The Bad Boy's Girl is a Gangster

[35] fragile heart

"How are you? And your knight... Or should I say your boyfriend?" he crossed his arm. Nakasandal siya ngayon sa counter ng bar at nakatingin sa'kin. Uminom muna ako ulet bago ko siya tinignan.

"We're fine."

No. We're not okay. I want to say this but I want to believe that we're okay. That this is just a part of our relationship. Having some 'lover's quarrel' is normal right? It makes the relationship stronger.

Mukhang nangawit na si Jonathan kaya umupo na siya sa tabi ko at umorder ng alak. Matagal na nung una ko siyang nakilala at matapos non ay di ko na siya muling nakita. Pero ngayon, andito siya sa tabi ko at dinadamayan ako sa pagiinom.

I ordered again and again. Hindi naman ako pinigilan ni Jonathan. Hindi ako tumigil hanggang sa tinamaan na ako ng alak. Dumating na ako sa point kung saan wala na akong pake kung anong mangyari sa'kin. I know I'm dancing now in the middle, but who the hell cares? Wala silang karapatan para pigilan ako. I'm just moving my hips like a bimbo. Dancing like there's no tomorrow. I felt a hand on my waist but I didn't mind.

"Princess you need to go home. You're drunk," I heard Jonathan's voice but I kept on dancing and dancing. My vision is blur and I don't know what's happening around me. "Aish. You hardheaded girl." Naramdaman ko ang pagbuhat sa'kin ni Jonathan. Yes, I still recognize him.

I heard a door being open. Naramdaman ko na nakaupo na ako sa isang kotse. I opened my eyes and I'm right. Nasa kotse na nga ako. Papasok na si Jonathan sa driver's seat pero pinigilan ko siya. I want to be alone. I don't need him.

"I can drive myself home Jonathan. Yes, I'm a bit tipsy but I'm not careless."

Nakita ko ang pag-igting ng bagang niya. I know he didn't want me to drive but I'm in a higher position than him so he doesn't have the right to go against my order.

"Okay. Be safe. Bye."

Lumipat ako sa driver's seat. Pinatong ko ang ulo ko sa steering wheel dahil wala pa akong balak na umuwi sa unit ko. Kung hindi uuwi si Joshua sa unit niya mas lalo akong masasaktan. Ibig sabihin lang noon ay totoo nga na mas mahalaga si Autumn sa kanya. Tinignan ko kanina ang cellphone ko at kahit isang text o tawag ay wala akong natanggap. Eto na ba ang katapusan? Asan na yung pagmamahal na sinasabi niya? Ano puro sabi na lang yun?

"You're so unfair bakulaw," I sobbed. My vision was blur but it became more blur because of the tears in my eyes. Kahit pala pigilan ko ang umiyak kusa na lang itong bubuhos lalo pa't sobra na akong nasasaktan sa mga iniisip ko. "Why did you choose her over me? Over your girlfriend? Masama na ba ako? Pero sabi mo mahal mo pa din ako kahit ano pa man ako."

Ilang minuto pa ang itinagal bago ko napagpasyahang umuwi na. Siguro itutulog ko na lang ito. Masakit na din ang ulo ko dahil sa ininom ko. I can drive safely. I'm independent since I'm in my teenage years.

Condo

Napahawak ako bigla sa ulo ko nang makalabas ako sa elevator. Ugh, naguumpisa nang umikot ang paningin ko. Damn. Nakahawak na ako sa pader bilang suporta habang naglalakad papunta sa unit ko. Nang makarating ako sa harap ng unit ko, pipindutin ko na sana ang code ng kusa itong bumukas.

His smell. Oh, it's my boyfriend.

He pulled me inside my unit then he pinned me on the wall, hardly. "Ouch! What the hell is your problem?!" I tried to get out from his grip but he's too strong or maybe I'm too weak. "Nasan ka kanina?" he asked me while staring at my face. Siguro ang gulo na ng mukha ko dahil sa pagiyak ko kanina.