Azumi: The Tattoos (OLD)/ Under Revision

Chapter 31[T30]

✔ When you are missing someone, time seems to move slower, and when I'm falling in love with someone, time seems to be moving faster – Taylor Swift ✔

Click the little star before you read Tattoos :) Thanks

Azumi

"Good morning Nee-san, you need to wake up now ..." agad ko namang tinakip ang unan sa ulo ko at muling natulog ulit. Pero ang magaling kung kapatid ay walang balak akong patulugin, well kanina nya pa ako kinukulit na gumising na at hindi lang sya.

"Nee-san, binilin ka po sa akin ni Evan-kun ... at saka may kailangan kang makita sa baba" sabi ng kapatid ko at pilit na inaalis ang unan sa mukha ko. Grabe talaga ang mokong na yun, umalis na nga sa bansa binilin pa ako sa kapatid ko. Inalis ko na lamang ang unan at pumikit ng 5 seconds bago ko ulit ito binuksan.

"What?"

"Bilis Nee-san" agad nya naman akong hinila at nagpatangay na lamang ako, pagbukas nya ng pinto agad kung nakita ang makukulay at nagliliparan na mga balloon. I creased my forehead.

"May birthday ba?" tanong ko kay Yuki pero si Sheena ang sumagot sa tanong ko na nasa gilid lamang na kin at ang mukha nya ay parang kinikilig na ewan. =__=

"Ayieeh, umalis na nga si lover boy ... nagpapakilig parin sayo ... ayiehh sige kayo na ang sweet" sabi nya na may halong pahampas-hampas sa balikat ko.

"Anong nagpapakilig? Eh wala naman sya dito?" pero tinawan nya lamang ako "hay nako, ang slow mo talaga ... halimbawa katulad nito ngayon wala nga sya dito, kahit nasa malayong lugar sya, nag-eefort parin sya para mapasaya ka ... para ... wag kang malungkot ... parang ang mafefeel mo ay nasa tabi mo lamang sya"

"O-okay"

"Okay?! Yun lang ang masasabi mo?!" nakapameywang nya na tanong, bakit dagdagan ko ba ang sinagot ko?

"Ahm yeah?" napakanuot naman ang noo nya at may sasabihin pa sana ng bigla na lamang akong hilahin ni Yuki pababa ng hagdan at dinala nya ako sa diner table. Literal na lumaki ang mata ko at biglang tumunog ang tyan ko.

"Hahaha tama nga ang sinabi ni Evan-kun ... gutom ka na Nee-san" tawang-tawa sabi ng kapatid ko

"Teka sinabi? Kaylan?" umupo naman sya sa high stool na upuan at umupo narin ako, sumunod na din si Sheena.

"Ngayon lang ... tinawagan kasi ako ni Evan-kun at ang sabi kailangan na daw nating kumain dahil alam nyang gutom na gutom ka na ... and sya lahat ang nag-order nito" sabi nya at saka nagsimulang ng lagyan ang plato ko.

Grabe tinatawagan nya ang kapatid ko pero sa akin? Napatingin naman ako sa phone na hawak ko. napasimangot na lamang ako na ni isang missed call or message ay wala man lang. =_= Sige kayo na ang close ng kapatid ko.

"Kain na Nee-san ... wag kang mag-alala tatawag din yun" I just shrugged my shoulders, yeah tatawag din yun.

ʕ•ﻌ•ʔʕ•ﻌ•ʔʕ•ﻌ•ʔ