Kızıl Kraliçe 2: Gelincik Mevsimi

Kötüler Hep Bir Arada

100 bin olmuşuz. Nasıl güzel bir mutluluk, haberdar mısınız sahi? Çünkü olmalısınız. Yaşadığım ve yaşattığım bütün olumsuzluklara rağmen hikayemizden vazgeçmediğiniz için çok çok teşekkür ederim. Bu öylesine edilen bir teşekkür de değil üstelik. En içinden, bütün duygularımın en derininden geliyor. Daha fazlasına ve daha süslü kelimelere sahip değilim. Ama umuyorum ki beni tanıyorsunuzdur. :)

Zincirler

Kadın boğazına sarılan çeliğin soğukluğuyla gözlerini açtı ve yattığı yerden fırlayıp kurtulmaya çalıştı. İki yanından onu sertçe yatağa bastıran adamlara karşı koyabilecek kadar güçlü değildi. Öyle büyük bir azimle çırpınıyordu ki üzerini örten ipek örtü yatağın ayak ucundan kayıp yere dökülmüştü. "Bırakın," diyordu. Sesi boğazını yırtan bir öfkeyle dudaklarından dökülüyordu. "BIRAKIN!" Emir içeren cümlelerinde dahi barınan o incecik nezaketi yitmişti. Kollarındaki baskılara karşı koyduğu için bembeyaz eti kısım kısım sıyrılmıştı. Bileklerine dolanan kelepçelerin yatağın başına takıldığında çıkardığı sesle direnmeyi bıraktı. Hareketleri tıpkı düzlüğe inen bir su gibi yavaşlamıştı. Tamamen uyanan zihnine odadakilerin karanlık siluetleri doldu. Gelmişti. Geleceğini söylediği an onu çok ciddiye almasa da adam sahiden gelmişti. Onu uyarmasına rağmen, bir çocuğa sahip olamayacağını anlatmasına rağmen gelmişti. Nefesleri boğazında kururken kibirle yatağının başında dikilen adama "Benden korkuyorsun," diye fısıldadı. Bütün bu boğuşmalar onu yormuştu. Areas'ın gece kadar kara bakışlarını yakaladığında gözleri bir çift madeni parayı andırdı. İçinden yükselip göğsünü yarmaya çalışan öfkesi kaburgalarına tırnaklarını geçirip etini yarmaya çalıştı. "Benden korkuyorsun değil mi? B-bunlar mı bana engel olacak?" Kollarını çekiştirdiğinde gecenin içinde metallerin sürtünmesiyle çıkan o iç gıdıklayıcı ses yankılandı. Saçları öfkesinden kıpkırmızıydı. Bir başkası olsa korkardı ama Miae korkmuyordu. Bakışları ağzı sıkıca kapatılmış ve gövdesi güçlü ellerce sarılmış Aseli'ye takıldığında rengi çekildi. Genç kızın yüzü gözyaşları ile parlıyordu. "Onu serbest bırakmalarını söyle." Boğazından günler sonra ilk kez merhamet dolu bir söylem yükseldi. "O daha çocuk." Kendini başkalaştırarak devam etti. Bağırışları fısıltılara dönüşmüştü: "Bunların hiçbirine şahit olmamalı."

"Olmayacak da sevgili Miaetilra."

Areas önünde bağladığı ellerini çözüp birini basitçe havada savurdu. Çırpınan ve içli içli ağlayan genç kızı tutan adam, Miae hatırlayamasa da ondan en büyük servetini alan adam, onu kapıya doğru sürüklemeye başladı. Aseli en sonunda serbest bırakılmış dudaklarının verdiği özgürlükle "Yalvarırım yapmayın, Kralım," diye bağırdı. Harfleri hissettiği tarifi imkansız korkunun içinde bir bir boğulmuştu. "Lütfen..." Ergan'ın ellerinden sıyrılmaya çalıştı. Miae'yi saran o ölüm sessizliyle taban tabana zıt bir gürültüyle bağırdı. Bütün saray, onun acı dolu çığlıklarıyla dolup taşmıştı. Efendisinin gözlerinde gördüğü nefretle "Yalvarırım efendim," diye yineledi. "Ona zarar vermeyin." Son cümleleri artık kapının gerisinden gelmekteydi. Havada savrulan ayakları ölü birinin sersemliğiyle yere değdi. Sesi eriyip gitmiş, yalnız hıçkırıkları kalmıştı. Aseli tükenmesi yakın bir soluk gibi Miae'nin ciğerlerini yakmaktaydı.

"Böyle olmasına gerek yoktu." Genç kızın ve askerlerin dışarıya çıkmasıyla oluşan sessizliği adamın kısık sesi yardı. "Beni sevmen için sabırla bekledim."

"Böyle olmayacak," diye mırıldandı Miae. Nefesinde boğucu bir azap yükselmekteydi. Adamın büyü yapmasına engel olmak için boynuna geçirdiği Ninovia çeliğinin soğukluğu içini ürpertti. Gözleri kendisine küçük adımlarla yaklaşan adamın öfkeyle ve arzuyla kararmış gözlerine kenetlendi. "İstemediğim hiçbir şeyi yapmam." Kollarını kavrayan kelepçelerin uzun zincirlerine doladı elleri. "Bunların bana engel olabileceğini mi sanıyorsun?" Göğsüne yayılan mürekkep mührünün içini doldurmaya başlamış, karanlık bir ışık göğüs kafesinden zarifçe taşmıştı. "Benim içimde barınan şeyden haberdar mısın, Areas? Bana dokunursan neler yapabileceğimin farkında mısın?"