Clancy's POV
Andito ako ngayon sa Dorm ko.. wala akong kasama kasi naka off yung dalawa kong kasama. waaahhh kanina pa ako nagiisip. kanina ko pa iniisip si Alex.. :(
Ang sama ko!!!!! hindi ko din alam kung anong nangyari sa akin bakit kailangan ko tratuhin si Alex ng ganon. Hindi ko naman kinakampihan si Dr. Lim eh.. pero hindi ko talaga alam hindi ko maintindihan ang nangyayari. HIndi ko alam kung sino ba talaga ang nagsasabi ng totoo pero kung iisipin mo hindi naman tlaga kayang gawin ni Dr. Lim yun eh pero ano yung sinasabi ni Alex.. Waaaaaaahhhhh!!!!!
isang malakas na katok ang nagpabalik sa katinuan ko./..
pagbukas ko ng pinto si CArl..
"best bakit hindi ka pa umuuwi? 4am na." sabi ko..
pero si Carl nakatingin lang sa akin. mukang seryoso sya.
"best? bakit?" tanong ko sa kanya.
"BAKIIITTT??? okay ka lang ba lance???" pagalit na tanong nya. hindi ko alam bakit sya nagkakaganito..
"hindi kita maintindihan" mahinahong sagot ko sa kanya.
"bakit mo yun ginawa kay alex?.. halos ipag duldulan mo sa kanya na si Dr. Lim ang gusto mo. bakit hindi mo muna pinakinggan yung side nya.. malay mo totoo naman yung sinasabi nya.." sabi ni carl
"Carl imposible... hindi yun magagawa ni Dr. Lim"..
"Lance ano ba/??? bakit ba masyado mo pinagtatanggo yang Doctor na yan??"
"kasi nga napaka imposible ng sinasabi ni ALex... eh ikaw bakit mo masyadong pinagtatanggol si yang si ALex?huh?" sabi ko.
yung tono ng pag uusap namen para na kameng nagaaway..
"kasi alam kong hindi lang yan yung dahilan bakit ka nag kakaganyan.. bakit mo ginanon si alex!!!! kilala kita lance." sabi ni carl.
napatigil ako.. napatingin lang ako kay carl..
"lance kilala kita.. alam kong hindi lang si Dr. Lim at Alex ang involve dito.." sabi ni carl.
"huh?? anong sinasabi mo? tanong ko.. pero kinakabahan ako sa sinasabi ni carl.
"lance alam mo yan sa sarili mo.. same bar, same place and almost same situation.." sabi ni carl.
"hindi kita maintindihan. sorry.. sige na best umuwi ka na." yun nalang ang nasabi ko.
"bakit? kasi tama ako?? aminin mo na kasi.. na kaya ka ganyan kay alex kanina kasi nakikita mo si mel sa kanya.. naalala mo si mel kay alex lalo na nung ipagtanggol ka nya sa mga bumabastos sa sayo... kasi ginawa din yun ni mel.. di ba? kaya nga kayo nagkamabutihan lalo nun dahil sa pang yayari na yun??"
na shock ako sa sinabi ni carl. kasi kung ano yung sinabi nya yun talaga yung mismo ang tumatakbo sa isip ko.
"umuwi ka na carl" yun lang ang naisagot ko.
"come on lance.. grow up.. move on. kasi hindi talga maganda yung ginawa mo kay alex. bestfriend mo ako kaya kilala kita. alam ko kung anong tumatakbo sa isip mo.. pero sana naman kalimutan mo na ng tuluyan si mel kasi may ibang tao ka nang nasasaktan sa tuwing naalala si mel." sabi nya.
nakatingin lang ako sa kanya. pero yung mga luha ko gustong gusto na tumulo..
"lance.. kung alam mo lang kung paano kame kinausap ni alex isa isa.. yung dance group natin.. lahat sila pinakiusapan nya.. nag lakas loob sya na dalin ka sa bar na yun kahit alam nyang si mel at si mel ang maalala mo. kasi nga gusto ka nya isurprise."
"best sorry.. :( hindi ko talaga alam bakit ako nag kakaganito.. hindi ko maintindihan ang sarili ko.." tuluyan ng tumulo yung luha ko.
"umamin ka nga sa akin.. may feelings ka ba kay alex?" seryosong tanong nya.
