Marrying my Teacher [COMPLETE/UNEDITED]

°_Chapter 40_°

AN: UNEDITED! Maraming typos at wrong grammar. Sorry. :)

°_Chapter 40_°

Rebecca's Point of View:

Imposible. Isang napakalaking imposible. Namatay na siya. Saksi ako dun. Paano nangyaring buhay siya?

Siguro baka nagkamali lang ako. Baka iba yan. Pero parang may tumutulak sa akin na siya talaga 'yan.

"Let's go?" sabi ni Jane. Tumango ako.

Nangingig ako habang binubuksan ang pinto. Posible bang buhay pa siya? Buhay ka pa ba teacher?

Para matapos na ang mga katanungang bumabagabag sa isipan ko ay dali dali akong pumasok sa kompanya.

"We are looking for Mr. and Mrs. Mendoza." sabi ni Austin. Cool lang. Parang ang gwapo niya ata ngayon.

" They are currently having a meeting with Ms. Synthia Solitana." sabi nung babae. Secretary ata.

"When is it going to end?" tanong ni Austin. Tumingin lang yung babae sa wrist watch niya.

"They'll end at 5:00 pm. You can wait here if you want. I'll just call them if they were done." sabi pa nung babae sabay ngiti na parang kinikilig. Tch. Nakakita lang nang gwapo ang laswa na ng ngiti.

"Okay. Thank you." sabi ni Austin. Nagbow lang sila sa isa't-isa at umupo muna sa waiting area.

Medyo nakakabagot maghintay kaya nag-ikot ako sa company na ito pati rin sila. It really is a huge company. I think nasa mga 30 floor ito.

"Bec, tignan mo. Napakafamiliar nung nasa picture dun oh." tumingin naman ako sa tinuro niya. Nanlamig ako. Minumulto na ba ako ni Teacher? Kasi yung nasa larawan, yun rin ang larawan na nakita ko kanina sa Historical Heritage sa Academy.

"I know. Pero teka, ayos na ba kayo ni Benedict?" pag-iiba ko agad ng topic. Ayaw ko munang ipaalam sa kanya ang mga hinala ko.

"Ahh yun. Nako, huwag mo ng isipin yun. Na-iistress lang din ako kapag naaalala ko yung lalaking iyon. Nagsorry na nga yung tao ayaw pa rin tanggapin." sabi niya. She heaved a sighed tsaka tumingin sa akin.

"Sorry kasi hindi ko nasabi." sabi niya. I hugged her to comfort her. Alam kong hindi naging madali ito sa kanya. At alam kong nag-away sila. Ramdam ko ngang mahal nila ang isa't-isa kahit kahapon ko lang sila nakitang magkasama.

"Okay lang. At gusto kong ayusin niyo ' to. Sayang din naman si Benedict. Baka maagaw pa ng iba." pagbibiro ko.

"Eh di magpaagaw siya. Walang maaagaw kung walang nagpaagaw." hugot niyang sabi.

"Okay lang sa'yo na makuha siya ng iba?" tanong bigla ni Austin saka umakbay sa akin. It's just a friendly gesture.

"Eh kung yun ang gusto niya bakit hindi?"

"Kahit na ikasakit yun sa'yo?" dagdag ko pa.

"Tch. Hindi ko naman mahal  yun noh."

"Kasi alam mo, kapag nagdivorce na kami ni Sir, magpapapansin ako sa kanya. Type ko siya." pagbibiro ko pa. Hindi na maipinta ang mukha niya kaya sumigaw na.

"Eh 'di sa' yo na. Hindi ka type nun."

"Sino ba ang type niya?" Austin.

"Yung babaeng morena. Yung babaeng hindi harina. Yung babaeng mahilig sumigaw, maasar sa mga pang-aasar niya. At marami pang iba."