Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''ΜΙΧΑΗΛ 2''

''Δεν το πιστεύω ότι είσαι εσύ''

''Εγώ είμαι μικρό μου βατραχάκι..'' Μάλλον θα αναρωτιέστε ποιος είναι ο Μιχαήλ. 

Λοιπόν ο Μιχαήλ είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος μου....Δηλαδή 28 χρονών....Όταν ήμουν έξι, είχαν μετακομίσει με την οικογένεια του στο διπλανό σπίτι από το δικό μας,στην Γλυφάδα.Εγώ με τον Στέφανο ξεκινήσαμε να κάνουμε παρέα μαζί του και αμέσως γίναμε αχώριστοι..

Πάντα με πρόσεχε και εγώ ήμουν λίγο τσιμπημένη μαζί του,ήταν ο ήρωας μου. Μικρή φοβόμουν τα βατράχια.Σε κάποια από τις εκδρομή μας στην εξοχή, υπήρχε μια λιμνούλα.Εκεί είχε πολλά βατράχια και εγώ δεν πλησίαζα γιατί φοβόμουν.Ώσπου πήγε ο Μιχαήλ,έπιασε ένα και το έφερε σιγά σιγά να το χαϊδέψω.Ήταν λίγο αηδιαστικό αλλά μου πέρασε ο φόβος.Και από τότε πάντα έπιανα βατράχια όπου και αν πηγαίναμε. Γι'αυτό με φωνάζει και ''βατραχάκι''.....

Δυστυχώς όμως όταν ο Μιχαήλ ήταν δεκαέξι μετακόμισε για την Αμερική και από τότε ψιλό χαθήκαμε.Μόνο ο Στέφανος είχε κρατήσει κάποιες επαφές και όταν είχε πάει Αμερική μου είχε πει πως βρέθηκαν και συνέχισαν να κάνουν παρέα εκεί.Μάθαινα νέα του από τον αδερφό μου αλλά δεν είχε τύχει να μιλήσουμε και μαζί.

''Παιδιά να σας συστήσω τον Μιχαήλ...Μιχαήλ από δω ο Ορέστης κολλητός μου και η Χριστιάννα η κοπέλα μου και φίλη της Λυδίας..'' τι είπε μόλις τώρα ο αδερφός μου;Η κολλητή μου είναι κοπέλα του;Από πότε;Κοίταξα την Χριστιάννα και μου έκλεισε το μάτι.Χαμογέλασα..Αααα την μουσίτσα....

''Χάρηκα'' είπαν και οι τρεις και έκαναν χειραψία...

''Μιχαήλ πότε ήρθες και μέχρι πότε θα μείνεις;''ρώτησε ο Στέφανος

''Ήρθα χτες για κάποιες δουλειές και θα φύγω σε μία εβδομάδα''

Μιλήσαμε για λίγο ακόμα και μετά του είπαμε να έρθει στην παρέα μας με την δικιά του παρέα που τον περίμενε κάπου μέσα στο μαγαζί.Ήταν δυο ακόμα άντρες. ο Μάρκος και ο Κωνσταντίνος. Εντυπωσιακοί και οι δυο αλλά μπροστά στον Ορέστη δεν έπιαναν μια...

Μας σύστησαν όλους και όταν έφτασε η σειρά μου,ο Μάρκος ήρθε και μου έκανε χειροφίλημα ''Γοητευμένος'' είπε...Αισθάνθηκα λίγο άβολα δεν ξέρω γιατί και έριξα μια ματιά στον Ορέστη που τα μάτια του είχαν μικρύνει και κοιτούσε τον Μάρκο με ζήλια;;;.

Απομακρύνθηκα λίγο γιατί δεν ήθελα φασαρίες και πήγα από την μεριά της Χριστιάννας για να μιλήσουμε.