Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''ΡΩΜΗ''

Την επόμενη μέρα ξύπνησα και η διάθεση μου δεν είχε φτιάξει ούτε στο ελάχιστο...Είπα μια ξερή καλημέρα στον Ορέστη και πήγα στο μπάνιο να ετοιμαστώ.Έβαλα άνετα ρούχα και τα σανδάλια μου,βάφτηκα ελαφρά και έπιασα τα μαλλιά μου μια αλογοουρά....

Κατεβήκαμε για πρωινό και όλη αυτή την ώρα δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω μου....

''Τι έχεις μωρό μου;Αν είναι για χτες συγνώμη..Ξέρω πως είμαι υπερβολικός αλλά δεν θέλω να συμβεί κάτι...''

''Αν νομίζεις το να μην κάνεις έρωτα μαζί μου σημαίνει πως όλα θα είναι καλά,είσαι πολύ γελασμένος...''

''Τι εννοείς;''

''Εννοώ πως έχω αρχίσει να βαριέμαι αυτή την κατάσταση...Και τα νεύρα ξέρεις δεν κάνουν καλό στο μωρό,αλλά δεν σε βλέπω να κάνεις κάτι γι'αυτό...''

Άνοιξε το στόμα του να πει κάτι αλλά μάλλον το μετάνιωσε και δεν είπε τίποτα...Φάγαμε σιωπηλοί το πρωινό μας και ξεκινήσαμε να κάνουμε την βόλτα μας ...

Τριγυρίσαμε με τα πόδια στην πόλη,είδαμε το Κολοσσαίο το οποίο είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό κτίριο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Αρχικά γνωστό ως το Αμφιθέατρο του Φλαβιανού, το Κολοσσαίο ήταν το μεγαλύτερο κτίριο της εποχής. Μπορεί η θεόρατη δομή του να έχει περιέλθει σε ερείπια στις μέρες μας αλλά ακόμη παραμένει ένα επιβλητικό και όμορφο θέαμα.

Μετά είδαμε την ρωμαϊκή Αγορά που  ήταν το κέντρο της καθημερινής ζωής στην αυτοκρατορική Ρώμη...Σήμερα η αγορά είναι γνωστή ως το Forum Romanum, αν και μπορεί να μοιάζει με μια συλλογή ερειπίων, αλλά με λίγη φαντασία μπορούσα να δω τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία να ζωντανεύει μπροστά μου.Όσο ο Ορέστης μου έλεγε την Ιστορία του κάθε μνημείου που επισκεπτόμασταν -αν και τα πιο πολλά τα ήξερα- κατάλαβα πως του έλειπε η πόλη που έμεινε σχεδόν όλα του τα χρόνια..

''Γιατί γύρισες πίσω;'' ήταν μια ερώτηση που ήθελα να την κάνω όσο έβλεπα αυτό τι πάθος στα μάτια του..

''Γιατί μου είχε λείψει η Ελλάδα και γιατί έπρεπε να αναλάβω τις επιχειρήσεις του πατέρα μου...Το ξέρεις αυτό..''

''Ναι αλλά εδώ πέρασες τα πιο πολλά χρόνια της ζωής σου...Θέλεις να μου πεις πως δεν σου έχει λείψει;''

''Όχι και αν δεν γύριζα δεν θα είχα γνωρίσει εσένα..'' είπε και με πήρε από το χέρι και συνεχίσαμε...

Είδαμε το θέατρο του Μαρκέλου, την Φοντάνα ντι Τρέβι και αλλά αξιοθέατα αλλά είχα αρχίσει να κουράζομαι πολύ,τριγυρνούσαμε σχεδόν όλη μέρα και δεν το κατάλαβα  και έτσι καθίσαμε σε ένα εστιατόριο για φαγητό...Το οποίο είναι κάτω από έναν υπέροχο μικρό δρόμο σε μια πολύ ωραία περιοχή δίπλα στην Piazza Navona...