My Uproarious Life

Chapter 3

Third person's POV

Nangbumalik si Twilay sa table nila nakangiti na siya kahit ang totoo niyan ay nasasaktan na siya. Hindi man halata pero mahal niya talaga ang kababatang kaibigan niya. Kaya halos lahat ng inu-utus nito ay ginagawa niya.

Again, may we request Miss Twilay and Sir Winter here on stage.

Nakayuko lang si Twilay sa kanilang table na parang binagsakan ng sangkatutak na problema.

"Hoy buwan. Tinatawag na tayo sa stage. Tayo na." Inilahad ni Winter ang kanyang kanang kamay ngunit hindi parin ito tumingala.

"Hoy buwan. Baka gusto mo bitbitin kita para pumunta dun sa stage?" Medyo tumaas na ang boses ni Winter.

"U-umuwi na tayo. I-ina-antok nako." Batid sa kanyang boses na nagpipigil siya ng kanyang luha.

"Ok ka lang ba? Kailangan pa natin pumunta sa stage." Nang marinig ni Twilay ang mga salitang yun. Bigla nalang niyang pinahiran yung mga luha niya at ngumiti.

"Ganun ba? Sige sige. Tayo na" Medyo nagtataka na si Winter nun. Pero binaniwala na naman niya dahil baka inaantok na talaga ang dalaga.

Lets give a hand to our couple.

Dahil sa sinabi ng MC nagpalakpakan ang mga tao sa kanilang paligid na mas nagpakaba kay Twilay. Kaya hinigpitan ni Winter ang hawak niya sa dalaga dahil alam niyang mahiyain ito.

Nang makarating na sila sa gitna ng stage, biglang lumuhod ang binata at humarap sa dalaga na nagpagulat dito. Akala kasi ng dalaga na hindi na magpapatuloy ang binata base sa kanyang narinig kanina.

"Twilay, I waited a long long time for this day. Will you marry me?"

Gustong umiyak ni Twilight dahil batid niya na nagsisinungaling ang binata. Ngunit dahil sadyang mapagpanggap ang dalaga ngumiti nalang siya at sumagot ng "Yes" kahit alam nito na para lang ito sa companya. Niyakap niya ang binata. Ngunit sa gitna ng kanilang pagyayakapan "Winter, lagi mong tandaan yung usapan natin noon ha. Na kung ayaw mo, ayaw mo. Wag mong pilitin yung sarili mo dahil baka kayong dalawa ang magsisisi sa huli." Humiwalay ang binata sa yakap nito ngunit nakasabit parin ang kamay ng dalaga sa balikat nito. Takang-taka ang binata sa sinasabi ng dalaga dahil kahit kailan hindi ito ganito magsalita. "Winter kahit anong mangyari kaibigan parin kita ha. Sabihin mo lang sakin problema mo. Dahil gagawin at gagawin ko ang lahat para makatulong. Alam mo yan." Nangingilid na ang luha ng dalaga ngunit hindi naman ito kapansin-pansin.

Crystal's POV

Kung hindi niyo lubusang kilala si Twilay. Kikiligin kayo sa makikita mo. Ngunit ibahin niyo ko, dahil mula ulo hanggang paa pati narin ugali niya kilalang-kilala ko siya. May mali, hindi siya ganyan sa mga tao sa kanyang paligid. Kilala ko rin si Twilay sa kanyang mapagpanggap na ugali. Takot kasi siyang magtiwala sa mga tao sa kanyang paligid. Ay teka. Nakakalerke naman tong si Twilay, magpapakilala muna ako. Baka sabihan nyo pa ko na feeling close ako kay Twilight Eclipse. Ako nga pala si Crystal Gem Miner. 17 years old. Isa ako sa tatlong pinagkakatiwalaan na kaibigan ni Twilight. Kung si Winter kilala niya si Twilay bilang isang mapagmahal, masayahin at makulit na kaibigan. Ako kilala ko siya sa lahat. Hindi naman sa nagmamayabang pero, sakin talaga kadalasan pumupunta si Twilight ay wait, samin pala. Oh, tama na ang pagpapa-aircon Crystal Gem, yayaman ka ng husto niyan.

Back to reality. Pinuntahan ko muna si Tita Starshine upang magpaalam na sa amin muna matutulog si Twilay.

"Hi tita. May I borrow Twilay this night? Miss ko na kakulitan niya eh. " Since, nagsmile si Tita that means yes.

"Thanks tita. Una na kami tita ha. Mahabang chikahan na naman kasi ang magaganap ngayung gabi eh. Plus kasama namin si Scarlet kaya wag kayong mag-aalala ibabalik ko rin bukas ang inyung buwan na umi-ilaw pa. Hahaha"

"Hahaha, okok. But, Crystal. Remember to -"

" Always take care. Yes yes thanks tita , ay pakisabi nalang din po kay tito. Babye po. Love You." Nagbeso-beso na kami and after that kukunin ko na ang alaga ko.

Asan na ba yun? Excuse dito, excuse doon. Ayun!!!

"Twilay!! Uwi na tayo. Pagod kana noh?" Kaming tatlo lang magkakaintindihan kapag may problema ang isa sa amin.

"Oo eh. Ah, Winter kina Crystal muna ako ha. Cge babye. Ahhhh..... Ingat ka ha."

"You too. Lalo na't nasa kamay ka ng kadiliman." Wow, may pahawak-hawak pa sa pisnge tong tag-lamig na to. At aba, anong kadiliman?

"Winter, walang gasgas tong babae mo pag iuuwi ko. Safe sya samin. No worries. At tsaka ako mas natatakot pag kasama mo siya noh. Kung sa tingin mo kadiliman kami, mas madilim pag-ikaw kasama niya. And Twilight Eclipse alis natayo. Bye na Winter" Nagsimula na kaming umalis ni Twilay pagkatapos ko siyang kunin kay Winter. Nakakalerkee

"Mamaya mo na ibuhos, kunting tiis nalang Twilight." Tumango naman ito, pero nakayuko na. Babagsak na yan any minute for sure.

Bago babagsak ang Buwan na kasama ko minabuti ko munang itext si Scarlet na samin siya matutulog. May emergency.

Scarlet's POV

*beep beep*

Aiks, sino naman ang walang hiyang tao na magtetext sakin sa kalagitnaan ng gabi? Agh. Padabog kong kinuha ang phone ko sa ibabaw ng desk ko.

From: Crystal

Our house! Twilay.

Ano? Naku, masama to. Agad-agad kong kinuha ang bag ko na nakaprepare na incase sa mga ganitong pangyayari. Bumaba nako ako agad. Then there I saw my beloved mom with my so ever handsome dad.

"Ma, dad kay Crystal lang ako ha. Babye." Then, after kong ikiss sila sa pisnge tumakbo na ko papunta sa Garage.

Garage open

There my car. Agad agad kong pina andar ang car ko. Ano na naman kaya nangyari sa ilaw na yun? Ay teka lang naman. Kapal rin ng mukha, papakilala muna ako. Im Scarlet Azure Damon. 17 years of age. Kami ni Crystal ang best of bestfriends ni Twilay kaya alam na alam namin ang babaeng yun.

A/N

Hi guys!!!!
Please vote or comment para malaman ko kung may nagbabasa ba nito or wala. Thank you guys. LOVE LOTS!!!!