Her gün televizyonda ayrı bir şehit haberi alıyoruz. Artık gerçekten yeterli. Çok yakın bir akrabam Diyarbakır'da ve ben her gün ayrı bir endişeyle haberlere bakıyorum.
Tamam,şehitlik en güzel şey,en yüksek mertebe. Ama bu kadar şehit üzüyor.
Şehit annesi kaç çocuk daha yapsın,ölüme göndermek amacıyla?
Yada askerin, polisin babası kaç lira ödesin davulcuya, oğlunu uğurlarken ölümün sıcak kollarına?
Şehitlik en güzel mertebe, o apayrı bir şey. Ancak yeterince şehit vermedik mi?
Ne kadar şey yazarsam yazayım şu üzücü durumu, halimizi anlatmaya yetmez.
Bu olayların en kısa zamanda bitmesi umuduyla...
Ülkece başımız sağolsun.
Mekanları cennet olsun.
Vatan sizlerle gurur duyuyor!
(Üzücü haberlerden dolayı fazla motivasyonum yok ve bölüm yazasım gelmiyor. 2-3 güne yayımlamaya çalışacağım. Diğer bölümlere güncelleme yaptım. Bakmalısınız. Hepimizin başı sağolsun.)
YOU ARE READING
SİYAH KELEBEK
Teen FictionKorkunun tutkuya, acının zevke, kahkahanın gözyaşına dönüşüm hikayesi. Alya hayatını yaşayamamış bir kızdı. Yaşaması için yeni bir hayat konulmuştu önüne. Alya, bu karanlık hayatı yaşacak mıydı? Yoksa karanlık hayatın kurbanı mı olacaktı? ×××××××××...
