ReaLIES || ExoShidae

Chapter 5: WHAT the PARK CHANYEOL?

"Okay." Sagot niya sa akin. Susme! A girl of few words ang peg? Wait, girl nga ba? Napatulala ako bigla sa mukha niya.

She's beautiful alam niyo yun? Di lang siya aware kaya ganyan.

"Stop staring!" she said. Ngumiti lang ako sa kanya. "What?" iritang tanong niya. Haist.

"Maganda ka naman kaya please maglugay ka ng buhok at mag-ayos para masaya!" Natatawa kong sabi sa kanya. Sinamaan niya lang ako ng tingin.

"Magugulo rin naman. Why bother?" Lumingon naman ako sa kanya. Pambihirang babae na ito. Napakain nalang tuloy ako sa sinabi niya.

After namin na kumain ay bigla nalang nawala yung kasama ko. San napunta yun? She left me alone!! Naglakad nalang ako. Wala naming masyadong tao kasi class hours pa.

Dinala ako ng paa ko sa garden. May mga benches ditto para maupuan ng mga students. I decided na dito muna ako magstay. I stay on one of the benches at kinuha ko ang phone ko sabay pasak ng headset sa tenga ko.

Unti-unting bumibigat ang mata ko. I'm sleepy already. Hinayaan ko na dalawin ako ng antok. Someone's beside me. Naramdaman ko siya mga ilang minute na rin. I kept on ignoring that someone kasi wala akong pakielam.

I opened my eyes at muntik na akong mahulog when I saw him. Mabilis yung reflex niya kaya bago ako maoutbalance, he got me.

'Shemay, nagwawala na yung puso ko. Parker!' Bigla biglang nagshutdown ang senses ko. I never been too close to a guy. When I say 'close' yung ilang inches nalang yung layo ng faces namin.

"Are you alright?" he asked. He asked me? Napabalik ako sa katinuan ng mapatingin ako sa mata niya. "Hey, class hours pa. Pasok na tayo?" he smiled at me.

Nakatulala lang ako at mukha akong tanga. Bigla niyang pinat ang ulo ko na parang aso. Bwisit to.

"Sige, I'll go ahead Choi Sooyoung. Nice meeting you." Naspeechless ang beauty ko. Dapat hatred ang nararamdaman ko sa kanya. What's happening?

'Gwapo pala siya pag malapitan.' I said to myself. Jusmiyo. War na ito.

Yoona's Point of View:

The fvck yung dobi na yun. Palibhasa malaki ang tenga kaya tsismoso. Hinila naman ako ni Sooyoung sa café para lumamon. 'Kain' is not the right word for us because we're too hungry right now.

"Yoona si-este Yoona. Ganti tayo ha." She said. May nickname talaga ako sa kanya. Pilikmata lang ang walang ganti. We just continue to eat.

"Okay." Sagot ko sa kanya. Then, she face me and just stare at my face. Ano trip nitong babae na ito? Tch.

"Stop staring." It's too annoying when someone stares at you for no reason. "What?" nagsisimla na ako na maiinis sa kanya.

"Maganda ka naman kaya please maglugay ka ng buhok at mag-ayos para masaya!" she said while laughing at me. Yeah, I'm not that 'girly' because I'm not comfortable. I just glared at her. Siguro gets na niya.

"Magugulo rin naman. Why bother?" I honestly said and I'm too lazy to undergo to make-overs and etc.

Minutes passed and I decided to roam around the campus. I left Sooyoung, I know that she can handle herself. She's good at people.

I'm at the gymnasium. PE class na namin at di kami pwedeng maglarong dalawa ni Sooyoung. Sayang, basketball is my favorite sport.

Naupo na ako sa bleachers ng gymnasium when I heard voices that are familiar. Sinundan ko yung pinanggagalingan ng boses and I found out that it's from the boys locker room.

Hindi ito nakalock kaya pumasok ako ng walang paalam.

"Hyung, ang lakas ng tama mo kay Sunny. Lagot ka kila hyung." Natatawang sabi ng isa sa kanila. I didn't see their faces since nakatalikod sila sa akin.

"Patawa ka? Ikaw rin naman dun sa dragon ng Girls Generation." He said. Wait, Girls Generation? Sunny? Kami yun ah.

Gotcha! I saw their jerseys. These guys have a 'thing' for my unnies. Mukha naman silang matino, mukha lang naman.

"So you like them?" I said. I was referring to my unnies. They faced me and their jaws dropped. Ang tanga talaga nilang dalawa.

"Y-Yoona?" they said in union. I just raise an eyebrow at them. "Kanina ka pa diyan?"
One of them asked me. Lumapit naman ako sa kanila.

"Yes, I heard everything." Sabi ko at nagkatinginan silang dalawa. Nagulat ako sa ginawa nila. Lumuhod silang dalawa infront of me. Putspa!

Anong katangahan to?

"Wahhh. Please! Wag mong sabihin..." Nagfacepalm naman ako. Mukha nila akong sinasamba. Benta mukha nila. I grab my phone then take a picture. Blackmail purposes.

"K. Can you please stand up? " pagpapatayo ko sa kanila. Sumunod naman sila. "I'll be your bridge to them." I said honestly. Napanganga naman sila.

"Salamat." They said to me. I pat their heads. Pang-aso lang. at umalis na ako sa harapan nila. And then, I bump into a wall? "Sht." I cursed. I look at them. This creature who look like a girl and a rainbow man.

Tumunganga lang sila sa harap ko. "See you girls." Bahala sila sa buhay nila.

Author's Point of View:

Naiwan na nakatanga ang dalawang lalaki sa loob ng locker room.

"Mabait pala siya no?" sabi ng isa na tuwang tuwa. Napangiti naman ang kasama niya.

"Oo nga. Tutulungan pa talaga tayo." Pagsang-ayon nito.

"Teka pano tayo tutulungan nun?" takang tanong niya sa kasama na ngayon ay na-iisip din.

"Oo nga no?" Napakamot naloang silang dalawa ng ulo.

Bigla naman na pumasok si Luhan at Sehun. "Oh bat ganyan mukha niyo?" tanong ni Sehun sa dalawang lalaki.

"Bakit galing dito yung si Im?" sabi naman ni Luhan. Nagkatinginan naman ang dalawang lalaki.

"T-Talaga?" nauutal na sagot ng isa sa dalawang lalaki.

"Tss. Sinungaling kayo ah." Napangisi si Sehun sabay labas ng locker room.

Authors note: Hep, many typos and sorry for that. Keep reading!!