BÖLÜM-4

2.3K 130 37
                                    

Dolabımın içi kan doluydu,elbiselerim, tüm dolap kandı ve tam karşımda olan tek şey vardı.Ondan bir mesaj.

''Dokunma.''  Hemen banyoya koşup aldığım bezi suyun altına tuttum odaya geri dönüp tüm elbiselerimi çıkararak yere fırlattım dolabın içini temizlemeye çalışıyordum ama dahada batmıştı bez kan içindeydi bacaklarım güçsüzleşmişti,ben güçsüzleşmiştim.

Her yeri temizledikten sonra kendimi yatağın üstüne atıp düşünmeye başladım.Düşündükçe bedenimi korku salıyordu bu sefer biri daha duymuştu onun sesini demek ki ben deli değildim buna sevinmeli miydim yoksa üzülmeli miydim ? Telefonumu elime aldığımda mesaj geldiğini gördüm annemdendi ve geç kalacaklarını söylüyorlardı hiçte şaşırmamıştım.

Evde daha fazla oturamıyordum ceketimi alıp taksi çağırdım hastaneye Yağızın yanına gidecektim.Yol boyunca ne diyeceğimi düşünüyordum ama dilim hiçbir sözcüğe erişemiyordu.Hastaneye girip asansöre yöneldim ama çok dolu olduğunu farkedince merdivenleri tercih ettim yavaş yavaş yürüyüp bir yandan da sövüyordum bu kadar dik ve aralıklı merdiven mi yapılır yahu.

Odanın önüne gelince kapıyı sessizce açtım kafasını direk bana doğru çevirip gülümseyerek konuşmaya başladı.

''Ooo bakıyorum da kimler gelmiş ? Artık gelmeyeceğini düşünmüştüm.Adamı yakaladılar mı ? Lanet herif öldürecekti az daha beni ama gene şansım yaver gitti bak hayattayım.''
''Bunun dalgasını bile geçme.Tabiki adamı yakalayamadılar hiçbir yerde yoktu ne bir iz nede başka bir şey kimse bize inanmayacak Yağız.Polisler artık beni dinlemiyor bile ve senide dinlemeyecekler.'' Birden odaya polisler dalıp ve üzerime doğru yürümeye başladılar istemsizce  geri geri yürümeye başladım ta ki arkamda soğuk duvarı hissedene kadar.

''Ne yapıyorsunuz siz ya ? Bırakın beni ne kelepçesi ben naptım ?''

''Eylül Yıldız,Yağız Karataş saldırısında birincil şüphelisiniz.Sessiz kalma hakkına sahipsiniz.''
''Hahahaha ciddi misiniz ? İlk önce bana sormanız gerekmiyor muydu ? Bırakın kızı o bana sadece yardım etti ve ben onun evine girdim.''
''Anladım özür dileriz hanımefendi.İyi günler.'' Bileklerimi çok sıktıkları için acıyordu ve kalbim o anki korku yüzünden yerinden çıkacaktı sanki.

''Çok korktun ha ? Bu arada senin dediğin gibi derin bir yara değilmiş akşama taburcu olurum abartmaya gerek yok.''
''Kes sesini.Katil hiçbir zaman bulunamayacak bunu aklında tut.Gördüğüm kadarıyla çok iyisin ben gidiyorum o zaman.Yakalamam gereken bir katil var.

''Hey ! Yaa ' Nereye gidiyorsun ne yakalaması ?'' Arkama bile dönmemiştim.Evet artık onu yakalamalıydım bir şekilde onun nerde olduğunu bulup olduğu yerden çıkarmalıydım.Hemen taksiye atlayıp eve gittim.Koltuğa oturup ne yapmam gerektiğini düşünüyordum biri bana dokununca ve zarar verince ortaya çıkıyordu.Başıma bela mı açmalıydım ? Eve erkek falan mı atsam ? Ahhh ne saçmalıyorsun sen Eylül hepten kafayı yedin.En mantıklısı kendime zarar vermekti o zaman beni durdurmaya gelecekti.Hemen geri dışarı çıktım.Evden fazla uzaklaşmak istemiyorum çünkü fazla uzakta olamazdı beni izlemesi gerekiyordu.Bir ara sokağa girdim benim sataşmama bile gerek kalmadan 2 serseri üzerime doğru yürümeye başladılar.O an ne kadar aptalca bir şey yaptığımın farkına varmıştım bu resmen intihardı hemen kararımdan vazgeçip geri doğru koşmak isterken biri kolumdan tutup beni yere fırlattı.

''Güzelim nereye gidiyorsun ha ? Daha yeni geldin hadi bir oyun oynayalım ne dersin ? Sen istediğimizi yap bizde seni öldürmeyelim.'' Birden refleks olarak yüzüne tükürdüm ve anında tokatı yemiştim.Kalkıp kaçmaya çalıştıkca daha çok vuruyorlardı en son yere düştüğümü hissettim.Karnıma o kadar sert vurmuşlardı ki artık ağzımdan kan geliyordu tadını alabiliyordum.

''Ne yaptığınızı sanıyorsunuz lan siz !'' Birden biri üstümde ki iki kişiyi çekip yumruk atmaya başladı gözlerim bulanıklaşmıştı bilincimi kaybetmeye başlamıştım gözlerim kapanıyordu tek gördüğüm şey çocukların kaçtığı ve o kişinin bana doğru yürümesiydi.Elini omzuma koyup konuşmaya başladı.

''Delirdin mi ? Cidden planın bumu ? ''

İşte geldi.Şuan kan öksürsemde.gözlerim kararmaya başlasada amacıma ulaşmıştım.Ellerimi kaldırmalıydım son bir gayret hadi Eylül bitir artık bu oyunu.Artık onu yakalaya... 

Odamdaki KatilWhere stories live. Discover now