Hevdem hayatında olanlara inanamıyordu. Bir kaç ay öncesine kadar hayatı mükemmel di. Yakışıklı bir kocası, iyi bir ailesi ve ona gore en önemli olan para sıkıntısı yoktu. Şu an için yine yoktu fakat kocasının kumasına aşık olduğunu anlamıştı. Her kadın anlardi. Bencil olan Hevdem kesinlikle kocasını paylaşmak istemiyordu. Eğer paylasirsa sonucunda tamamen kaptirirdi Berkeni. Ariya onun için ciddi bir sorundu. Ondan kurtulmayı denemiş fakat başarısız olmuştu. İki kez deneyen ucuncuden çekinmezdi. Kalıcı olarak ondan kurtulmaliydi. Hamile bir kadinı öldürmeye çalışmak vicdansız bir insanın yapacağı bir şeydi. Duygusuz ve soğukkanlı insanlıktan çıkmış olmalıydı. Fakat Hevdem aklı dengesini kaybetmiş bir şekilde davranıyordu.
❇❇❇❇❇❇❇❇
Konakta herşey iyiydi. Herkes kendi hayatına bakıyordu. Fakat Ariyanın eksikliği birçok yönden belli oluyordu. Ve bu konak taki herkesi -Hevdem ve annesi dışında- gorevlilerde dahil olmak üzere üzüyordu. Ariya herkesin gönlünü fethetmişti. Herkes geri dönmesini istiyordu. Özellikle Berken Ariyayı geri dondurmek için bir şeyler yapmalıydı. Ve Ariyanın geri dönmesinin tek yolu o kadının konaktan gitmesiydi.
Bunu biliyordu fakat vicdani buna el vermiyordu. Ne de olsa 3 yıllık eşiydi. Öylece kovamazdı.
Berken çok fazla çalışmaya başlamıştı. Kendisini ise veriyordu. Farkındaydı Ariya onu çok çalışmaması konusunda uyarmıştı fakat bir şekilde beynini bir şeylerle oyalamalıydı
↗↙↗↙↗↙↗
Hevdem karşısında oturan ve kendisine sinsice bakan annesine gözlerini dikti. Aklından ne geçiriyordu acaba. Hayatı berbat olmuştu. Tek dayanağı annesiydi su an.
Ariya ailesiyle her ne kadar mutlu olsada içinde bir boşluk vardı. Bu boşluğu dolduracak kişinin Berken olduğunu tüm hücreleri haykirirken o kulak asmıyordu. Çünkü eğer kulak asarsa iradesine sahip çıkamaz konağa geri dönerdi. Zaten hamile bir kadın olarak hormonları en üst seviyedeydi. O sırada annesi odasına girince mutlulukla annesine baktı.
"Yavrum biz bir sureliğne halangillere gidiyoruz. Acil bir şey olmuş. Sende Berken oğlumu arada gelip seni alsın. Bizle gel derdim ama gebe halinle oralarda perişan olursun"
Annesinin sözünü bitirmesiyle Ariyanın yüreğini bir korku kapladı. Zavallı kadın kızının durumunu bilmiyordu.
Ariya birşey belli etmemeye çalışarak annesine baktı. Hafif tebessüm etmeye çalıştı.
"Annem siz gidin ben evde tek dururum. Merak etme sen beni"
Annesi kaşlarını catarak kızına bakti. Neden konağa gitmek istemiyordu ki??
"Yavrum birşey mi oldu. Bir şey mi yaptılar sana orada ha hadi soyle annene"
Ariya panikle ellerini havada sallayarak
"Yok annem ne yapacaklar ben sizi özlediğim için gelmiştim. Tamam ben Berkeni arayayim da gelip alsın beni. Senin gözün arkada kalmasin"
Yüzünü yumuşatan yaşlı kadın mutlulukla baktı kızına. Hamile hali ona birçok şey katmıştı. Eski haline nazaran şimdi hali daha bir olgun ve ihtişamlıydı. Gurur duydu kızıyla.
"Peki kızım çok bekleme biz akşama yola çıkarız. Ara Berken oğlumu da bir an önce gelsin."
Ariya zoraki bir tebessümle başıyla annesini onayladı. Kadın ayağa kalkarak odayı terk etti. Ariya elini ağzına götürerek tırnaklarını yemeye başladı. Şimdi ne yapacaktı?
Tek çare konağa dönmekti galiba.
Berkeni arayıp gelmesini istemeli mıydı acaba?
Yoksa ailesi gidene kadar beklemeli herkes gidince evde tek mi durmalıydı. Fakat bu riskliydi. İkiz bebek bekleyen bir kadın evde tek başına durmamalıydı. Bebeklerine birşey olacak düşüncesi Ariyanın kalbine ok gibi saplanmıştı. Buna katlanamazdi. Telefonunu çıkartarak Berkenin numarasını tuşladı.
Berken bunu bekliyormuş gibi telefonu anında açtı. Ariyanın aradığını görmek onu sevindiriyordu.
"Alo Ariya"
"Şey Berken beni buradan alırmısın??"
"Niye birşey mi oldu?"
"Yoo...şey...a... annemler halamgillere gidecek de evde tek kalmamı istemiyor. Beni konağa götürür müsün??"
"Tabi. Sen hazırlan beni bekle. Hemen geliyorum."
"Peki o zaman kapatıyorum"
Berken derin bir alarak;
"Kapat güzelim kapat"
Dedi. Oturduğu masadan kalkarak ceketini askılıktan alıp odadan hızla çıktı. Bu biraz sorun olacaktı. Ariyayı o konağa götürmek istemiyordu. Anlamıştı. Ariyayı orda yokken koruyacak kimse yoktu. Ariyanın yalnızlığı canını sıkmıştı. Bir erkek olarak bu gurunu kırmıştı.
Arabasına atlayıp Ariyayin kaldığı eve yol aldı. Ariyalar çok fakir olmamasına karşın zengindir sayılmazdı. Orta halli sıradan bir aile idiler. Berken ara sokağa girerek evin önünde durdu. Kapıyı çalıp beklemeye başladı. Bir kaç dakika sonra Ariya elinde valizle kapıda belirdi. Ariyayı görür görmez kaşları çatılan Berken hızla valizi aldı. Nasıl ağır taşırdı hamile hali ile.
Ariya aval aval Berkene bakarken balık gibi görünüyordu. Ve bu hali oldukça komikti. Bu bir nebze olsun Berkeni yumuşatmıştı. Fakat geçirmemişti sinirini.
"Ariya niye ağır taşıyorsun. İki dakika beklesene kızım beni. Hamilesin unutma."
Ariya Berkenin bu öfkesine her ne kadar katılsa da bu tepki karşısında gözleri kızarmıştı. Hamile olarak hormonları tavan yapmıştı zaten. Birde kendisine bağırması , azarlaması gözlerini yaşartmıştı işte.
Berken Ariyanın kızarık gözlerine bakınca kendisine küfretti. Bağırarak konuşması elbette yanlıştı fakat hamile haliyle de bu valizi taşıması gereksizdi.
İleriye doğru bir adım atarak Ariyayı kolları arasına alan Berken burnuna gelen tuhaf ama bir o kadar da çekici koku karşısında afallamıştı. Zaten hamilelik yüzünden karısının vücut hatları daha belirgin ve dolgun olmaya başlamıştı. Bir de üzerine bu kokuyu alınca vücudu kasılmıştı. Lanet hormonlar.
Ariya kocasının ona sarılmasıyla sakinleşti. Bu adam kendisine iyi geliyordu. Birbirlerini tamamlıyorlardı.
**
Ariyayı kapıdan girerken gören Hevdem dişlerini sıkarak ellerini yumruk haline getirdi. Demek gelmişti. Sadece birkaç gün kaçma şansı olmuştu. Kocasını asla paylaşmayacaktı. Kim gelirse gelsin asla pes etmeyecekti. Berken onundu. Hep onun olacaktı. Hevdem dusunce tarzı işte tam olarak buydu.
Ariya konağı özlemişti. Sonuçta burası eviydi. Karnını tutarak içeriye girdi. İkiz bebekler işleri oldukça zorlaştırıyorlardı. Karnı oldukça belirgin di. Evde çalışan görevliler hanımlarını konakta görünce sevinmişlerdi. Evet hanimlari Ariya idi onlar için. Hevdem her ne kadar ilk gelin olsada onların gözünde hanımları Ariya idi.
Sevgi Kahyaoğlu
Bölüm yine gecikti. Sorry sorry.
Ama yazarken çok sıkılıyorum. Bu yüzden gecikiyor. Bu bölümü de bir okuyucum çok ısrar etti diye yazdım. Neyse edebiyat yapmayacağım.
-Bebekler artık dünyaya gelsin mi? Yani doğsunlar mı?
-İsim konusu. Önerdiğiniz isimlere baktım. Fakat o kadar çok çeşit var ki seçemedim. Farklı bir şey olsun istiyorum. Miran ve Mirzah bu isimler güzel gibi ha ne dersiniz?
