Πυροσβέστης για φίλημα. [✔]

3.

Βρήκα τον πατέρα μου στο σαλόνι και έκατσα δίπλα του με πήρε στην αγκαλιά του και έκλεισα τα μάτια μου. Η αγκαλιά του είναι γεμάτη ασφάλεια, αγάπη και θαλπωρή.

"Τι έχεις κόρη μου?"

"Τίποτα."ειπα και το χέρι του βρέθηκε στα μαλλιά μου και άρχισε να με χαϊδεύει.

"Για πες μου τωρα ποιος ηταν αυτος ο νεαρος."

"Χθες που γύρισα από το μπαρ τον βρήκα στο δρόμο και προσπαθούσαν να τον κλεψουν, είχε χάσει τις αισθήσεις του και τον βοήθησα, δεν μπορούσα να τον αφήσω έτσι."

"Αυτό είναι όλο?"

"Ναι."

"Εντάξει."

"Βρήκα δουλειά, για μια μέρα μόνο."

"Τι δουλειά είναι αυτή?"

"Θα προσέχω το παιδάκι του Μανου."

"Ποιος είναι αυτός?"

"Ο άνδρας που βοήθησα χθες."

"Και γιατί μόνο μια μέρα?"

"Γιατί δεν θέλω."

"Και αφού δεν θέλεις γιατί δεχτηκες?"

"Γιατί δεν έχει κάποιον να τον βοηθήσει σήμερα το βράδυ. Είναι πυροσβέστης και έχει την βραδινή βάρδια και η γυναίκα του δουλεύει σε μπαρ. Με έχει ανάγκη."

"Πάντως είναι μικρός, δεν το περίμενα να έχει παιδί."

"Γιατί εγώ το περίμενα?"

"Τι?"

'Τίποτα μωρέ μπαμπά."ειπα και σηκώθηκα. "Πάω να κάνω ένα μπάνιο." Συνέχισα και προχώρησα προς το μπάνιο.

[...]

Η ώρα έχει περάσει και εγώ είμαι έτοιμη για την δουλειά μου. Άρπαξα τα πράγματά μου και βγήκα από το σπίτι μου. Πήρα το αμάξι μου και κατευθύνθηκα στο σπίτι του Μάνου.

Όταν άνοιξε την πόρτα αντίκρισα τη γυναίκα που είχα δει στην φωτογραφία της κορνιζας. Είναι πολύ γοητευτική.

"Εσύ πρέπει να είσαι η Εβελινα."

"Ναι."

"Εγώ είμαι η Νίκη, η μαμά του Δημήτρη." Την παρατήρησα καλύτερα και ήταν υπερβολικά βαμμένη και τα ρούχα της έκαναν μπαμ από μακριά ότι δουλεύει σε μπαρ.

"Χάρηκα."ειπα και της έδωσα το χέρι μου.

"Εγώ θα φύγω τώρα, ο Μάνος κοιμάται μέσα και ο μικρός πρέπει να έχει κοιμηθεί μέχρι τις εννιά."

"Εντάξει."

"Εβελινα ήρθες."είπε ο μικρούλης και με πλησιασε.

"Ήρθα." ειπα και γονατισα για να είμαι στο ίδιο ύψος με τον Δημήτρη.

"Δημήτρη φεύγω." Είπε η Νίκη αλλα ο μικρός δεν της έδωσε σημασία. Ανασηκωσε τους ώμους της σαν να μην την νοιάζει και εφυγε κλείνοντας πίσω της την πόρτα.

"Πάμε να παίξουμε?" Είπε και μου επιασε το χερι.

Αρχίσαμε να περπατάμε για το δωμάτιο του και περάσαμε από το δωμάτιο του Μάνου. Το μάτι μου έπεσε πάνω του και τον είδα να είναι ξαπλωμένος μόνο με μια γκρι φόρμα. Από πάνω δεν φορούσε μπλούζα αφήνοντας τους καλογυμνασμενους μύες του να φαίνονται. Δαγκωσα το κάτω χείλος μου και μπήκα στο δωμάτιο του μικρού.

Μετά από ένα τέταρτο παιχνιδιού με τον μικρό εμφανίστηκε στην πορτα ο Μάνος περνώντας μια μαύρη μπλούζα από το λαιμό του. Τα βλέμματά μας κλειδωθηκαν για μια στιγμή αλλά μολις συνειδητοποίησα τι κάνω γύρισα το βλέμμα μου σε ένα παιδικό παιχνίδι που κρατούσα στα χέρια μου.

"Παίζετε?" Είπε.

"Ναι." είπα

"Εβελινα έλα λίγο να σου πω." Σηκώθηκα επάνω και τον ακολούθησα μέχρι το σαλόνι.

"Πριν δεν σου εξήγησα για μένα και την Νικη."

"Δεν χρειάζεται, Μάνο."

"Θέλω πραγματικά να σου εξηγήσω."

"Τι να μου εξηγήσεις? Είσαι παντρεμένος με παιδί και το δέχομαι. Πάμε παρακάτω."

"Παμε παρακάτω? "

"Ναι! Έπαιξες μαζί μου και τωρα θα γυρίσεις στην οικογένειά σου."

"Γαμω το δεν βγαίνεις από το μυαλό μου." ειπε και με πλησίασε

Έβαλα τα χέρια μου στο στέρνο του για τον εμποδισω να με πλησιάσει παραπάνω.

"Μην το κάνεις αυτό."

"Κάτσε να μιλήσουμε."

"Πρέπει να πάω μέσα, με περιμένει ο Δημήτρης να παίξουμε." ειπα και έκανα να φύγω. Μου έπιασε όμως το χέρι και με σταμάτησε.

"Δεν θα αργήσω."

"Μάνο δεν έχει νόημα. Δεν θα με ξανά δεις μετά από σήμερα. Δεν χρειάζομαι εξηγήσεις." Είπα και έφυγα για το δωμάτιο του Δημήτρη.

Άκουσα την πόρτα να κλείνει δυνατά, μάλλον έφυγε.

*********

Γεια σας!! Τι μου κάνετε??

Λοιπον ο Μανος είναι παντρεμένος με παιδι και η Εβελίνα δέχτηκε να προσέχει το παιδι όμως για μια ημέρα!

Δεν θέλει όμως να τον προσέχει παραπάνω. Εγώ της δίνω δίκιο, εσείς?

Ελπίζω να σας άρεσε!!

Περιμένω τα σχόλια σας και φυσικά το γλυκό αστερακι!!!

Σας φιλώ!!

Μαλλου....