Azumi: The Tattoos (OLD)/ Under Revision

Chapter 30[T29]

✔As long as we can see the same sky, breathe the same air, step on the same planet, then you and I are not impossible ✔

Click the little star before you read Tattoos :)

Azumi

I can't help it! The yesterday sweetest memories flashbacks on my mind. It was so greatful really. Who would have thought that Evan could be gentle and sweet? At mabuti na din kasi hindi na nagpakita si Roxan although nararamdaman namin ang presence nya.

We know na nakasunod lamang sya at minamatyagan ang bawat galaw namin. But we act normally at hindi na lamang sya pinansin. Medyo napatawa pa nga kaming dalawa dahil talagang nagtago pa nga sya sa ilalim ng mesa para hindi sya makita ng mga haciendero na palakad-lakad sa mansion.

Pero ang mas tumatak sa isipan ko ay pag-amin nya sa akin na attractive sya akin and he really likes me a lot. Well nagkaminan rin naman sinabi ko na rin sa kanya that I also attractive to him. At ang loko sobrang lapad ng ngiti alam nya na daw yun din ang sasabihin ko.

"Nee-san ngumingiti kana naman mag-isa dyan" Yuki, napatingn naman ako sa kanya

"Oo nga, hangang kailan mo ba uubusin yang kinakain mo . . . kasi kami patapos na. . . at malalate na talaga tayo" pagsang-ayon naman ni Sandra habang sinubo ang last na kanin sa bibig nya.

Si Sandra naman talagang kinulit ako isama pa ang kapatid ko, gusto kasi nilang malaman kung kamusta ang date ko. Una ayaw kung magkwento kasi hindi talaga ako mahilig nun pero kinulit nila ako dahil pulang-pula daw ang mukha ko.

Kaya in the end kinuwento ko na kasama na dun si Roxan. Medyo natawa pa nga ako sa reaksyon ni Sandra gusto nya daw makita si Roxan at kakalbuhin nya daw ito.

Oh yeah right food!! Currently kumakain kami ngayon ng breakfast and yes parang hindi man lang nabawasan ang kanin ko. I shook my head and deeply sigh. Si Evan kasi trespassing na naman sa utak ko. Nagsimula na akong sumubo sa pagkain ko.

Isusubo ko na sana ang pagkain sa bibig ko ng may nagflashback sa utak ko. Kaya napatigil sa ere at bigla namang uminit ang mukha ko. Naalala ko kasing muntikan na akong halikan ni Evan noong hinatid na nya ako sa condo ko.

Gosssh!! Mabuti na lang bigla kasing sumulpot si Sandra out of nowhere at sumigaw na nandito na daw ako sa condo ko. Medyo na guilty nga sya dahil hindi daw natuloy ang kiss kuno namin.

"Nee-san bakit ang pula ng mukha mo? May lagnat ka ba?" tanong ni Yuki at agad hinawakan ang noo ko.

I quickly shook my head "no, im not sick" bigla namang sumulpot si Sandra sa tabi ko at tinignan ang mukha ko tapos biglang lumaki ang mata nya at bumilog ang hugis ng bibig nya sabay takip ng kamay sa bibig nya.

"Oh my gosh! Oh my gosh!! Alam ko yang iniisip mo!! Oh my gosh!!" patalon-talon na sabi ni Sandra bigla namang hinawakan ni Yuki ang braso ni Sandra. Yeah of course she knows what im thinking right now. Yumuko na lamang ako dahil sobrang pulang-pula siguro ang mukha ko.