Hello, Neighbor

CHAPTER 28

Sumama sa amin sina Gabe at Engineer Baustista sa super duper late lunch slash early dinner na rin. Nagkataon na kakain pa rin lang sila kaya mabuti na lang. Magkatabi kami ng upuan ni Gabe at pinagtitinginan kami ng iba naming kaklase na nandito rin. Paborito kasi ito ng klase namin kaya hindi na ako nagtakang nandito rin yung iba para kumain.

"Anong tinitingin-tingin niyo dyan?" Tinapik ko si Kevin dahil sa inasal niya. Siraulo talaga. "Di yata sila sanay na may kalandian ka, Miru." Inirapan ko siya saka ko nilagyan ng sisig ang plato niya.

"Hindi ako kumakain ng sisig, Miru." Natatawang sabi ni Gabe. Sumimangot ako dahil spam with egg lang ang kanya. Para siyang bata.

"Kainin mo 'yan." Sabi ko pa.

"Pinaparusahan mo ba ako?" Humawak siya sa sandalan ng upuan ko na tila ba nakaakbay na siya sa akin. Inilapit din niya ang mukha niya sa tenga ko. "Kasi gusto mong malaman ang sinabi ng dad mo?" Nakakaliti nitong bulong.

Agad naman akong lumayo dahil nakatingin na sina Kevin at Engineer Bautista sa amin. Si Erol naman ay walang pakialam at kumakain lang.

"Hoy, hoy! Baka kung anong kamanyakan ang sinasabi mo sa Miru namin. Medyo inosente pa yan di lang halata." Babatuhin ko sana nang tinidor si Kevin pero pinigilan ako ni Gabe.

"Tsk. Huwag ganyan." Sabi ni Gabe sa akin.

"Oo nga, Miru. Huwag ganyan." Nakangising sabi pa ni Kevin. Kainis talaga siya dahil halatang nang-aasar talaga.

Tahimik ko na lang na inubos ang pagkain ko at saka naunang maglakad pagkatapos. Hindi ko na sila hihintayin pa dahil inaantok na ako. Ang aga ko kaninang pumasok sa OJT tapos pumasok pa kami ni Kevin kaninang 2 pm kaya nga five na kami nakakain ng lunch. Buti nga't nakakasagot pa ko sa recitation namin.

Medyo magulo lang ngayon ang sched ko kasi ang daming ginagawang cases pero napagsasabay pa naman sa OJT. Dapat talaga ay bakasyon pinapagawa ang OJT bago maging senior! Sobra na sila, e. Sinabay talaga sa madaming gagawin. Tapos kapag bumagsak pa sa subject automatic nang hindi makakapagboard exam.

Ang hirap pero kailangan mag-aral ng mabuti. Araw-araw may recitation. Tapos may feasib pa sa management accounting. Hindi na naman ako makakatulog ng ilang araw. Goodness! Sana matapos na ako sa paghihirap kong ito.

Agad akong hinabol ni Gabe at sinamahan sa paglalakad pauwi. Nang tatawid na kami ay ako na mismo ang humawak sa kamay niya. Nginitian naman niya ako at hinigpitan ang hawak sa kamay ko. Ewan ko ba, bigla na lang akong natakot sa pagtawid noong bata ako. Wala naman akong maalala kung nabunggo ba ako noong bata ako.

"nakahawak ka na ulit sa akin. Natatandaan mo ba na ganito rin noong una tayong magkita?"

"Alam mo bang napagkamalan kitang masamang tao noon? Akala ko sinusundan mo ako hanggang sa apartment. Akala ko manyak ka talaga."

"Ang sungit mo nga noon, e."

"Hindi rin." Magkahawak pa rin kami nang kami kahit pa nakatawid na kami ng kalsada. Kahit talaga may traffic light ay natatakot pa rin ako. "Alam mo bang hindi ko alam kung maaawa ako sayo noong hinahanap mo si Carol sa unit ko? Saka sa dami ng unit, sa unit ko pa talaga hinanap."

"We used to be neighbors, too. Sinadya naming magkatabing unit ang kinuhang apartment noon para mas madali magkita."

"Aah." Ayaw ko ng marinig yung ibang details about doon. Feeling ko may kumikirot sa dibdib ko. Sobrang minahal niya si Carol at halata naman 'yun.

Papasok na ako sa building ng apartment nang huminto ito sa paglalakad.

"Hindi na ako aakyat. Babalikan ko pa si Kyron doon."