλό μου. Ο Jimmy ήταν ένα πολύ καλό παιδί, άσχετα που δούλευε γι' αυτόν τον ηλίθιο. Οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς που βρίσκονται στη δούλεψη του Nick, τον ακολούθησαν πάνω σε μια αδύναμη στιγμή της ζωής τους. Τους παραπλάνησε με απαίσια κόλπα. Και τώρα όλοι θέλουμε να ξεφύγουμε. Γιατί δυστυχώς η απόφασή μας αυτή αποδείχτηκε λάθος.

Ένα μεγάλο λάθος, που θα το πληρώνουμε για πάντα.

Κι ο Jimmy το πλήρωσε πιο ακριβά απ' όλους.

Σε μια προσπάθειά του να αποκαλύψει τις «βρώμες» του Nick στην αστυνομία, τον πιάσανε στα πράσα και τον σκότωσαν. Μπροστά στα μάτια όλων. «Για παραδειγματισμό όλων.» είπαν πριν περάσουν την λεπτή και κοφτερή λεπίδα του μαχαιριού και σκίσουν κάθε ίντσα του σώματος του. Ήταν ό, τι πιο φρικτό κι απάνθρωπο είχα δει ποτέ μου.

''Κι αυτός ο τύπος μου φάνηκε ιδιαίτερα ικανός. Θα ήταν ένας άξιος αντικαταστάτης του.'' Συνεχίζει ο Nick, βγάζοντάς με από τις απαίσιες σκέψεις μου. Κουνώ το κεφάλι μου και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στα λόγια του.

''Σταμάτα να με κοροϊδεύεις ηλίθιε!'' φωνάζω. '' Εσύ δεν τον έβαλες να έρθει να με βρει για να με αποτελειώσει;'' Ρωτάω έντονα.

''Χαχ, μεγάλη ιδέα έχεις για τον εαυτό σου γλύκα.'' Γελάει και ένα ρίγος διαπερνά όλο μου το σώμα. ''Αν σε ήθελα νεκρή, θα ήσουν ήδη. Χωρίς τόσες περιττές ενέργειες. Ο θάνατος γλύκα, έρχεται χωρίς προειδοποίηση, από εκεί που δεν τον περιμένεις. Όχι με έμμεσο τρόπο.'' Λέει σιγανά. Ο ειρωνικός τόνος του πλέον είναι σοβαρός και τρομακτικός.
''Στο θέμα μας τώρα. Θέλω τον κάνεις να έρθει μαζί μας.''

''Μαζί σου.'' Τον διορθώνω. ''Δεν είμαστε ομάδα!'' τονίζω και συνεχίζω. ''Πώς θα το κάνω αυτό;''

''Αυτό το αφήνω πάνω σου. Εγώ απλά σου είπα την επιθυμία μου.'' Λέει.

''Καλά. Αν όμως συ κάνω αυτήν την χάρη δε θα με ξαναενοχλήσεις ποτέ: Ακούς;'' Φωνάζω.

''Μην ανησυχείς γλύκα. Θα είναι η τελευταία φορά, το υπόσχομαι.'' Λέει και το ακουστικό κλείνει.

Αφήνω το τηλέφωνο πάνω στον πάγκο και πηγαίνω στο σαλόνι. Κάθομαι στο καναπέ και κουλουριάζομαι. Προσπαθώ να σκεφτώ όσα έγιναν σήμερα. Αν δεν τον έβαλε ο Nick να με πλησιάσει, τότε γιατί το έκανε; Δεν θέλω τίποτα. Ούτε την προσοχή, ούτε την αφοσίωση κανενός. Ακόμα και στον Matt το λέω, μα συνεχίζει να με αγνοεί, κάνοντας το δικό του. Γι' αυτό είναι ο μόνος που έχει μείνει τόσο. Το πείσμα του τον κρατάει και δεν τα παρατάει. Και πλέον τον συνήθισα. Μόνο αυτόν και τον αδερφό χρειάζομαι.

Δυστυχώς όμως τον Ben δεν τον έχω. Κι ούτε θα μπορέσω να τον έχω ποτέ ξανά.

Αλλά ο Harry; Τι θέλει; Γιατί με πλησίασε; Δε θέλω άλλους ανθρώπους στη ζωή μου. Οι άνθρωποι είναι αχάριστοι και κακοί. Άνθρωποι που θεωρούνταν οικογένειά μου, πλήγωσαν εμένα και αυτόν που αγαπούσα πιο πολύ στον κόσμο. Νοιάστηκαν μόνο γι' αυτούς και τις ανάγκες τους και υπέκυψαν στις αδυναμίες τους βλάπτοντάς μας. Αυτοί είναι τέρατα.

Μεγάλωσα με τέρατα.

Και το χειρότερο είναι ότι αυτά τα τέρατα κάποτε υπήρξαν άνθρωποι.

Άνθρωποι που αγάπησα και εμπιστεύτηκα.

Τι να περιμένω λοιπόν από έναν άγνωστο; Να νοιαστεί;

Θα τον δώσω. Θα τον δώσω στον Nick για να μ' αφήσει ήσυχη. Έτσι θα μπορέσω να διαγράψω ένα τουλάχιστον άσχημο κομμάτι της ζωής μου. Να προσπαθήσω για μια καινούρια αρχή. Χωρίς κανέναν να με εκβιάζει.

Σηκώνομαι από τον καναπέ και αρπάζω το κινητό μου. Ψάχνω για τον αριθμό του Harry κι αρχίζω να πληκτρολογώ.

''Μπορούμε να βρεθούμε αύριο; -Rose''

Λίγα λεπτά αργότερα ένας ήχος ακούγεται. Ανοίγω το κινητό.

''Φυσικά αγάπη. Κατά τις έξι είναι καλά; -Harry''

''Μια χαρά. Έξι στο πάρκο που βρεθήκαμε σήμερα. Τα λέμε εκεί.''

''Τα λέμε. Xxx''

Tα λέμε Harry.

------------------

I'm back B|
VOTES & COMMENTS <3
All the love <3