My Uproarious Life

Chapter 10

Kenzo's POV

Bata pa kami ako na palaging nagpapatahan kay Sazz (tawag ko kay Scarlet) . Sooobrang iyakin niyan kaya palaging may panyo sa pants ko noon. Ewan ko sakanya pero kunting sakit lang kung maka-iyak wagas wagasan.

-------------------------Flashback---------------------------

Nasa park kami ngayon dito sa may puno na may ukit ng pangalan naming dalawa ang nakalagay ay Kenzie @ Sazz EVER. Tinuturu-an ko siyang mag-guitar since 10 years old na kami and promise ko rin kasi yun sa kanya when we were 7.

First kong tinuro sa kanya is the basic chords na pwedeng gamitin sa Theme song naming I Won't Give Up. Ng i-strum na niya sana ang guitar biglang tumalsik sa kanya yung 1st string and since tinitignan niya yung fingers niya kung tama ang pagkalagay kaya tumama sa pisngi niya.

"Aray!!! Hala bakit ganun. *sniff sniff* naputol. *sniff sniff* ayaw niya ata akong ipa-strum eh. *sniff sniff* Kenzie ang sakit, kanina nahulog yung lollipop tapos ngayon ----." Halaka patay, iiyak na naman siya.

"Sazz normal lang naman na maputol ang string eh. Tsaka baguhan kapa kaya ganun." Hay, ewan ko sayong babae ka.

"Huwaaaaaaa!!!!!!! Ayoko na niyan waaahhhhh!!!!! Hindi pa nga ako nakaka*sniff sniff* strum tumalsik na siya wahhhh!!!!! *sniff sniff* pano pa kaya kung mag-guguitar na talaga ako...........Huwaaaaahhhhhhh!!!!!! AYoko ko na Kenzie, masakit sa pisngi Wahhhhhhhhh!!!!!" Binigay ko na sakanya yung panyo na nasa bulsa ko tsaka niyakap siya. Hay, basa na naman ang damit ko nito.

------------------------END OF FLASHBACK------------------------

"May problema kana naman Sazz?" Ewan pero alam ko na lahat ng signs pag nalulungkot si Sazz eh, kagaya nalang ngayon dinadaan niya sa pagkakanta ang kalungkutan niya.

"*Sniff sniff* Wa-wala to noh. Tsk, problema? Wala....wala" Hindi u-ubra ang pagsisinungaling ng babaeng to.

Kaya inakbayan ko nalang siya palabas ng Dream Room, kaso saktong pagbukas ko ng pinto naka-abang pala ang mga walangya sa labas kaya silang lahat ayun , nasalampak. Humanda ka sakin mamaya Mark and Dwayne ,pasalamat kayo may inaasikaso ako kaya nilagpasan ko nalang sila kasil biglang humigpit pagkakakapit ni Sazz sa T-shirt ko.

*park*

Naka-upo na kami ngayon sa damuhan na katulad ng dati nasa puno na may ukit. Kunting katahimikan ang lumipas wala paring nagsasalita. Pero naka akbay parin ako sa kanya same rin siya. Nakatingin sa kawalan.

"Sige na." Mukhang nagulat pa siya sa sinabi ko.

"Alam ko naman na nagsisinungaling ka lang kanina eh. At alam ko rin na may dinadala kang problema kaya sige na. Umiyak kana na parang walang bukas, wag kang mahiya, di kapa nasa----."