Chapter 9

694 35 3
                                    

Marie's Point of View

"A-ako? Mahal pa niya?" Tanong ko ulit na para bang hindi ko narinig, kahit na sa totoo eh malinaw na malinaw ang pagkakasabi niya.

"Oo nga."

"Hay nako, Pree. Nagpaloko ka naman doon kay Nat. Kaloka. May Mike Xenon Dorado na ako, Pree. Kaya pwede? Stop fooling around and taking me with you." Inis kong sagot. Ayan tuloy, napa-English ako. Badtrip mga mamsh!

"Nosebleed." sabi niya at bahagyang tumawa.

That guy gets into my nerves, making me uncomfortable. Basta usapang Nat at ang nangyari four years ago, naiinis ako agad. The idea, it was traumatizing. Devastating. I can't let go the fact na I wasted my entire two years in Japan, crying over and over for him. I won't eat or sleep. He's the only one that made me feel that way. It felt like I was slowly dying, like I am tearing apart. It was heartbreaking. And I'm never gonna feel it again.

"Marie," tawag niya sa akin. Nilingon ko naman ang direksyon niya at muli niyang ipinagpatuloy ang sasabihin niya, "nakamove on ka na ba talaga? Iyong katotohan sana."

I was dazed for a moment. Nagbuntong hininga ako atsaka siya nginitian. "Syempre naman! Nagkaroon na lang ako ng kasintahan lahat lahat, duda ka pa rin."

"Eh bakit ayaw mong tawagin ka naming Fab?" tanong niya at sumimangot. I slightly laughed.

"There are just some things that I don't want to remember, Pree." sabi ko sa kanya. Everytime I hear that name, the name Nat used to call me, everything that happened in the past haunts me. At ayoko nang maalala ang mga iyon.

"But you'll never really move on, kapag hindi mo tinanggap ang lahat." sabi niya at hinawakan ang kamay ko. She smiled at me. "Nasanay na akong tawagin kang Fab for the last fifteen years, and changing your name won't change the fact na iniwan ka niya."

Natahimik na lang ako. Pinoproseso ko lahat ng sinabi niya.

"I miss the old you," sabi niya at niyakap ako ng ilang segundo. "I'll be going now. Take care. Bye!" I watched her make her way outside.

Napabuntong hininga na lang ako. I managed to go back inside my house. Nakita ko si Mike na nakaupo sa sofa at may kausap sa telepono. Nang ibaba niya ito, nilapitan ko siya.

"Who was that, Mike?" tanong ko sa kanya. He motioned me to sit beside him, sana niya ako hinawakan sa kamay.

"A client. I'm going to have to be away for a week. May kailangan lang kaming tapusin na structure layout para sa building na ginagawa sa Dumaguete. Will you be okay here?" tanong niya.

"Oo, magiging okay lang ako. Atsaka nandito naman si Riyana eh. We'll be fine," I said and beamed him a smile.

"Bukas na raw kaagad ang alis namin," sabi niya at tumayo kaming pareho. He kissed me on my forehead, on my nose, and on my lips. I hugged him. One week is a pretty long time for me, and I'll surely miss him.

"Tulungan mo akong mag-impake, panget," sabi niya. Tumango ako bilang sagot at nagpatuloy na kami sa kwarto para mag-impake.

"Baka naman maghanap ka lang ng babae doon," biro ko sa kanya. He laughed and so did I.

"Why would I find for someone else when I already have you?" he said and he kissed me torridly.

His torrid kiss drives me crazy, like I'm begging for more. He was exploring his hands into my body, but it didn't matter anymore.

He paused for a minute and we were both gasping for air. He then again kissed me passionately as he unclapsed my bra. He caressed it and I moaned.

Inihiga niya ako sa kama, at tinanggal niya ang kanyang saplot na pang-itaas. Now he's over me, and before he kissed me again, he whispered to me, "I love you,"and he kissed me again.

---

"Good morning, love," bati ko sa kanya habang nakayakap ako sa kanyang katawan. Hinarap niya ako at hinalikan ang aking noo. "Good morning."

We didn't actually did it. We just spent the whole night kissing each other. He said he don't want to do it until we're married. That thought made me smile, realizing how responsible he is. Ika nga, maginoo pero medyo bastos.

"Let's eat," I said and we managed to dress ourselves. Sabay kaming bumaba at nagtungo sa dining area, kung saan nakahanda na ang umagahan.

Matapos kumain ay naghanda na si Mike para sa kanyang pag-alis. At exactly 10 o'clock A.M., he left. I will miss him so much.

Nagtungo ako sa kwarto namin para ayusin ang kama. I was in the middle of cleaning the room when the phone suddenly rang.

Calling...
09123456789

It's from an unknown number. Sinagot ako ang tawag.

"Hello?" tanong ko. Ilang segundo na ang nakalipas pero walang sumasagot. Ibababa ko na sana ang tawag nang may nagsalita.

"Fab." sabi ng nasa kabilang linya. I know whose voice this is.

"Anong kailangan mo, Nat?" tanong ko. At paano niya nalaman ang number ko?

"Nothing."

"I'll hang up then." sabi ako akmang ibababa ko na nang sumigaw siya.

"Don't hang up!"

"What do you need?" tanong ko na may tonong pagkairita. Hindi ba talaga ako tatantanan nito kahit kailan?

"I'm going to your place."

Agad kong ibinaba ang tawag. Stupid Nat! Ano bang kailangan niya sa akin at hindi niya ako nilulubayan?

Nagdesisyon akong magpunta na lang sa mall para hindi na ako mabulabog ni Nat dito sa bahay.

Bakit ba kasi tayo palaging nagkukrus ng landas?

Taas noo kong pinasok ang mall nang mag-isa. Wala na akong iba pang magagawa rito kundi ng mamili kahit ang dami ko nang damit, sapatos at make up sa bahay.  

I was looking for some new shoes. I was shopping through shop windows. Iba din talaga kasi yung feeling tuwing nagshoshopping ako. Para bang nawawala lahat ng stress ko. It's like, the world is a better place.

Nakakita ako ng sapatos na sobrang ganda. The color is nude beige and it is a sneaker type of shoe. Agad agad akong pumasok sa loob ng shop at tinanong sa saleslady ang presyo. Nagpatuloy kaming pareho sa counter kung saan ko binayaran ang binili ko.

Nakita ko ang brand ng sapatos at napanganga ako.

Fabulous Shoe Co.

I did not just see this.

"Fabienne Marie Lous!" narinig kong bati sa akin ni Nat habang nakangiti at ngayo'y papapunta na sa sa gawi ko. I can't believe I didn't read the shop name first!

"I did not expect you here." pagpapatuloy niya na may halong pang-aasar ang tono.

I hate him so much.

Her Biggest Plot TwistWhere stories live. Discover now