Hoofdstuk 13

1.7K 52 0
                                    


Ik liep huilend over straat en iedereen keek me aan. Toen ik voor de poort van mijn huis stond zag ik Anouk bij de deur zitten. 'Demi wat is er?' Zei ze paniekerig. 'Ik ..ik ' Ik  barste in tranen uit en huilde op Anouks schouder.

Toen we binnen waren zaten we aan de tafel en gaf Anouk mij een glas water. 'Wat is er nou gebeurt? Je bent helemaal overstuur.' Zei ze en hield mijn hand vast. 'Ik..ik ben zwanger..' vertelde ik zacht. 'WAT?!' Riep ze hard. Ik huilde nog harder en Anouk begon te ijsberen door de woonkamer. 'Hoe kan jij nou zwanger zijn!?' Riep ze verbaasd. 'Ik..weet het niet..' huilde ik. 'Je moet met iemand naar bed zijn geweest, Demi!' Riep ze. 'Nee dat kan niet..' 'Hoe ben je anders zwanger geraakt?'  Zei ze bot. 'Ik weet het echt niet Anouk!' Schreeuwde ik nu hard. 'Hoe ga je dit aan je moeder vertellen!?' 'Niet!' Schreeuwde ik. 'Over een paar weken ga je heus wel wat zien hoor!' Zei ze serieus.

Ik huilde en kwam maar niet bij.
'Anders moet je een abortus doen?' Stelde ze voor. 'Nee dat kan ik niet, je weet dat ik er altijd tegen ben geweest, Anouk!' Snauwde ik haar af. 'Is er dan een andere optie?! Wil jou nou serieus op je zestiende een kind gaan opvoeden, waarvan je niet eens weet wie de vader is?!' Riep ze hysterisch.

Ik huilde en huilde. Toen opeens mijn moeder binnen kwam.
'Dames , wat is hier aan de hand!?' Riep ze door ons heen en liep gelijk naar me toe. Ik huilde en Anouk knikte naar mij.
'Ik denk dat ik er maar vandoor ga.. Demi ik zie je maandag.. later' zei Anouk terwijl ze het huis verliet. 'Doeg..' Snikte ik. 'Ga je nog vertellen wat er aan de hand is, Demi?' Zuchtte ze. 'Mam.. Ik ben zwanger.." Zei ik door mijn gehuil heen. 'Ach, meissie hoe kan dat nou? Mijn kleine meid... Ooohh wat doe je nou!!" Zei ze huilend en met een teleurgestelde verdrietige stem. Ze drukte mijn hoofd tegen haar borst aan en ik huilde in een stuk door.

De volgende ochtend had mijn moeder afgebeld en hoefde ik niet naar school.
Mijn kamer lag vol met tissues en chocolade papiertjes. Ik bleef met een koud gezicht naar de tv staren. Mijn moeder had een kop thee voor mij neer gezet en een paar krentenbollen.

Opeens kwam mijn moeder weer binnen.
'Demi je moet wel wat eten voor de baby..' zuchtte ze gelijk. 'Maar ik heb geen honger.' Zei ik gelijk. 'Eet nou gewoon wat voor de baby, van chocola groeit hij of zij niet..' glimlachte ze. Ik nam een hap van de krentenbol en slikte het door. 'Zie je dat is niet zo moeilijk..'
Ik glimlachte naar mijn moeder en ze verliet mijn kamer. Maar al snel kwam de krentenbol der uit , ik rende naar de badkamer en hing boven de wc. Toen ik mijn mond had gespoeld ging ik in bed liggen en viel ik in slaap.

16 en zwanger?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu