20. Bölüm

71.7K 2.1K 308
                                    

Berken'den

"Annemin evine gitmek istiyorum"

Ne annesinin evimi? Gitmek mi istiyordu. Ama neden. (Mal Berken) Gidemezdi. Bu konaktan dışarı adımını atamazdı. Hamile hamile nereye gidiyordu.

"Gidemezsin"

İzin vermem gidemezdi. Ariyaya baktığımda yüzünde hayal kırıklığını ve üzüntüyü gördüm .Kalbim acıdı. Çökmüştü. Mutlu ve neşeli olmalıydı. Hamile bir kadın mutlu olmalıydı. Hem kendisi hemde bebeği için. Bebeği bebeğimiz.

Gözleri dolmaya başladığında ağzından bir hıçkırık kaçtı.

"B.berken lütfen birkaç günlüğüne gitmek istiyorum."

Hala gitmek istiyorum diyordu. Gidemezdi.

"Olmaz gidemezsin Ariya. Hamilesin. Ne derler. "

Biraz sesimi yükseltmiş olmalıyımki ağlaması şiddetlendi.

"Berken bu evde kalamam. O kadın ve annesi bu evde olduğu sürece burda ne bana nede bebeğime yer. Şimdi beni annemin evine götür"

"Ne demek yer yok. Bu konakta nasıl sana da bebeğimize de yer yok. Ariya delirtme beni. Bebeğime nasıl yer olmaz. Bütün konak onun."

Ariya'dan

Onun. Bebeğimin . Bebeğime yer vardı ama bana yoktu. Zaten ben bebek için gelmemişmiydim. Olması gerek de bu değil mıydı.

"Rahat verirler mi sanıyorsun Berken. Vermezler. Hevdem zaten tek başına tehlikeliyken bir de annesi çıktı. Olmaz Berken olmaz. Tek basıma mücadele edemem"

" Ne mücadelesi Ariya. Biz bir aileyiz. Senin kadar Hevdem de benim karım ve annesi de kayınvalidem. Neden sana zarar versinler."

Anlamıyordu. Yada anlamamazcılıktan geliyordu. Tehlikeyi görmüyormuydu. Rahat yoktu. Pusat bile anlamıştı. O bile tehlikeyi sezmişti.

"Berken anlamıyorsun. Annesi gidene kadar gitmek istiyorum"

Öfkeden ellerini yumruk yapıp sıkmaya başladı. Kaşlarını çattı. Bu hali oldukça tehlikeliydi.

"Ben varken kimse sana da bebeğimede birşey yapamaz"

"Yaptılar ama iki kez. Şimdi izin ver gideyim"

Dediğimde bana üzgünce bakmaya başladı. Pişmandı.

"Belki de haklısın. Bebeğimize ve kendine iyi bak. Yarın sabah gidersin. Böyle daha iyi olacak gibi"

Gidecektim. O kadın bu evden gidene kadar. Ama yarın olmazdı. Çünkü ikinci kontrolüm vardı. Ve o yine hatırlamamıştı.

"Yarın sabah olmaz. Aksama doğru bırakırsın"

"Neden sabah olmaz. "

Hatırlamadı bir kez daha

"Hatırlamadın mı ?"

Gözlerim bir kez daha dolmaya başlamıştı

"Neyi Ariya neyi"

"Sabah ikinci kontrolüm var. Doktor sık sık gelin dedi. "

Cümlemi bitirmemle yüzündeki afallama daha da büyüdü. Bir süre durgun durgun durduktan sonra şaşkın şakin yüzüme bakmaya başladı. Yüzünde pişmanlık gordum.

"İkinci"

Diye fısıldadı.

"Evet ikinci"

Dediğimde sağ elini saçlarına daldırdı ve geriye doğru çekti.
İkinci diye sayıklamaya başladı.

Berken'den

İkinci, ikinci,ikinci

İkinci kontrol. Pekiya birinci ne zamandı. Bebegimizi ilk ne zaman görmüştü. Elleri ayakları minicikmiydi. Pekiya cinsiyeti. Cinsiyeti neydi. Bensiz öğrenmiş mıydı.

Sayıklamayı kesip Ariyaya döndüm. Ağlamaktan gözleri şişmisti ve burnu kızarmıştı.

"Birinci ne zamandı"

"Bugündü."

Bugünmü. Peki nasıl gitmişti.

"Kim götürdü. Nasıl gittin"

"Kemal götürdü. Kimse yoktu. Beraber gittik. Sizden biraz önce döndük "

Kemal mi? O mu götürmüştü . Ben ben nasıl unutmuştum. Birinciyi bile hatırlamadım ki ikinciyi hatırlayayım. Yarın ikinci kontrol vardı.

"Peki cinsiyeti cinsiyeti ne"

"Sensiz öğrenmek istemedim."

Bensiz. Bensiz öğrenmek istememişti. Bu kadar düşünceli olmak zorundamıydı. Ben bu kadar salakken.

"Neden soylemedin. Bende gelirdim ."

"Hevdemin annesinin durumu ciddiydi. Onunla gitmen daha hayırlısıydı. Biz bekleyebilirdik. O senin kayınvaliden. Ben sadece bir kumayım"

Son cümleye doğru sesi kısık çıkmıştı. Kendisini ikinci plana atması beni delirtmişti. Evet kadın kalp krizi geçirmişti ama Ariyanın durumu daha ciddiydi benim için. Düşük riski vardı.

Ve kendisini kuma olarak gormesi. Evet başta o iş için gelmişti ama. Ama öyle değildi işte. Lanet olsun ki öyle değildi. Gozumdeki değeri Hevdemden bile fazlaydı.

Yanına gidip yüzünü ellerimin içine aldım. Gozyaslarını silip alnından öptüm. Daha sonra göbeğinin izin verdiği kadar sıkıca sarıldım.

Kulağına yaklaşıp fısıldadım.

"Sen sadece bir kuma değilsin. İnan bana sen bundan daha fazlasısın"






Arkadaşlar...

Biliyorsunuz ara vermek istiyorum. Aslında bölüm yayınlamıycak ama bir okuyucum son bir bölüm yayınla öyle ara ver dedi. Bende azimle çalışarak bölümü yazdım. Bu bölümden sonra bir sure bölüm gelmeyecek. Zaten diğer kitaplarımda var. Biraz belki onlara yoğunlaşırım.

Kendinize iyi bakın.

Duyuru yapıcam

cvfmylove_1907 adlı okuyucumun Silkelediğim Örtü adlı kitabına bakarsanız sevinirim.

Duyuru yapma geyfff

KUMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin