Piano ➳h.s

39

Harry, her gün daha iyi oluyordu. Taşlar yerine oturuyordu artık. Harry'de bunun farkındaydı ve neşesi yerindeydi bu aralar. Bu günler ona imkansız geldiği için şuan her dakika, her saniye Tanırı'ya teşekkür ediyordu. Yüzünde ki gülümsemesi bir güneş gibi her yeri aydınlatıyordu. İşte gerçek Harry buydu.

Benden @nicknamebeyz 'e gitsin bu bölümde adggfhhvv