Adı "MAVİ"Olsun..

->30.Bölüm. (Bir yemek..?)

Telefon sesiyle gözümü birazcık açtım. Sabah sabah ne bu ses böyle?

Gözlerimi tam açamadan çantama doğru uzandım. İçimdeki herşeyi döksemde sonun telefona ulaşmıştım.

"Ne?" Dedim açar açmaz. Konuşunca başıma bir ağrı saplanmıştı. Elimi başıma götürüp ovmaya başladım.

"Nerdesin?" Göksu'nun sesiydi.

"Evde." Dedim.

"Öyle mi?" Dedi alaycı bir tavırla.

"Öyle Göksu uyuyorum. Kapa şunu."

"Şuan odandayım Ülker. Ve bil bakalım ne oldu? Sen yoksun.! Yoksa görünmez misin?."

"Evdeyim." Dedim ısrarla.

"Ülker beni delirtme."

Gözlerimi açtım. Neden görüş alanımda tavan yerine gökyüzü vardı?

"Tavanım yok." Dedim şaşkınca.

"Ülker!" Dedi sinirle. Yattığım yerden doğrulmaya çalıştım. Dışarıdamı yatıyordum? Yok hayır!

"Evde değilim ben." Dedim kendi kendime,

"Nerdesin Ülkercim? Son kez soruyorum."

"Seni sonra ararım." Telefonu kapatıp yatağın üstüne bıraktım. Göksu üzgünüm şuan nerede olduğumu çözmem gerekiyordu. Çözüp sana nalatacaktım. Söz.

"Günaydın."

Başımı yana çevirdim. Koltuğa yayılmış bir şekilde bana bakmakta olan Özgür'ü görünce gözlerim kocaman old. "Özgür?" Etrafa göz attım.

"Neredeyim ben?"

"Sence?"

Odayı incledim. Aynalar.. Renkler..

Yataktan çıkıp ayağa kalktım. "Ne işim var benim senin odan da?" Diye sordum. Sonra aklıma gelen o düşünceyle irkirdim. "Asude evde mi?"

Oturduğu yerde doğruldu. "Hatırlamıyor musun?"

Başımı ovmaya devam ettim. Bu ağrı neydi böyle. Sonra gözüm aynalardan birine takıldı. "Sanırım bana salgın bulaşmış." Dedim.

"Salgın?"

"Zombi salgını tipime bak."

Kendimden utanmıştım şuan. Yüzüm darman dumandı.

"Ne oldu bana ya.?" Dedim isyan ederek. Üstüme baktım. Eşofman, tişört.. Hiç biri bana ait değildi. Ve bana baya bir büyük geliyorlardı. "Kıyafetlerim nerede?"

"Sarhoş oldun."

Evet. Oraları hatırlıyordum.

"En son.." Deyip beynimi zorladım. "İçiyordum."

"Sonrası?" Diye sordu. Kafamı olumsuz anlamda salladım.

"Umarım rezil olmamışımdır."

Güldü. Gülüşü beni tedirgin ediyordu. Acaba ona bir şeyler söylemiş miydim? Mesela Asude hakkında?

"Saçma şeyler söylediysem..." Deyip saçlarımı karıştırdım. "Saçlarım niye kamış gibi?"

"Havuza girdin." Dedi gülerek. "Yıkacaktım ama durmadın. Üstünü bile zor değiştirdim."

Anında gelen bir utanma hissi...

"Sen mi değiştirdin?" Diye sordum endişeyle. "Bakmadın dimi?"

Başını yana eğdi. "Çok meraklıyım zaten sana."

Bakmadığını biliyordum ama yine utanmıştım.