''ΟΛΑ ΚΑΛΑ''

7.7K 593 15
                                    

Μας κοιτούσε και δεν μίλαγε....Είχα αρχίσει να αισθάνομαι νευρικότητα και ο Ορέστης μου έσφιγγε το χέρι...

''Δεν έχεις να πεις τίποτα φίλε;'' είπε ο Ορέστης και ξαφνικά λες και ξύπνησε ο αδερφός μου πετάχτηκε πάνω...

''Πόσο καιρό συμβαίνει αυτό;''

''Από την αρχή νιώσαμε κάτι αλλά τις δυο τελευταίες βδομάδες είμαστε μαζί..''

''Και γιατί δεν ξέρω τίποτα ρε φίλε;Γιατί δεν μου το είπες;''έπρεπε να πω κάτι..Ο Ορέστης δεν φταίει σε αυτό...

''Εγώ δεν ήθελα...Ο Ορέστης επέμενε να στο πούμε από την αρχή..Αλλά σεβάστηκε την επιθυμία μου..''

''Και γιατί δεν ήθελες Λυδία...;Είμαι αδερφός σου που να πάρει και έχεις σχέση με τον καλύτερο μου φίλο...Γιατί δεν ήθελες να ξέρω;;''

''Γιατί....''φώναζε και δεν ήξερα τι να πω...

''Έλα Στέφανε μην της φωνάζεις..Απλά θέλαμε να δούμε πως θα πάει..Η Λυδία φοβόταν επειδή εγώ είμαι φίλος σου και αυτή αδερφή σου..Αν δεν πήγαινε καλά θα ήταν άβολη η όλη κατάσταση..''Ευτυχώς με έσωσε ο Ορέστης...Ο αδερφός μου γίνεται λίγο τρομαχτικός όταν φωνάζει..

''Έτσι είναι μικρή;''ρώτησε και με κοίταξε...Φάνηκε να είχε μαλακώσει κάπως...

''Ναι έτσι είναι..Αν δεν πήγαινε καλά δεν ήθελα να σε βάλω να διαλέξεις ανάμεσα στους δυο μας..Θα περιπλέκονταν τα πράγματα και δεν το ήθελα αυτό...''

''Μάλιστα...''ξανά έκατσε στον καναπέ και σταύρωσε τα χέρια του στο στήθος του....

''Έλα εδώ...''μου είπε μετά από λίγο και σηκώθηκα και πήγα κοντά του...Με έβαλε να κάτσω στα πόδια του...

''Είσαι ευτυχισμένη;'' κοίταξα τον Ορέστη και χαμογέλασα....

''Ναι είμαι ευτυχισμένη'' είπα χωρίς να πάρω το βλέμμα μου από αυτά τα γαλανά μάτια που ξαφνικά άρχισαν να λάμπουν...

Γύρισα στον αδερφό μου γιατί ήθελα να δει και αυτός πως το εννοούσα...Μπορεί να ήταν έξι χρόνια μεγαλύτερος μου αλλά πάντα μπορούσε να καταλάβει αν του έλεγα ψέματα...Από μικρό παιδί που ήμουνα....Απλά κοιτώντας με στα μάτια...Και τώρα ήξερε και αυτός πως δεν του έλεγα ψέματα....

''Τότε δεν ξέρω τι να πω...Έπρεπε σίγουρα να μου το πείτε από την αρχή αλλά δεν πειράζει...''

''Αλήθεια;;;Δεν σε πειράζει που τα έχω με τον κολλητό σου;;'' ρώτησα έκπληκτη...Πολύ ψύχραιμα το πήρε...

''Και εγώ τα έχω με την κολλητή σου... Μην το ξεχνάς αυτό..Και εμείς δεν το είχαμε πει για τον ίδιο λόγο...Οπότε σε καταλαβαίνω..Από πρώτο χέρι κιόλας...'' 

''Σε ευχαριστώ,σε ευχαριστώ...''έπεσα στην αγκαλιά του και τον φιλούσα...Μετά σηκώθηκα και έδωσα ένα πεταχτό φιλί στον Ορέστη και έκατσα πάνω του...

''Μάλιστα...Θα πρέπει να το συνηθίσω αυτό..'' άκουσα τον Στέφανο να λέει και γέλασα....

''Αγόρια τι λέτε να  πάρουμε και την Χριστιάννα να έρθει από δω,να μαγειρέψουμε και να περάσουμε ήρεμα την Κυριακή μας..;''

''Ωχχ από ότι κατάλαβες φίλε δεν θα φάμε σήμερα''είπε ο Στέφανος στον Ορέστη και άρχισαν να γελάνε...

''Έλα μην ακούω αηδίες....''είπα και έχωσα μια αγκωνιά στα πλευρά του Ορέστη...

''Αουτς....'' έβγαλε και καλά μια κραυγή πόνου..

''Και εσύ μωρό μου συμφωνείς μαζί του;'' 

''Όχι μωρό μου...Είμαι σίγουρος πως είσαι καταπληκτική μαγείρισσα... ''

''Α ρε κακομοίρη...Ότι θέλει σε κάνει..''άκουσα τον Στέφανο να λέει...

''Και μ αρέσει...'' απάντησε το μωρό μου και του έδωσα ένα ρουφηχτώ φιλί... 

Πήραμε τηλέφωνο την Φίλη μου και μετά από είκοσι λεπτά ήρθε...Είδε το χαρούμενο κλίμα και με κοίταξε πονηρά...Της έκλεισα το μάτι...Χαμογέλασε και μου είπε άηχα <Στα έλεγα εγώ> ...Δεν μπορούσα παρά να συμφωνήσω μαζί της... Δεν καταλαβαίνω γιατί φοβόμουν τόσο πολύ...Βέβαια είμαι σίγουρη πως αν δεν είχε ζήσει κάτι παρόμοιο θα ήταν διαφορετική η αντίδραση του...Αλλά τέλος καλά, όλα καλά...

Φτιάξαμε φαγητό με τους άντρες από πάνω μας, να μας κάνουν συνέχεια παρατηρήσεις....Όχι έτσι αυτό...Δεν κόβουν έτσι το κρεμμύδι...Ρίξε λίγο παραπάνω νερό...Μέχρι που δεν αντέξαμε και αρχίσαμε να τους κυνηγάμε μέσα στο σπίτι.... 

Φάγαμε, ήπιαμε το κρασάκι μας, συζητήσαμε, γελάσαμε και γενικά είμαστε μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα οι τέσσερις μας...

Είχε περάσει αρκετή ώρα και είπαμε να βάλουμε να δούμε μια ταινία..Εκεί αρχίσαμε πάλι τις διαφωνίες...Τα κορίτσια θέλαμε ρομαντική τα αγόρια θρίλερ...Τελικά βάλαμε να δούμε μια περιπέτεια...

Εγώ με τον Ορέστη καθίσαμε στα πουφ δίπλα δίπλα αγκαλιά και τα παιδιά στον καναπέ...Στα μέσα σχεδόν τις ταινίας χτύπησε το κουδούνι και ο Στέφανος πάτησε παύση...

''Περιμένεις κάποιον μικρή;''

''Όχι ποιον να περιμένω τέτοια ώρα..''

Σηκώθηκα για να ανοίξω...Και αυτό που αντίκρισα δεν μου άρεσε καθόλου...

''Φίλιππε τι κάνεις εσύ εδώ;;;;''



******Στην φώτο είναι ο Στέφανος******

Μυστήριο πράγμα ο ΈρωταςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα