It Started With A Lie

Chapter 2

"Macky, I don't need a personal assistant. Ang tagal ko ng mag isang ginagawa ang mga ginagawa ko so there's no need for me to hire someone". Giit ko sa kausap ko sa kabilang linya.

It was a sunny Sunday morning and I'm spending it peacefully in my house while sipping my coffee. At least a while ago, until my bestfriend /co teacher /kumare and soon to be business partner called.

"Yes, I know that. That's why I am humbly asking you a favor to just give it a try". I rolled my eyes when I heard the word "humbly". Nakikinita ko na kasi ang susunod na mangyayari at sasabihin nya. Knowing my bestfriend, idadaan ako nito sa drama or emotional blackmail. Just like what she did the last time..

I sighed, "alright, alright. I'll give it a try". Sumusuko ng sang ayon ko.

"But in one condition". I smirked when I heard her clicking her tongue from the other line. Na imagine ko na naka pout na naman ang babaeng yun..

"Ok, here's my condition,. First I will interview this person that you wanted me to hire as a PA. Then after that, pag pumasa sya sa panlasa ko di tanggap na sya". Pagpapatuloy ko.

"Sounds fair to me. Trust me, magaling ang batang yun. Friend sya ni Macy, two years ago na syang graduate kaso nawili atang magliwaliw kaya ayun, ngayon lang naisipan magtrabaho. To be honest, she's quite ahm, how do I put it? Over qualified to be a PA?"

"What do you mean by "over qualified?". I asked. A bit confused.

"Well, una na dun na isa syang anak mayaman. She's the only daughter of Dave and Margarita Alvington. You know, the owner of the biggest chains of resto, resorts and poultry here in the Philippines".

"What?! If that's the case. Why on earth would she apply for a position such as PA's?!".

"Good question my dearest friend, talino mo talaga kaya bilib ako sayo eh," I heard her giggle.

I told her to go straight to the point. Bigla tuloy akong na intriga sa pakay ng babaeng yun..

I smiled widely after I heard what Macky said from the other line. Pwes makikita ng babaeng yun. Nagkamali sya ng pinasukan..ahhh, this gonna be an interesting game...

"Kriiiing, kriiiiiing...." pupungas pungas na pinatay ko ang alarm ng cellphone ko..nag iinat inat muna bago tuluyang bumangon..tinupi ko ang comforter at inayos ang unan na ginamit ko. Medyo may pagka obsessive compulsive ako kaya ng matiyak na maayos na talaga ang kama saka ko pa lang ito tinigilan.

Ewan ko ba, since bata ako gusto ko talaga na organized ang lahat ng gamit ko. Mula sa kaliit liitang bagay binubusisi ko ng maigi. Parang di ako mapakali kung may makikita akong gusot or di pantay ang patas.

Kaya siguro ako kumuha ng kursong Special Education sa kolehiyo kasi relate ako sa may mga special needs na mga bata..

Nag freshen up muna ako bago bumaba sa kitchen. Every day ganito ang routine ko. Gigising ng 5 am para mag prepare sa pagpasok sa pinagtuturuan kong sped school. I actually co-owned it. Bale lima kaming nagtatag ng CLC or Child's Learning Center. Magkakaibigan na kami since high school kaya nung mag college, pare parehong education ang kinuha namin. Si Macky lang yung naiba ang linya kasi mahilig syang mag bake kaya pastry chef na sya ngayon.

Anim kaming magkakaibigan. Ako, si Karl, na ngayon ay asawa na ni Macky.. si Jane, Lanie, Grace at si Macky nga na masasabing pinaka close ko sa lahat...through thick and thin kasi hindi nya ako iniwan. Kahit nung malaman pa nya iba ako sa aming magbabarkada..yung iba kasi nagkaron kami ng misunderstanding after they've found out the truth..but I'm glad that it's over. Maayos na ulit ang samahan naming anim..sabi nga, walang samahang hindi pinagtitibay ng panahon kung hindi matibay ang pundasyon.