Πυροσβέστης για φίλημα. [✔]

5.

"Καλά. Χθες είδα κάποιον να φιλάει την Νικη κάτω από το μπαλκόνι."

"Δεν μου κάνει εντύπωση."

"Δεν σε ενδιαφέρει?"

"Όχι πια. Ας κάνει ότι θέλει."

"Εντάξει."

"Μπαμπά?"άκουσα τη φωνή του μικρού να φωνάζει από το δωμάτιο του. Ο Μάνος σηκώθηκε επάνω και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του Δημήτρη.

Βγήκε έξω με τον Δημήτρη στην αγκαλιά του που φορούσε τα πιτζαμακια του.

"Εβελινα!"είπε ενθουσιασμένος και κατέβηκε από τον Μάνο.

"Ήρθες να παίξουμε?"

"Ήρθα και γι'αυτό."

"Έλα, πάμε μέσα." Είπε και έπιασε το χέρι μου.

"Δημητρη η Εβελινα δεν δουλεύει σήμερα."είπε ο Μάνος.

"Δεν πειράζει, πάμε να παίξουμε." είπα και μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο του Δημήτρη.

[...]

"Γιατί ήρθε εδώ?" Άκουσα την Νίκη να μιλάει με τον Μάνο.

"Προσέχει τον Δημήτρη."

"Αφού είσαι εσύ εδώ, δεν νομίζω να χρειάζεται."

"Φυσικά εγώ, αφού εσύ είσαι όλη μέρα έξω και δεν ασχολείσαι καθόλου μαζί του."

"Μην αλλάζεις θέμα. Προσπαθείς να μου την φέρεις σιγά σιγά ,ε?"

"Τι λες?"

"Έφερες την γκόμενά σου μέσα στο σπίτι μας!"

"Είσαι παράλογη."

"Εγώ?"

"Ναι! Άλλωστε εσύ δεν φιλιεσαι κάθε βράδυ έξω από το σπιτι σου?"

"Δεν θα το έκανα ποτέ αυτό."

"Ξέρουμε και οι δυο ότι το έχεις κάνει, και μην μου λες ψεματα."

"Θα κάνω ότι θέλω! Έτσι κι αλλιώς εσύ δεν μπορείς να μου λες τι να κάνω."

"Σωστά! Χεστηκα με ποιον πας. Κάνε ότι θέλεις."

Άκουσα μια πόρτα να χτυπάει δυνατά! Αυτό κι αν ήταν αμήχανο! Κοίταξα τον Δημήτρη δίπλα μου και ήταν σαν να μην είχε ακούσει τίποτα.

Εμφανίστηκε ο Μάνος στην πορτα του δωματίου και μας κοιταξε χαμογελώντας.

"Δημήτρη μου πάμε μια βόλτα?"

"Ναι!" Φώναξε δυνατά ενθουσιασμένος.

"Η Εβελινα θα έρθει μαζί μας?" Ρώτησε ο Δημήτρης.