Adı "MAVİ"Olsun..

->24.Bölüm. (Gıcık.)

Elimi geri büyük bir hızla çektim. Aniden panik olmuştum. Hiç o olduğunu düşünmemiştim. Fotografına bile bakmamıştım. Şu an karşımdaydı. Ama neden? Neden buradaydı?

Aslı..

"Beni tanıyor musun?" Diye sorduğunda gözlerimi ona diktim.

"Gerekiyor mu?" Diye sordum.

"Bence gerekiyor." Diye cevapladı. "Çok karşılaşacağız. Beni iyi tanı bence." Deyip gülümsedi.

Üstümü düzeltip peçeteyi çöpe attım ve çantamı koluma astım.

"Görüşmek üzere Ülker." Deyip el salladı. Aynı zamanda yüzünde hala o gülümsemesi vardı. Arkamı dönüp oradan çıktım. Çıkar çıkmaz bahçeye doğru ilerledim. Nefes almam gerekiyordu. Neden anlamıyordum ama bir anda kalbim sıkışmıştı.

Bahçeye çıkıp sırtımı bir duvara yasladım ve derin bir nefes aldım. Hala şoktaydım. Ne işi vardı bu kızın burada? Gelir gelmez bana mı gelmişti? Beni tanımıyordu bile. Aslı ne anlattıysa artık direkt benim üstüme oynamaya başlamıştı. Harika!

"İyi misin?"

Başımı kaldırıp önümde ki kişiye baktım. İyi olduğum tarafta şu an kötü olmuştu.

"Bunu neden yapıyorsun Aslı?" Diye sordum dikleşerek. "Beni herkese kötü tanıtman hiç adil değil. "

"Defne'yi öğrendin ve şimdi Defne burada." Deyip bana bir adım yaklaştı. "Seni durdurmak için burayı kızlarla boğarım ama yine de seni durdururum. Anladın mı?"

"Manyaksın sen." Dedim. Başka ne denirdi ki. Manyak!

"Aşığım Ülker. Özgür'e aşığım. Kaç yıldır biliyor musun? Sayılamayacak kadar çok. Ve şimdi bir fakir,ezik,sokak kızı gelmiş elimden onu almaya çalışıyor."

"Ben Özgür'ü almaya çalışmıyorum." Dedim konuya bir açıklık getirerek. Öyle bir derdim yoktu. İstiyor olabilirdim ama istemek farklı şeylerdi.

"Sana bakışını gördüm." Dedi sertçe. Bana bir adım daha yaklaştı. "Oyun şimdi başlıyor."
<<<>>>
"Kız deli." Dedim yemeğimle oynarken. "Onu nasıl sevebiliyorsun?"

Gözlerini devirdi. "Bana getirme konuyu sürekli." Dedi sitem eder gibi.

"Tamam pardon." Deyip elimdeki çatalı bıraktım. "Yine şanslısın ama. Defne Aslı'yı ortadan kaldırır bence." Diye fikir sundum. Semih'e olayları anlatmıştım. Tabi bazı yerleri eksikti. Mesela Özgür İnan'a aşkını itiraf ettiği bölümü es geçmiştim. Gerek yoktu.

"Defne o kadar güzel bir kız değil tamam mı? Hareketleri filan da öyle. Özgür ona bakmaz rahat ol."

Dudağımı ısırdım.

"Banane Semih." Dedim sinirle. "Özgür İnan dan banane yani. Bakarsa baksın işim olmaz."

Başını yana eğip yüzümü süzdü. Sinirle tabaktan ekmeği alıp yemeye başladım.

"Neden inkar ediyorsun ki? Aslı bile anlamış ve Defne'yi buraya kadar getirmiş."

Haklıydı.

"Aslı kafayı yemiş. İnan bana bakmaz. Bunu anlamıyor. Saçma saçma önlemler alıyor. " dedim sitem ederek. "Deli diyorum deli. Aslı zır deli."

"Tamam bence sus." Deyip gözleriyle arkamı işaret etti. Arkama dönüp baktım. Aslı ve o Defne olacak kız gelip tam arkamızda ki masaya oturdular. Tabi oturmadan önce ikiside o sinsi bakışlarını üstüme yönlendirmişlerdi. Önüme döndüm ve ekmeğimi bir kere daha ısırdım.