De vloek van de Swans(Twilight fanfictie)

Ik ben niet zwak.

Edward p.o.v.

De rest van de nacht huil ik naast Bella terwijl ze in me armen ligt. Ze was nog mooier dan toen ik haar alleen liet. Rond vier uur 's ochtends werd ze wakker. Ze keek me aan en gaf me toen een kleine glimlach voordat ze me armen van haar afduwde en weg zoefde.

'Bella!' roep ik bang. Iedereen rent naar binnen.

'Wat?'

'Waar is Bella?' vraag ik bezorgd. Jasper kijkt me bedachtzaam aan.

'Ik denk dat ze zich aan het omkleden is. Waarschijnlijk.'

'Hoe kan ze dat?' vraag ik.

'Bella is een zeemeermin/ vampier.' zegt Jasper.

'Ik wil haar echt als vis zien.' zegt Emmet.

'IK BEN GEEN VIS!' Horen we Bella zeggen gelijk kijken we en zien we Bella in de deuropening staan in een donkerblauwe jurk die haar rondingen zo mooi laat uitkomen. Wauw.

Ik kan niet in me hoofd halen om haar nog een keer te verlaten. Hoe ik haar de eerste keer had verlaten was een raatsel. Het was gewoon te pijnlijk om te weten dat ze dood was. Mijn ogen gaan zonder dat ik het door heb een paar keer op en neer voordat mijn ogen in Bella's bruine ogen branden. Haar ogen staan afwezig en dan komt ze terug tot hier. Ze kijkt me een beetje geschokt aan.

'Edward hou je gedachten in toom.' zegt ze een beetje geschokt. Ik kijk haar verbaasd aan.

'Wat?.....Hoorde je?' vroeg ik stotterend.

'Edward Bella neemt gaves over van mensen. Ze heeft elke gave in deze familie.' zegt Carlisle. Gelijk  voel ik me beschaamed. Bella hoorde alles wat ik net over haar dacht. Man daar moet ik aan wennen. Maar ze is en blijft mooi.

'Dank je.' zegt Bella.Met een glimlach die me hart een klop liet doen. Bella lachte en liep naar beneden. Ik zuchtte en ging terug op bed liggen. Jasper die was gewoon aan het lachen omdat hij het door had. Mijn wereld is gewoon geweldig nu!.

---

Sorry dat het zo kort is.~!