21. That Guy :)

89 2 2
                                    

Hello, Wattpaders! :) Sorry, naging busy lang ako nung may pasok kasi, kaka-graduate lang e. Syempre, as a prize for myself, I gave myself a long long rest. I think it’s enough.

Thank you, JhoraJoyceOla. Na-motivate naman ako sa comment mo! This chapter is for you. J ♥

- - - - -

SHAN’S POV

Dahil nagkasakit si France, andito ako sa bahay nila. Inaalagan ko siya. Duhh! Kahit ma-dry ‘to minsan, mahal na mahal ko pa din tong lalaking to. Tsaka, ako naman may kasalanan kung bakit siya nagkasakit e.

“Bakit ka pa kasi sumama sa amin? I can handle myself.” Ang kulit talaga, e. -_____-

“Duhh! As if, I can do that to you naman, no?!” Sabi ko. “Even I didn’t come a while ago, I still love you.” Binulong ko lang yun.

“What? Louder your voice and say it clearly.” Duhhh! I don’t want to say it directly to him, I’m shy! HAHAHAHA!

“Nothing, I’ll cook soup for you. Stay there, okay?!”

“Yes, Ma’am!” He answered.

Ako mag-isa sa kitchen, wala yung maid nila.

“AHHHHHHHH!” Ilalagay ko na sana yung ingredients kaso, accidentally na nasayad yung kamay ko sa kawali.

Dali-dali kong binasa yung paso ko and after that, binlow ko ng binlow yung kamay ko. As if namang, gagaling ‘to. Shunga e. -_-

“What happened?!” Dali-dali namang nakababa ‘to. E sa taas siya nagpapahinga kanina e.

“Ah, wala. Akyat ka na, magpahinga ka.”

“No. Ano-ngang-nangyari-ha? Narinig kitang sumigaw e.” Sabi niya.

“Napaso lang, okay na. Pahinga ka na ulit.”

“Sorry for being dry, Ngeet. But don’t worry, I still love you.” Ayiiie! Kenekeleg eke. Hahahaha.

“Ano yung nangangamoy?” Sabay naming tanong.

“Yung niluluto ko/mo.” Sabay naming sabi.

Nakagat ko nalang lower lip ko.

“Sunog na, Ngeet.” Sabi nya.

“HAHAHAHAHAHAHAHA.” Tumawa nalang kami.

Para na kaming sira dito dahil kakatawa. I love this, guy. Supeeeer. :)

- - - - -

Thank you for reading. GOD BLESS. :)

COUSIN-TAHAN OR COUSINS FOREVER?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon