YAKISIKLI PATRONUM

arkadaş

Sahile gitmeyeli uzun zaman olmuştu.
- deniz havasi iyi gelebilir. Dedim. Alkol aldigi için arabasını burda birakmisti. Taksinin arka koltuguna gectikten sonra kafami onun göğsüne yasladim. Hayat neden bana bu kadar acimasiz davraniyordu. Ama şu an içimde bir huzur vardı. Bu huzurun nerden geldigini bilsemde bilmemezlikten gelmek en iyisiydi. Tanimadigim bir adama guvenmek gibi. Onun sicak siyah gozlerini en icten hissediyordum. Bir kiza nasil davranmasi gerektiğini biliyordu. Dangoz patron bunu yapmasinida bilmiyordu. İşi gücü beni kovmak yeniden işe almak toplantilara katilmak ve daha bir sürü şey. Bir haftada yaslanmistim. Bu arada patron demisken. Onu aramam lazımdı. Unutmustum olamaz mi yani. Unutamazmiyim bende insandim öyle değilmi. Kafamı kaldırıp baktığımda gözlerim onun sicak gozleriyle birlesmisti. Ama biz sadece arkadastik. Sabah hazirlanirken onu biraz arastirmistim. En azından bu aklima gelmisti. Bir sevgilisi olduğu soylentileri varmış. Adi pelin miymis neymiş. Umrumda da değil zaten. Ben sadece o sicaklikta kaybolmak değil o sıcaklıkta onun yaninda olup iyi bir arkadaş olmak istiyordum.
-eve gidebilir miyiz. Midem çok kötü yarın işe gitmem gerek sabah 4 de kalkmam lazim. Bir iki dakika gec gitsem bile patron olcak o adam beni kovuyor. Sen iyi bir arkadaşsin. İstediğin zaman tekrar cikariz. Olurmu? Demistim. Yüzüme anlamsizca baktiktan sonra
- saat alti mi? Kim bu saatte işe gider ki. Madem öyle istiyorsun o zaman evine birakiyim seni. Demişti. Al işte bi ben demiyorum saat altida isemi gidilir diye. Kargalar daha tuvaletlerini yapmadan ben ise gidiyordum. Gulumseyerek cevap verdim.
- beni bir tek sen anliyorsun. Dddim. Taksiciye evimin adresini verdikten kisa sure sonra eve gelmistim. Taksiden inerek evin kapisina dogru ilerledim. El sallayarak ona son kez baktim