I spending all day, thinking of you. Fiction.

Prolog.

-Mamo, ale ja na prawdę chcę wiedzieć o nim więcej. -Nalegała moja trzynastoletnia córka.

-Dlaczego tak Ci na tym zależy? -Odparłam, nie odrywając wzroku od telewizora.

-Chcę wiedzieć, kim był, kiedy był młodszy. Zrozum mnie, dobrze? Nigdy nie opowiadasz o swoim dzieciństwie, ani o tym co kiedyś was łączyło, jak się poznaliście, zawsze unikasz jego tematu.

Z telewizora przeniosłam wzrok na nią - na moją małą córeczkę, Hyemin.

-Wiem, że jest Ci ciężko, mamo.. Ale zrozum, muszę to wiedzieć. Wszystko o moim tacie.

Tak, faktycznie. Od śmierci mojego męża minęło już dziesięć lat. Hyemin słabo go pamięta. Nie dziwmy się, odszedł od nas gdy ona miała niecałe trzy wiosny.

Teraz przeniosłam wzrok na nasze zdjęcie. Ja, On, Ona. Kochająca się rodzina. Na te wspomnienia łzy nazbierały się do moich oczu. Szybko je otarłam.

-Siadaj koło mnie. -Poklepałam miejsce na kanapie i odłożyłam pilot.

-Musisz mi opowiedzieć wszystko. Wszystko!

-No dobrze.. W takim razie naprawdę dawno temu..

-Mamo, jak mówisz dawno temu to tak, jakbyś sugerowała, że jesteś stara. Opowiedz to normalnie.

Zaśmiałam się w duchu. Była dokładnie jak jej tata.

-W takim razie, jak byłam nastolatką..